Hemels water

Een mens zit vreemd in elkaar.

Net nu ik verzaligd mijn benen in de zon leg en de gazpacho, tabouleh, gegrilde scampies en een glas pastis met ijs onder handbereik zijn, word ik verliefd op een parfum dat een ode brengt aan de regen. Inderdaad, regen.

Angeliques sous la Pluie.

Even dacht ik Jean-Claude Ellena te betrappen op een fantasie over Angelique, die na een hoosbui doorweekt in zijn Zuid-Franse parfumtempel verschijnt. Maar nee, die ‘s’ van Angeliques laat geen ruimte voor wulpse gedachten. Het gaat hier om engelwortel (angelica archangelica) en Ellena’s creatie is een welriekende haiku over een majestueuze plant in een regenbuitje. Kuiser wordt het niet.

Over regen gesproken. Volgens de deskundigen zijn er drie regentypes. Het kan niet anders of dit moeten huiskamergeleerden zijn. Want tel even met me mee: er zijn de striemend straffe regens in de herfst waarin nog geen hond naar buiten wil. Die vanuit het westen in een hoek van 45 graden een weg vinden langs de sluiting van je jas en zonder pardon je arme lijf geselen. Dan heb je de zomerse stortregens met druppels groter dan een centimeter. Vloek of zegen, je wordt er behoorlijk nat van.

En vergeet de drizzle niet, de druilregen, nauwelijks waar te nemen, maar dit type heeft slechts een straatbreedte nodig om je tot op de draad te doorweken. Dat zijn er al drie. Dan heb je nog de ijsregens, de hoosbuien, de slagregens, de wolkbreuken, de plensbuien, de watergordijnen, de motregens, de zomerse buitjes en de moesson. Mis ik er nog een?

Gelukkig is er deze week nauwelijks regen, maar wel Angeliques sous la Pluie. Met dank aan de weergoden.

♡★★★★☆ ANGELIQUES SOUS LA PLUIE (2000) van Jean-Claude Ellena voor Frederic Malle
♪ ∫ ♀♂ €€⎢woods⎢verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Een flinke scheut Hendrick’s Gin met Fever-Tree tonic klettert over mijn polsen. In een fractie van een seconde overbrug ik de 200 kilometer die mij scheiden van Pure C, het jongere en hippere zusje van Oud Sluis van (bijna ex-) driesterren chef Sergio Herman. De cocktailkaart is er eentje om bij weg te dromen en het roomwitte interieur van het restaurant, de duinen met het wiegende helmgras en het uitzicht op zee vertragen mijn hartslag. De cocktail met ijsblokjes van rozemarijn en andere groene kruiderijen geeft me het laatste zetje om mijn gedachten met een korrel zout te nemen.

Het kan niet anders of Ellena slurpt ook graag dit drankje weg. En misschien zat hij vorig jaar wel diezelfde septemberavond in een van die andere ronde kunststoffen banken. Genoot hij van hetzelfde brouwseltje als ik. Met Hendrick’s gin en Fever-Tree tonic en van die kunstig gemaakt ijsblokjes. Ik durf mijn fles Angeliques sous la Pluie erom te verwedden dat aan gin of tonic, of misschien wel aan allebei, een druppel engelwortelolie is toegevoegd.

Ellena zou Ellena niet zijn als hij na deze sprankelend frisse opening niet op de rem trapt. Eerst het briesend paard de vrije teugel geeft om het daarna krachtig tot de orde te roepen. Hij verstaat de kunst van het temmen, deze man. Verbazingwekkend hoe hij het tintelend frisse groenkruidige begin van citrus, jeneverbes en subtiel zoete engelwortel in een oogwenk omtovert in een geraffineerd zachte, musky, tikje sweaty en houtige, licht warme en comfortabele geur. Enkel waarneembaar als je de drager op de huid kruipt.

Angeliques sous la Pluie. Engelwortel in de regen, een regen van de fijnste soort. Ellena’s geurige aquarel in watertonen.

Maar je maakt mij niet wijs dat Ellena onder het genot van die gin-tonic niet even aan Angelique dacht…

Net nu ik de laatste hand aan dit artikel leg, begint het te regenen in Maastricht. Goed voor de engelwortel die haar krachtige wortels en stengels weer kan volzuigen met hemelwater. En ik? Ik laat de gin-tonic voor wat ie is en laaf me aan de beelden van ‘Ocean without a shore’ van Bill Viola, een videokunstenaar die gegrepen is door watergordijnen.

Geïnteresseerd in de achtergronden van dit werk? Klik dan hier.

En naar welke geuren grijp jij deze zomer?

8 thoughts on “Hemels water

  1. Ik zou een parfum met zo’n prachtige naam graag in mijn collectie hebben, maar helaas kan ik er nauwelijks een geur aan ontdekken (ik heb het al eens gezegd, Frédéric Malle en ik gaan niet goed samen). Maar ik heb hem nooit op mijn huid geprobeerd, misschien moet ik dat toch maar eens doen.

