Category Archives: TOPparfum

Farmacia SS. Annunziata, toon me uw gezicht

Posted on by

Nou, daar zat ik deze week. Omringd door zeventien geurstroken waar de meest uiteenlopende aroma’s uit naar boven dreven. Dagen ben ik er mee in de weer geweest. Een eerste ronde. Een tweede ronde. Winnaars en verliezers. Verrassingen. Vraagtekens. Een copycat.

Farmacia SS. Annunziata, een apotheek in Florence wier geschiedenis in 1561 op de Via dei Servi aanvangt. Sinds 3 generaties is het bedrijf in handen van de familie Azzerlinni die haar assortiment smeerseltjes, brouwseltjes en poedertjes de afgelopen jaren heeft uitgebreid met maar liefst tweeëntwintig parfums. Een bont gezelschap zo blijkt.

Er zijn parfums die heel natuurlijk aandoen (Patchouly indonesiano, Ambra nera, Isos, Vetyver incenso, Nero). Er zijn parfums met een sterk synthetisch karakter, vaak gedomineerd door musk (Hyle, Takis, Agrumi), die mij hoofdpijn en een branderig neusslijmvlies bezorgen. Er zijn parfums met een enorme intensiteit en materie (Patchouly indonesiano, Nero), er zijn mierzoete creaties (Aromadite, Chia, Vaniglia del Madagascar) en er zijn verlegen exemplaren (Isos, 450, Cara). Er zijn parfums met een eigenzinnig en uniek karakter (Nero, Fiore di riso) en er is een copycat (Regina).

Ik kan er maar geen grip op krijgen. Wat wil dit huis me nu vertellen? Wat is het verhaal? Niet dat er geen mooie geuren worden gemaakt. Zeker wel. En het zijn er teveel om ze te typeren als toevalstreffers. Maar wat me dwars zit is het gebrek aan een handtekening, een huisstijl of zo je wil, een eigen identiteit.

Maar de volgende zes geuren verdienen een plaats in het parfumregister. Ze zijn van schitterende kwaliteit, hebben balans, een natuurlijke uitstraling en de x-factor.

AMBRA NERA, een verfijnde amber met een fris briesje.

ISOS, subtiel en wat verlegen. Peper en hout. Droog en strak. Aanrader.

PATCHOULY INDONESIANO, een patchouli full blast. Enkel geschikt voor echte patchouli-adepten. Puur en ongepolijst.

NERO, hou je van drop (en ruik je er ook graag naar), dan is dit parfum iets voor jou. Donker, kruidig en zeer krachtig.

VETYVER INCENSO, onweerstaanbaar lekkere combinatie van vetiver en wierook. Rokerig, droog en verfijnd.

FIORI DE RISO, een troostparfum, een hunkerparfum. Én de geur waarmee ik me in Cogne rijkelijk besprenkelde. Volgende week vrijdag meer over dit wonderbaarlijke ‘rijst’-parfum .

En bestaat dat Retsina-effect nu bij parfum of niet? Met deze vraag besloot ik vorige week mijn artikel.

Ja, uiteraard. Elke zintuiglijke ervaring wordt beïnvloed door de omgeving waarin deze wordt opgedaan. Ruiken vormt hierop geen uitzondering. Ook wordt elke zintuiglijke ervaring beïnvloed door humeur en geestesgesteldheid. Niet gek dus dat je tijdens een vakantie dingen als wijn, eten en parfum anders en vaak lekkerder ervaart dan thuis.

In het kristalheldere Cogne was ik enthousiaster over het huis dan in het warme, drukkende Maastricht. Maar of dit nu te maken heeft met de lokatie en mijn stemming? Is het wel mogelijk om in anderhalf uur een parfumhuis te doorgronden met zo’n breed aanbod? Nee dus. Dat vraagt een open blik, concentratie, aandacht en vooral tijd. Dat is wat Farmacia SS. Annunziata deze week van mij ontving. En is dat niet wat elk parfum en elk huis verdient van haar beschouwer?

