Eau de Bureau ‘Just another day at the office’

Nasa heeft een chemicus gevraagd de smell of space na te maken. Astronauten roken tijdens een ruimtewandeling aan de buitenkant van de shuttle: “gloeiend metaal, de dampen van laswerk en gebraden vlees”. Nooit geweten dat het out there zo’n hete bedoening is. Binnenkort dus de lancering van een Eau de Stratosphere of een Parfum de Kosmos. Ik verheug me er nu al op.

Nu zijn er natuurlijk wel wat meer werkplekken te bedenken met een specifieke geur. Hoe zou bijvoorbeeld een Eau de Bureau ruiken?

In gedachten ga ik terug naar mijn vorige leven als Human Resources manager bij een van de grootste telecombedrijven ter wereld. Vier dagen per week bracht ik op kantoor door, samen met 299 collega’s. En je weet, kantoren zijn een waar paradijs voor reukgevoeligen. Of een verzoeking.

Elke dag startte mijn rit in de olfactorische achtbaan in de parkeergarage. Een cocktail van autogassen vermengd met autobanden en asfalt. Ik was meteen bij de les. Op naar het volgende station: de ochtendlift. Een oppeppende melange van tandenpasta, scheerschuim en een vleugje sigarettenrook. En rook ik daar een bruine boterham met kaas?

Door naar de fietsende collega’s, die op een regenachtige dag druppend bij de koffiemachine staan. De muffe geur van natte jas en schoenen, de chemische lucht van haargel en machinekoffie, onvergetelijk.

De toiletten sla ik even over, die geur lijkt me bekend, en te onappetijtelijk om in detail te beschrijven. Parfumeurs zijn er overigens dol op, altijd gemotiveerd om wat van die poep- en piesaroma’s in hun parfum te stoppen. Voor de complexiteit uiteraard.

Maar het werd pas echt leuk op de verdieping van de directie. Ooit het verschil in geur opgemerkt tussen het kantoor van de Chief Executive Officer en dat van zijn secretaresse? Leer, hout en metaal versus Chanel 5, pepermunt en warme printer. Beter kunnen de verschillen in positie niet duidelijk worden gemaakt.

En mag ik hier een oproep plaatsen om voor de sinaasappel pellende collega een standbeeld op te richten? Alsof de zon doorbreekt op een van mensenluchtjes vergeven vergaderruimte. Hij was zich er vast niet van bewust, maar het was mijn XTC op een bedompte kantoordag.

Aan inspiratie voor een Eau de Bureau dus geen gebrek. En het lijkt me duidelijk dat je er met drie aroma’s echt niet gaat komen. Neen, dit gaat een complex brouwsel worden. Over de naam lijkt me geen twijfel mogelijk: Just another day at the office.

Zin in een kantoorshot? Vergaap je dan aan Joan, Jenny en Don in Mad Men. Een van mijn favoriete tv-series, ideaal om natte, koude weekenden door te komen. Hieronder een van de mooiste scènes uit de eerste serie: Joan brengt Jenny op haar eerste werkdag naar haar werkplek.

17 thoughts on “Eau de Bureau ‘Just another day at the office’

  1. Hey Tanja,
    Ik ben ook erg benieuwd naar die “smell of space”. Je maakt me steeds meer nieuwsgierig naar al die geuren die je beschrijft, liefst zou ik ze meteen willen ruiken als ik jouw beschrijving lees en denk: goh, zou dat misschien ook iets voor mij zijn? Ik vrees dat ik niet meer uitgesnuffeld raak, je enthousiasme werkt aanstekelijk. Wat een leuk artikel trouwens in de Limburger!
    Ik kijk alweer uit naar je volgende snuffeleditie op dinsdag, lieve groetjes Marike

    • Dank je wel voor je leuke reactie Marike!
      Aanstaande dinsdag publiceer ik de Doorgesnuffeld vanuit Londen.
      Een hele week ruiken, ruiken en nog eens ruiken…:-)

  2. Zoals altijd een leuk en herkenbaar stuk Tanja! Er valt heel de dag door zoveel herkenbaars te ruiken als je ervoor openstaat 🙂

    En ja, die geur van de ruimte… ik vind het iets fascinerends dat veel verschillende astronauten ‘rapport’ hebben gedaan van wat ze roken na het uittrekken van hun pak. Als je die beschrijving leest niet meteen een geur die we als lekker beschouwen, maar toch… het heeft iets romantisch en bizars. Laat staan hoe materialen zouden ruiken op planeten die we nog niet eens kennen, de ruimte is natuurlijk zo onwaarschijnlijk groot. Ik hoop dat we het nog mogen meemaken!