    Mijn hoofd staat al een tijdje niet zo naar parfum, maar Après l’ondée (om maar in dezelfde sferen te blijven) is een heerlijke lente- en zomergeur wat mij betreft. Ik houd trouwens erg van regen.

    • Dag lethe,

      misschien heeft het te maken met de musk die onderdeel van dit parfum uitmaakt: veel mensen zijn anosmisch voor musk, dus als je dit niet kunt waarnemen dan valt een element weg. Dat gezegd hebbende, het is op de opening na een zeer bescheiden parfum die dicht op de huid draagt. Ben wel benieuwd wat een test op jouw huid zal brengen.

      Prachtige geur Apres l’Ondee (en ik zou bijna zeggen het tegenovergestelde van AslP), een geur waarvoor een mens de pas inhoudt en het hoofd omdraait als de drager voorbij wandelt…

      • Ha Tanja,

        Kijkend in mijn oude database-je zie ik dat ik AslP toch wel al op mijn huid heb uitgeprobeerd. Mijn commentaar was: wel lekker; erg zacht maar mannelijk; hooi.
        Niet lachen! Mijn neus is een uiterst primitief instrument vergeleken bij die van jou, en ik vind het ook erg moeilijk om geurbestanddelen te benoemen.

        Ik ben niet anosmisch voor musk, want ik heb al een aantal musk-parfums uitgeprobeerd (o.a. Mona di Orio), en die kon ik goed ruiken.

        De volgende keer dat ik Après l’ondée draag, zal ik eens opletten of mensen zich naar me omdraaien! 😀

        • Jouw opmerking ‘kijkend in mijn database-je’ maakt me heel nieuwsgierig…

          Neuzen zijn er in vele soorten en maten ;-), dat jouw neus een uiterst primitief instrument is waag ik zeer te betwijfelen Lethe!

          Fijn weekend!

  2. Normaal gesproken gebruik ik in de zomer rijke boeketten ( Boucheron, Joy) en mijn tubéreuses (Fracas, Poison, Carnal Flower, Tubéreuse MPG). Dan voel ik me in harmonie met de natuur. Maar in deze verregende dan wel stikbenauwde zomer lukt dat niet. Ze komen te zwoel over. Ik denk dat ik Angéliques sous la Pluie niet lekker zou vinden: ik lust geen gin. Geef mij maar wodka of whisky. Ik heb deze zomer veel plezier van Vitriol d’Oeillet en Bas de Soie. Helder en scherp, dat is prettig met dit weer. En uiteraard Eau de Rochas. Een betere verfrissing bestaat niet.
    Even wat anders: zoals jullie weten heb ik het spraytje Royal Saffron gewonnen.
    Tanja had het in een beeldig organza zakje verpakt, en in die stof rook het al geweldig, een zachte saffraangeur. Des te meer kwam het parfum als een verrassing! Want het is alles behalve een ”gourmand” geur. Eén kleine spritz op één pols en het komt al in golven op je toe. Saffraan met peper.
    Al gauw wordt het houtig, een forse maar droge geur. Peper beklijft, saffraan gaat naar de achtergrond. Ik krijg weemoedige herinneringen aan ”Poivre” van Caron. Na verloop van tijd wordt de geur bitter (positief bedoeld), hout, peper, oud leer. Deze fase houdt lang aan, en dan, totaal onverwacht, de milde drydown: de peper wordt mild, een viooltje steekt schuchter het kopje op. Vertroostend na het hout, leer en peper geweld. Wow!! Wat een 8 baan van een parfum! Zeker niet voor alledag, maar draagbaar.
    Dus: hartelijk dank, Tanja, voor dit spannende parfumavontuur!

    • Dank je Anna voor je bijdrage!

      Ook ik heb erg veel ‘last’ van het weer gehad bij het kiezen van mijn parfums. Net zoals jij ben ik nauwelijks toegekomen aan de bloemige parfums. Zelfs La Tulipe van Byredo is onaangeraakt gebleven, evenals Beige. Ik grijp met name naar houtige parfums, Angeliques sous la Pluie voorop (sinds een week 😉 , Neus blijft grillig 🙂 ) en – net als jij – ook naar iris gedomineerde parfums (Iris Silver Mist, Prada Infusion d’Iris).

      Wat een geweldige beschrijving geef je van Royal Saffron, prachtig hoor! En wat fijn dat je zo geniet van dit parfum!

  3. Ha Tanja, als het echt zomer is en voor mij al snel veel te warm, zoals nu, dik 30 graden, dan kan ik geuren ineens niet zo goed meer waarnemen. Dan kies ik mede om die reden niet voor het verfijndere geurcircuit. Dan kom ik uit op het ordinaire genre, waar niks mis mee is en waarmee ik niets negatiefs bedoel. En kies ik voor ô de Lancome of voor het wat schreeuwerige Scarlett van Cacharel. En ook de fruitwatertjes van Yves Rocher doen goed. Vooral de bramen is lekker. Vind ik.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.