Ik ga op reis en neem mee…

Posted on by

Teenslippers. Check. Tandenborstel. Check. Mascara en lipgloss. Check check. Jurkje blote rug. Check. Bolerootje. Check. Hakken. Hakken? t’ Is er snikheet. Ga je die arme voeten daarin persen? Oké, oké, het oog wil ook wat. Check. Plastic om mee te betalen. Check. Lavendelolie. Check. Bonita Avenue. Check. Schriftje. Check. Mobieltje. Check. Parfum. Uhhh. Uhm. Hmm.

‘Nee Tee, dat gaat echt niet.’
‘Wat gaat niet?’, vraag ik onnozel.
‘We gaan geen flessen meeslepen.’
‘Hè, hoezo niet?’, hou ik me van de domme.
‘Teveel gesjouw en ze nemen te veel ruimte in.’
‘Ik heb geen probleem met sjouwen en er is voldoende plek in de auto’, antwoord ik kregelig.
‘Maar het is er veel te warm voor die gevoelige watertjes.’

Ai, dat snijdt hout. Warmte is heel slecht voor parfum. Mijn linker hersenhelft heeft weer eens gelijk. Ergerlijk. Ik haal de flessen uit mijn reistas en stal ze voor me uit op tafel. Een mooi gezicht.

Eau Parfumée au thé vert van Bvlgari, voor op die echt hete dagen. Het zullen er best wat zijn. Geen twijfel mogelijk, moet mee.

Frangipani van Ormonde Jayne, zalig voor ’s avonds op een terrasje. De ultieme after sun. Check.

Boisé Fruité van Montale, echt iets voor als we van de Gran Paradiso naar de Langhe rijden. En natuurlijk zijn Roses Musk, altijd goed.

Een oude Vent Vert van Balmain, groen floraal en opwekkend. Peinzend houd ik haar in mijn hand. Zou wel eens van pas kunnen komen voor dat dagje Turijn. Dan kan Bel Respiro van Chanel thuisblijven. Dat scheelt weer.

Maharani Intense van Nicolai. Die moet sowieso mee, die kan ik echt niet missen.

Jabu van Mona di Orio. Stel het wordt koud daar in de bergen, dan komt deze poederige, warme oranjebloesem goed van pas. Oh, en het kan natuurlijk ook een dag regenen. Goddank is er Beige van Chanel, die helpt me er wel doorheen.

Ik haal de glazen buisjes, spraytjes en trechtertjes te voorschijn en pak de fles Bvlgary. Een, twee, drie, twintig pufjes in een buisje. Het begint onmiddellijk heerlijk fris te ruiken in mijn werkkamer.

Een half uur later staan 7 spraytjes voor me op tafel en de mini Vent Vert. Daar moet ik die dagen toch wel mee doorkomen? Even bekruipt me de twijfel en kijk ik nog eens rond op mijn geurkamer. De doos met citrusgeuren lonkt naar me en ik trek haar uit de kast. Het proefje van Bigarade Concentree ligt voor het grijpen. Check. En deze moet ook mee. De héle fles. Zo, nu ben ik er klaar voor.

Het had wat voeten in aarde, maar de klus is geklaard. En welke parfums mogen met jou mee op reis? Ik ben benieuwd naar jouw selectie.

Eau Parfumée au thé vert, Ellena’s theeklassieker

Posted on by

The fragrance of adventure and poetry
endlessly pervades each cup of tea

 Henri Mariage

Hij is dol op thee. En zijn echtgenote ook. Elke dag nippen ze op hetzelfde tijdstip verzaligd aan hun porceleinen kom en daalt een weldadige rust over hen neer. Even is er alleen die delicate, warme, lichtgroene vloeistof en de witte damp die omhoog kringelt. Ze kijken elkaar aan en wisselen een blik van verstandhouding uit. ‘Thee, wat zouden we moeten zonder?’.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn jaren geleden ergens in Parijs. Jean Claude Ellena’s liefde voor thee was groot en onbegrensd, ging over in fascinatie en eindigde tenslotte in een obsessie. Hij liep in en uit bij dé theetempel van Parijs, Mariage Frères en stak dag na dag zijn neus in de potten met thee uit Japan, China en Thailand. Volledig bevangen door het verlangen de essentie van deze versterkende drank te vangen in een parfum, zocht hij naar de onbekende formule.