    • Ja, zeer intrigerend! Ik begreep dat Nasa de geur wil reproduceren om astronauten in opleiding een totaalervaring te bezorgen. Ik zou de geur dolgraag willen ruiken, maar over me heen sprayen? Nou nee. Het is wel interessant om te zien dat parfumeurs experimenteren met vreemde aroma’s. De Comme des Garcons 2 ruikt bijvoorbeeld naar inkt. Of wat zou je zeggen van Tabac Blond en Habanita: sigarettenrook. En wat te denken van Secretions Magnifique…

  3. Oh, ik moet zo lachen. Al na een paar zinnen ben ik weer helemaal terug in mijn kantoortijd van ‘vroeger’.
    Mijn Eau au Bureau zou openen met een korte doch hevige noot stationshal: sigarettenrook (dat had je toen nog ..), een beschimmelde broodkorst en het reeds lang ingesleten, ondefinieerbare vuil waar ’s morgens even een natte dweil over is gehaald. De geur van versgedrukte krant kondigt zich reeds aan en ontwikkelt zich goed tijdens de treinreis waar ook de wat onbestemde geur is waar te nemen van mensen die nog niet helemaal wakker zijn.
    Eenmaal aangekomen in het hart van Eau au Bureau is er eerst de geur van koffie die altijd weer tegenvalt en ontplooit zich daarna de combinatie van toner, opgewarmd plastic van pc’s en synthetische vloerbedekking volledig. Zo rond drie uur is er een interessante tegentoon van frisse appel (nooit bij nagedacht dat ik daar iemand een plezier mee zou kunnen doen). Aan het einde van de werkdag is de neus zo overmoeid dat nog slechts vaag de geur van het eigen zweet is waar te nemen.

    • Annemarie, dank voor je fantastische reactie! Oh en ik ruík helemaal je kantoordag van destijds. Vooral die geur van natte dweil, opgewarmd plastic en frisse appel. Zeker zo opwekkend als de sinaasappel van mijn collega! Nogmaals dank voor je geurimpressie, andere lezers zullen er vast ook heel veel plezier aan beleven!

  4. Schitterende beschrijving van de geuren uit je kantoor dagen, Tanja! De reactie van Annemarie vond ik ook geweldig. Ik zie ze allebei voor me. En ja, ik hou ook heel erg van sinaasappel en mandarijn pellende collegas!

  5. Dag Tanja
    Ik heb jouw blog opgezocht na – jawel- het artikel in de Limburger. Ik dacht altijd al wel dat ik niet de enige parfum nerd (in de meest prettige zin van het woord, uiteraard) kon zijn in de buurt, maar dat er iemand zo enorm kort bij zou wonen had ik niet gedacht! (jij woont in wijk 12, ik in 11..) En nu kan ik meteen mensen de mond snoeren die vinden dat ik met mijn 180+ flessen wellicht toch een klein beetje aan het overdrijven ben: 800? Seriously? Ik word meteen ENORM nieuwsgierig naar je collectie, zeker omdat jij ook van de vintage parfums bent…. Hoewel jij dus zo’n vier keer meer hebt dan ik, is het misschien eens leuk om te vergelijken?
    Maar goed, ik heb ook nog een daadwerkelijke vraag aan je naar aanleiding van dit artikel: in de VS en dacht zelfs ook al Canada is er op bepaalde kantoren een verbod op het dragen van parfum. Toen jij nog op kantoor werkte, heeft men toen ooit commentaar gehad op de geur die je droeg? Is eigenlijk ook een vraag aan de andere lezers van je blog… Ik ben altijd zo enorm blij dat dat soort ongein (verbod op parfum) in Nederland er niet is, wanneer moet ik anders mijn voorraad opmaken? (ik bedenk me altijd dat ik – en andere parfumista’s – naar alle waarschijnlijkheid de meest lekker ruikende bejaarden gaan worden als we tzt in de Molenhof of elders verblijven).
    Geurige groetjes,
    Wendy

    • Dag Wendy,
      wat geweldig leuk om jouw reactie te ontvangen! En inderdaad, wat bijzonder dat we zo dichtbij elkaar wonen. Het zou zeker leuk zijn om elkaar eens te ontmoeten, perfumista’s / geurgekken onder elkaar. Maar jij verslaat me hoor, met 180+ flessen :-). Mijn collectie is inderdaad circa 800 verschillende parfums groot, maar slechts een deel zijn hele flessen. Daarnaast heel veel mini’s, samples en decants. Veel vintage ook en niche. Oh, ik popel om je collectie te besnuffelen.