Het lukte Ellena uiteindelijk in 1989 zich van zijn kwelgeest te bevrijden. Hij bracht het door mensenhanden gefabriceerde molecuul ionone samen met Hedione (de handelsnaam van een synthetisch molecuul met de karakteristieken van jasmijn) en creëerde de illusie van thee. Het geuralfabet was vanaf dat moment een veelzijdige letter rijker.

Even leek hij eind tachtiger jaren zijn tijd te ver vooruit. Dior liet de formule schieten, wilde op het laatst toch iets anders voor zijn Fahrenheit. Yves Saint Laurent vond het een interessant concept, maar iets te wild. Thee? You’re kidding!

Maar gelukkig was er Bvlgari, de sjieke juwelier, die iets bescheidens en delicaats voor zijn rijke clientèle zocht. Onbekend met de voorgeschiedenis omarmden ze Eau Parfumée au thé vert. Het was vanaf de lancering een instant succes. Het bestaat gelukkig, gerechtigheid.

EAU PARFUMÉE AU THÉ VERT van Bvlgari (1989)
☆ ♪ ≀ ♀♂ €⎢citrus ⎢Verkrijgbaar via internet
Fris, groen, citrussy, tikje kruidig. Subtiel bloemig. Lichtvoetig, transparant en verfijnd. Verjaagt vermoeidheid en verkwikt. Keer op keer op keer. Geen groter plezier dan me op een warme dag te benevelen met dit licht geparfumeerde geurwater. Nog lekkerder als het flesje uit de koelkast komt. Sinds 1989 een vaste waarde in mijn geurgarderobe en ook deze zomer mag ze mee in mijn koffer naar Italië.

Helaas zijn de voortekenen van een naderend einde van dit blijmakende levenselixer duidelijk zichtbaar. Dus wil je nog genieten van dit meesterwerk sla dan je slag op internet.

Geïnteresseerd in de edele kunst van het theezetten? In Japan is het een belangrijke culturele traditie. Bijgaand een filmpje waarin de meest eenvoudige ceremonie, bon temae, stapsgewijs uit de doeken wordt gedaan. Jij kijkt nooit meer hetzelfde naar je kopje groene thee.

En hou jij van parfums met een theetoon? Wat is jouw favoriet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Beige van Chanel, een misnomer?

Posted on by

Beige. De naam van een kleur met een onopvallend karakter. Iets wat tussen crème en lichtbruin in zit. Een kleur die doet denken aan zand en koffie verkeerd. Maar ook aan een klassieke deux pieces waar elegante benen in ragfijne kousen bevallig onderuit steken. Saai? Kwestie van smaak.

Beige. Het woord resoneert even in mijn mond en ik proef het aandachtig. Beige. Vooral de tweede lettergreep is aantrekkelijk. Sju. Een ultrakorte ‘u’ voorkomt dat het woord over mijn lippen de buitenwereld in tuimelt. Sju. Een zacht en zinnelijk akkoord. Beisju.

Ik keer terug naar de eerste lettergreep. Vier, vijf keer spreek ik haar hardop uit. Bei, bei, bei, bei. Als ik wat meer lucht uitblaas en mijn lippen iets naar binnen trek komt er een geit voorbij. Da’s niet te bedoeling. Maar zodra ik mijn wangen ontspan en mijn mondholte ruimer maak, ontstaat de klank die ik zoek. Bèh. De klinkers laten zich dan van hun mooiste kant zien. Bèhsju. En opeens heeft het woord iets sjieks. Zelfs iets sjieks sensueels. Wie had dat gedacht van beige.

Beige is ook de naam van een parfum uit de Les Exclusifs-serie van Chanel. Gecreëerd in 2008 door Jacques Polges, sinds 1978 de huisneus van Chanel. Een man met een indrukwekkende staat van dienst. Coco, Coco Mademoiselle, Allure, Egoïste, ze komen allemaal van zijn hand.

Eerlijk is eerlijk, toen ik vorig jaar de Chanel boutique op de P.C. Hooftstraat bezocht om met de exclusieve topgeuren kennis te maken, was Beige niet het eerste waar ik naar greep. Want ja, beige. Onopvallend dus. Is toch zoiets als het grijs van de haute couture. Maar goddank had de verkoopster een royale bui en gaf me een proefje mee. The rest is history, want sinds enkele maanden maakt Beige onderdeel uit van mijn verzameling.

★★★★☆ BEIGE van Chanel (2008), Les Exclusifs-serie
♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢floral⎢Enkel verkrijgbaar bij de Chanel boutiques
Het ideale parfum voor op kantoor. Maar ook heel passend voor een bezoek aan een restaurant of filmzaal. En ja, een prettige compagnon voor een regenachtige dag of voor een dag die weinig opwinding verdraagt. Beige zal niet snel ontrieven. Beige schikt zich.

Een allemansvriend zeg je? Mwah. Dat betwijfel ik, maar wel een geur die zich voegt naar elk moment. Beige heeft geen enkele behoefte om op de voorgrond te treden. Ze respecteert de vrouw die haar draagt, ondersteunt en geeft ruimte. Blijft heel dicht op de huid en is discreet.

Beige is als een boeket crèmekleurige en gele bloemen waarin fresia’s en frangipani domineren. Likje honing en een scheutje amandelmelk. Ze heeft een romige structuur met een heel klein poedertje en een ingetogen sensualiteit. Is zeker niet wulps, weelderig of uitbundig. Na uren wordt het toetje geserveerd dat doet denken aan een goudkleurige boterbabbelaar. Maar zo verfijnd dat je even meent met een fata morgana te maken te hebben.

Op de fora van internet duikt zo hier en daar op dat de naam Beige een misnomer is. Mijn mening is dat hij juist perfect is gekozen. Maar dan wel uitgesproken als Bèhsju.

In hoeverre laat jij je leiden door de naam van een parfum? En ben je wel eens op het verkeerde been gezet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten en vertel je verhaal.

Maharanih Intense, een ode aan India

Posted on by

Maharanih Intense. Het is parfumeur Patricia de Nicolai’s ode aan India. Ze moet dol zijn op dit land. Hoe anders kan ze een parfum creeëren van zo’n uitzonderlijke schoonheid? De verfijning, de balans, de harmonie, de rust. De cocktail aan tegenstellingen. Een duizelingwekkend staaltje vakmanschap.

Ik heb nog niet het genoegen mogen smaken om dit land te bereizen, maar wat zou ik graag de coördinaten ontvangen van de plek die haar tot dit parfum heeft geïnspireerd. Want een ding is zeker, het is een streek waar het goed toeven is.

Patricia de Nicolai maakt deel uit van het illustere parfumeursgeslacht Guerlain en is de enige vrouw in deze familie die besloot parfumeur te worden. Toen ze haar voornemen kenbaar maakte, trok er een siddering door het huis en werd menig wenkbrauw opgetrokken. De vrouw is de muze, de bron van inspiratie, maar niet de maker, betoogden mannen als Jean-Jacques en Jean-Paul Guerlain.