      Gelukkig heb ik nooit negatief commentaar gehad op het dragen van parfum op kantoor. Maar ik ben ook een heel voorzichtige sprayer. Wat ik hiermee bedoel? Ik spray altijd onder mijn kleding (loop door wolkje heen), nooit erop en ook nooit op mijn haren. En ook niet achter mijn oren. Soms op mijn polsen. Als je onder de kleding sprayt, dan hou je het grootste gedeelte van de geur weg van de buitenwereld. Alleen als mensen je heel dicht naderen, is het parfum waarneembaar. Iets anders is dat bepaalde geuren niet zo geschikt zijn om te dragen in een werksituatie. De zogeheten geurbommen zoals Angel, Womanity, Poison, Kouros, Fahrenheit, Paris, Broadway Nite kunnen een regelrechte geuragressie oproepen. Bij deze geuren staat de loudness op 10, en dat is voor je collega’s gewoon niet zo aardig…

      Ik was er niet van op de hoogte dat er op bepaalde kantoren een parfumverbod geldt in de VS en Canada. Dat is nogal wat. Maar eerlijk is eerlijk, als je in de parfumdampen van je collega zit, dan kan dit heel onprettig zijn. Jammergenoeg zijn veel mensen zich hier niet van bewust. En misschien weet men ook niet dat dit probleem voorkomen kan worden door het parfum wat anders op te brengen.

      Misschien leuk om in het voorjaar een soort perfumista’s dag te organiseren? Waar ieder zijn favoriete geuren mee naar toe brengt?

  6. Hoi Tanja

    Ai, daar gaat mijn verweer dus! En ik maar denken dat jij vast wel een hele kamer speciaal ingericht hebt om al die 800 flessen te bewaren… Nu ja, zelfs met mini’s en decants moet je natuurlijk toch maar plaats vinden in huis. Ik heb het merendeel in een soort ladekast van de HEMA, maar lang heeft het niet geduurd voordat ik ernaast en op andere plekken in mijn klerenkast plek moest maken. Mijn grote droom is om ooit in een tof oud huis te wonen waarin dus speciaal een klimatologisch in te stellen kasten in komen te staan. Een beetje zoals de kast van Donatella Versace in de kwartaal damage poll van nowsmellthis (http://bit.ly/y3HTUF ) haha! Ach ja, een mens mag dromen…
    Een perfumista dag lijkt me echt super gaaf! Ik doe zeker mee…Maar een snuffel sessie ter plekke lijkt me ook wel heel cool (sommige van mijn kindjes haal ik namelijk liever niet van huis.. stel je voor dat ze vallen.. ieks!!)

    Mocht je overigens je voorraad vintage danwel semi-vintage aan willen vullen: op de vrijdagochtend rommelmarkt in Luik (Outremeuse) staan vaak verkopers met hele dozen vol. Zo heb ik laats een fles Champage (een van mijn meest vrolijke parfums) en Opium (oude versie, naturellement) gescoord, en een gift set Calèche met een zeepje, mini parfum en een edt-je… ook weer de oude versie (de nieuwe is echt om sneu van te worden). Je moet er wel vroeg bij zijn maar de rest van de markt is ook super leuk.

    Over parfum dragen op werk nog eens: ik heb gelukkig een kamer voor mij alleen, dus ik kan meestal wel mijn gang gaan (al zal ik Patchouli 24 van le Labo denk ik niet snel nog eens opdoen.. iets te!) . Als mijn collega er is (twee keer in de week) dan pas ik het wel aan naar iets lichters (nu ja, dat denk ik toch. Of is Cristalle ook al te veel?). Als ik jouw methode van parfumeren lees vrees ik dat ik dan wel heel aso ben. Ik spray met overgave. Nu moet ik zeggen dat ik er nooit commentaar op krijg, of alleen positief commentaar (of ze durven gewoon niet.. ai). Morgen ochtend tijdens de koffie op werk toch eens vragen of het soms too much is! (nu had ik laatst wel Scherrer II op.. toch niet een fris fruitig parfum, en pas toen ik het hen onder de neus duwde roken ze het pas.. valt dan toch wel mee?). Ben wel bang dat ze af en toe doodmoe van me worden. Ik ben zo blij met blogs als dit; jij en al die anderen begrijpen me tenminste! (al heb ik sommige collega’s die het toch ook wel heel interessant vinden.. zo heb ik laatst iemand aan de Mitsouko geholpen. Cool toch??)

    Nu ja, genoeg gebazeld! Ik zal vanaf nu ook jouw blog in de favorites zetten en bijhouden, en zal mijn best doen mijn verdere bijdragen wat ingetogener te houden.