Gelukkig trok Patricia zich weinig aan van deze beperkende opvattingen en ging haar eigen weg. Begiftigd met een scherpe neus, een goed gevuld geurgeheugen en een flinke dosis creativiteit werd ze aangenomen op ISIPCA, de enige onafhankelijke parfumopleiding ter wereld. In 1989 werd ze als eerste vrouwelijke parfumeur gelauwerd met de prestigieuze Prix Sociéité Française des Parfumeurs. In datzelfde jaar richtte ze met haar echtgenoot Parfums de Nicolai op. Naast 35 parfums heeft ze de afgelopen 23 jaar ook huisparfums, lichaamsoliën en vloeibare zeep ontwikkeld. Maharanih Intense is een van de absolute toppers in haar collectie.

MAHARANIH INTENSE van Nicolai
♡ ☆ ♪♪♪ ≀≀♀♂ € ⎢Woody Oriental⎢Verkrijgbaar bij Annindriya
Opent met een explosie van iets dat doet denken aan onrijpe sinaasappel. Fris en groen. Kruidig en licht houtig. De ronde warme basis is ook al in de eerste minuten waarneembaar. Beelden van zongebleekt hout drijven voorbij. Ragfijne vanille maakt het parfum zacht en rond. Iets van rozen en een zweem van patchouli. Droog, niet zoet. Intrigerende compositie waarin tal van tegenpolen worden verenigd. Strak en rond, opwekkend en ontspannend, fris en warm, East meets West. Verfijnd kunstwerkje. Uitermate geschikt voor de zomer. Geen bedwelmend parfum, maar wel adembenemend. Hunkerparfum met een grote H.

Al weken geniet ik van het nummer Mumbai Theme van Ar Rahman; zonder twijfel de perfecte muzikale impressie van Maharanih Intense.

Eindelijk is de zomer aangebroken. We hebben er lang op moeten wachten. Naar welke geuren grijp jij nu de temperaturen oplopen en eindelijk de jas aan de kapstok mag blijven hangen?

(In de zomerperiode zal ik wat onregelmatiger publiceren. Mijn streven is om eenmaal per week te publiceren.)

EXTRA EXTRA some smelly stuff…

Posted on by

June 2012, issue 9

De BBC heeft een aantal interessante documentaires over parfum gemaakt. Te vinden op YouTube. De afgelopen twee weken zijn deel 1 en deel 2 op deze blog besproken. Vandaag het laatste deel ‘The Smell of Future‘:

  • Deel 1, 15 minuten. We zien de Amerikaanse geurengoeroe Ann Gottlieb aan het werk voor een van haar klanten, Axe. En leren over de geurvoorkeuren van onder andere de Brazilianen en de Russen.
  • Deel 2, 15 minuten. De Britse geurengoeroe Roja Dove helpt afstammelingen van een van de oudste Engelse parfumhuizen, Grossmith, de illustere parfums opnieuw op de markt te brengen. Ann Gottlieb kijkt gefrustreerd toe bij een te jong Braziliaans testpanel. En we zien Roja Dove in zijn parfumimperium op de vijfde verdieping van Harrods in Londen.
  • Deel 3, 15 minuten. Avon stelt zijn marktaandeel in Brazilië veilig door het inzetten van anderhalf miljoen (!) salesreps en Grossmith krijgt voet aan de grond in het Midden-Oosten.
  • Deel 4, 13 minuten. Het vrouwelijke element van de nieuwe Axegeur wordt geaccepteerd door het Braziliaanse testpanel en Ann Gottlieb gaat tevreden naar huis. Grossmith kiest voor innovatie.
Deze documentaires  geven een uniek inkijkje in de wereld van parfum, van de geur van wasmiddel tot de zeer exclusieve parfums van Grossmith. Veel kijkplezier.

EXTRA EXTRA some smelly stuff…

Posted on by

June 2012, issue 8

Schrijver Ernest van der Kwast heeft zijn nieuwste boek Giovanna’s navel geïllustreerd met een geur die ‘elementen bevat van strand, zee en een beetje sex’. De geur is ontwikkeld door Sissel Tolaas, geurwetenschapper en -kunstenaar, die het Westen geurenblind noemt. In het NRC Next verscheen gisteren een boeiend artikel over haar werkzaamheden. 