    Groetjes
    Wendy

    • Dag Wendy,

      dank je wel voor al je geurverhalen. Erg leuk!

      Ik heb inderdaad ook een speciaal kamertje ingericht enkel en alleen voor mijn geurbibliotheek. Het is zo belangrijk om de geuren goed te bewaren, dat verlengd de levensduur van parfums enorm. Dus alles staat donker, in dozen en uiteraard koel. Behalve de geuren die ik draag in een bepaald seizoen. Die staan mooi uitgestald, uiteraard wel in de doos. Het liefst zou ik ze er uit halen om van de mooie flessen te genieten :-). Dank voor je tip trouwens over Luik. Dat klinkt heel erg interessant! Ga er zeker eens een keer snuffelen.

      Cristalle is trouwens een ideale kantoorgeur, fris, opwekkend, klassieke structuur. Dat je reacties kreeg op Le Labo Patchouli, daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Een patchouli powerbeest.
      Prachtig je zendingswerk voor Mitsouko, de geur verdient het!

      Ben trouwens heel benieuwd naar de reacties van je collega’s op je vraag. Keep me posted!

      Hou je vooral niet in: heel erg leuk om te lezen hoe het jou vergaat als perfumista :-). Weet zeker dat andere lezers dit ook erg leuk vinden.

    • Dag Wendy,

      Ik vind het heel leuk om jou verhalen te lezen. 180 flessen zijn wel veel (ik heb zelfs 60) maar als je op basenotes of makeupalley rondkijkt dan zie je veel mensen met nog veel grotere collecties, dus ik zou zeggen: geniet er van! 🙂 Ik weet het ook zeker dat mijn collectie nog flink gaat groeien, er staan nog zo veel geuren op mijn wenslijst. Maar tsja, het geld is altijd beperkt dus stap voor stap.

      Ik draag mijn geuren gewoon op de nek gesprayed en ik gebruik tussen de 4 en 12 sprays afhankelijk van de sterkte van de geur. Mijn collegas op kantoor hebben nog nooit geklaagd en ik heb maar twee keer complimenten gekregen, allebei keren op sterkere geuren (Shalimar Parfum Initial en Coromandel).

      Een snuffel dag lijkt me ook heerlijk. Helaas woon ik heel veer van jullie, maar wie weet…

  7. hai Agnes

    Ach, je moet er gewoon een tof dagje Maastricht van maken, is goed voor je 😉

    Tja, er gaat inderdaad best wat geld in zitten, maar het is allemaal ook zo verleidelijk. Laatst was er sale bij Sephora… hadden ze Baiser Volé voor de helft. Toen ik ‘m de eerste keer rook was ik zwaar teleurgesteld, maar toen ik het deze keer op de strip spoot en na 5 minuten nog eens rook vond ik ‘m toch wel potentieel hebben (of was dat gewoon een psychologische reactie op het scoren van een koopje? hm….) en nu ben ik er toch wel heel blij mee. Maar het is dan toch weer een paar tientjes. Zucht.

    Coromandel krijg ook echt ALTIJD goede recenties. Tis geen muurbloem, maar wat is ie yummy! Shalimar Parfum Initial zullen ze op mij niet gaan ruiken… Ik had er heel veel goeie dingen op internet over gelezen maar .. sorry, ik kan er helaas helemaal niets mee. Dat geldt ook voor Bottega Veneta… heel jammer! nu ja, zo veel mensen zo veel smaken, en dat is serieus maar goed ook…

    Ik moet eerlijk bekennen dames, dat ik op kantoor een andere tactiek aangewend heb. Ik was te laf om echt te vragen of ik soms “too much” naar parfum rook soms, en ben in plaats daarvan begonnen met mini-workshopjes elke ochtend. De collega die ik recentelijk tot Mitsouko fan geconverteerd heb laat ik elke dag iets anders uit mijn collectie ruiken, en we zijn dan zo geanimeerd bezig dat de rest ook komt snuffelen. Mettertijd hoop ik dan dat ze het allemaal wat meer gaan waarderen.. erg he!

    Ik denk dat het ergens ook een soort arrogantie van mij is dat ik denk dat ik een goeie smaak heb (ken uzelve he….). Gelukkig ben ik ook daar niet alleen in, want op internet staan genoeg blog entries over “are you a perfume snob?”. Ja dus.

    Cheers, Wendy

    • Klinkt goed die mini-workshops Wendy! Er is niets mis met het uitdragen van je enthousiasme en fascinatie voor geur!

Laat een antwoord achter aan Wendy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.