De BBC heeft een aantal interessante documentaires over parfum gemaakt. Te vinden op YouTube. Vandaag Episode 2 ‘Bottling the Memory‘:

  • Deel 1, 15 minuten. Over het werk van Christopher Brosius, ogenschijnlijk een zielsverwant van Sissel Tolaas en Jean Claude Ellena, koning van het parfumminimalisme. En een kijkje in de keuken bij Givaudans parfumopleiding, een van ’s werelds grootste producenten van aroma’s.
  • Deel 2, 15 minuten. Over het onlosmakelijke verbond tussen geur, herinneringen en emoties. Brosius onderzoekt voor een anglofiel de geur van Engeland. En Ellena vindt nieuwe inspiratie in de daktuin van Hermès.
  • Deel 3, 15 minuten. Over het herkennen van ruwe grondstoffen en akkoorden, Brosius toetst zijn Engelandparfum in Londen en Ellena zet zijn eerste geurschetsen voor aan de directeur van de parfumdivisie van Hermès.
  • Deel 4, 13 minuten. De zoektocht van Brosius naar moleculen die ruiken naar textiel en zijn ruwe schets van de geur van Engeland. De studenten van Givaudan mogen even aan Ellena snuffelen.
Volgende week in EXTRA EXTRA de laatste uit het drieluik: ‘The Smell of Future‘.

 

NEWS / Some hot topics in the perfume community

Posted on by

Juni 2012, issue 7 

Een van de allergrootsen, Guy Robert is vorige week maandag gestorven. Schepper van grote parfumklassiekers als Calèche, Madame Rochas, Dioressence en Amouage Gold. Een uitgebreid overzicht van zijn carrière wordt gegeven door Victoria Frolova van de engelstalige site Bois de Jasmin.

De BBC heeft een aantal interessante documentaires over parfum gemaakt. Te vinden op YouTube. Vandaag Episode 1 ‘Someting Old, Something New’: Guerlain versus Tommy Hilfigger.

  • Deel 1, 15 minuten. Met onder andere een interview met Jean-Paul Guerlain, een kijkje bij Macy’s in New York en Chandler Burr
  • Deel 2, 15 minuten. The making of Tommy Hilfigger Loud, het belang van de fles en Thierry Wasser van Guerlain
  • Deel 3, 15 minuten. Guerlain’s Shalimar tegenover Loud van Hilfigger. De lancering van Loud, verkoop en marketing
  • Deel 4, 13,44 minuten. Shalimar Parfum Initial, de eerste flanker van de hand van Wasser. En de eerste reacties op Loud ‘It’s pretty light isn’t it?’, ‘I don’t know of the words of rock and roll I would use to describe this’, ‘They have that rock and rolly character’, ‘It does sound very sexy, Loud’. En Thierry Wasser praat over de val van Jean-Paul Guerlain.

Volgende week een sneakpeek in Episode 2 ‘Bottling the Memory’.

Dankjewel Wendy, voor de tip!

 

Londen viert feest…

Posted on by

Na een zeker zo nat voorjaar als in Nederland, vieren de Londoners sinds eergisteren feest in het zonnetje. Hydepark is vol mensen die hun blote winterbenen in de zon steken, de ogen genietend dichtknijpen en hun lichaam loom uitstrekken in het gras.

En ik? Ik verplaatste me de afgelopen dagen van hot naar her in een stampvolle metro, met minder zonnige luchtjes, om mijn neus te snuffelen te leggen.

Volgende week een eerste verslag van dit tripje. Met een dijk van een primeur.

En nu, de zon in. Yeh.

 

Feminite du Bois revisited? Genie de Bois van Keiko Mecheri is niet wat het lijkt te zijn…

Posted on by

Sommige parfums sluiten een onvoorwaardelijk verbond met me. Zonder enig overleg of aankondiging vooraf. Kruipen onder mijn huid, slaan hun klauwen in mijn ziel en weigeren los te laten. Zeggen, dit is mijn thuis en verleiden me zachtmoedig tot overgave. Geuren die, zodra ze de weg via mijn neus naar mijn hart hebben gevonden, me in verwondering en bewondering tot stilstand brengen. Caught by surprise, door hun schoonheid, zeggingskracht en originaliteit.

Niet veel parfums zitten in deze league. Maar één maakt onmiskenbaar deel uit van dit exclusieve gezelschap. Feminite du Bois van Shiseido. Uitgebracht in 1992 onder regie van toenmalig creatief directeur Serge Lutens, in samenwerking met Pierre Bourbon en Christopher Sheldrake. Deze drie hemelbestormers gaven ceder, een van oudsher veel gebruikt aroma in mannenparfums, de hoofdrol in deze vrouwengeur. Het bracht een schokgolf teweeg in de parfumgemeenschap. Vanaf dat moment werd alles anders.

Helaas is Feminite du Bois al weer jaren geleden uit produktie genomen. Onbegrijpelijk maar waar. Alsof de Franse regering besluit de muziek van Debussy in de ban te doen, de Italianen hun wijngaarden met Sangiovese rooien en onze koningin de Gouden Koets bij het grofvuil zet.

Kennelijk zat het Serge Lutens ook niet lekker. In 2009 heeft hij onder zijn eigen label Feminite du Bois opnieuw uitgebracht. Maar jammergenoeg raakt deze heruitgave me niet zoals zijn oorspronkelijke schepping doet.

De verrassing was groot toen ik deze week Genie de Bois van Keiko Mecheri rook. Even meende ik me in het vroegere bosje van Serge te bevinden. De  spicy opening, het bloemige van de viooltjes. Mijn hart veerde op bij deze onverwachte ontmoeting met een oude liefde. Maar bij nadere inspectie blijken de verschillen groter dan de overeenkomsten.

FEMINITE DU BOIS van Shiseido (1992)
♡ ☆ ♪♪ ≀≀≀ ♀♂ ⎢woods ⎢Uit produktie
Opent zeer spicy en assertief met kardemom, kaneel en kruidnagel.  Op de achtergrond de warme kruidigheid van het cederhout. Knisperende structuur. Er ontstaat een uren durende dans, waar het kruidige openingsakkoord dan leidt, dan volgt.
Op zeker moment ondergaat het parfum een metamorfose. Puntige kruidigheid klapt om in een zijdezachte textuur met perzikachtige en bloemige (viooltjes) aroma’s. Er ontstaat rust en ontspanning in het parfum. Ben nu op het punt beland dat ik alleen nog maar met mijn hoofd kan schudden. Eindeloos lang, complex en intrigerend. Meesterlijk.

GENIE DE BOIS van Keiko Mecheri
☆ ♪♪ ≀≀ ♀♂ €€€⎢woods ⎢Verkrijgbaar bij Skins en keikomecheri.com
Heerlijke melange van specerijen met het accent op kardemom. Zweem van viooltjes. Klein zoetje rondt de opening af. Lichter en speelser dan FdB. Na een kwartier worden de eerste tekenen van een karakterverandering zichtbaar. Specerijen maken plaats voor groene sap- en theeachtige tonen. Doet FdB er ruim drie uur over om een andere gedaante aan te nemen, Genie de Bois heeft hier niet meer dan een klein uur voor nodig. Waar FdB verandert van Yang (spicy) naar Yin energie (fruitig en bloemig), maakt Genie de Bois een tegenovergestelde transformatie door. Van vriendelijk en speels naar streng en beheerst. Klasse, maar voor mij persoonlijk net niet van hetzelfde kaliber als FdB.

Aroma’s volgens Keiko Mecheri: viooltjes, blad van viooltjes, tonkaboon, benzoin en rozenhout

Meer weten over Serge Lutens en zijn Feminite du Bois? Bekijk dan dit schitterende interview met de meester.