How is your nose today?

Konyune onorange-tanka. Hoe is het met je neus? Zo begroeten de Ongees, het inheemse volk van de Andaman eilanden, elkaar.

Vreemde vraag? Hangt er maar vanaf hoe belangrijk geur voor je is. De Ongees vinden hun neus in ieder geval het belangrijkste zintuig in hun leven. Hij vertelt je of een vrucht rijp of een plant eetbaar is en welke geneeskrachtige werking hij heeft. Of iemand een ziekte onder de leden heeft en welke man of vrouw het sterkste nageslacht levert. De neus is de TomTom van de Ongees en hun belangrijkste gids voor welke beslissing ook. En net als de staart van een kat vertelt hij wat het humeur van de eigenaar is. De neus kan licht voelen of zwaar. Moe of alert. Gerrïteerd of nieuwsgierig.

Ook zijn er natuurvolkeren die als begroeting het edele reukorgaan in de oksel van de ander drukken. ‘Hé wat leuk om je te zien!’, en hup daar verdwijnt de neus in de warme holte. Haar of geen haar, zojuist gebadderd of net uit bed, een stevige snuif aan het vocht dat glinsterend in de schoot van de arm ligt, laat de gemoedstoestand van de eigenaar lezen als een boek. Beetje zurig? ‘Boos geweest jongen, ruzie met je vrouw gehad?’ Zoetig? ‘Veel wortelen gegeten of is je maag van streek?’ Bitter? Hartklachten. Ranzig? Weinig rust gehad of problemen met de blaas.

Moeilijk voor te stellen in onze samenleving, waar we naar hartelust be-, ont- en hergeuren en lichaamsgeur de duivel is. Mocht er ooit een 2.0 versie van De Tien Geboden komen dan zal ‘Gij zult de dampen van uw lichaam ostentatief en met toewijding bestrijden’ er zonder twijfel deel van uitmaken.

Deze ochtend ging ik op zoek naar een leuk plaatje voor dit artikel en googelde ‘smelling armpits’. Met ingetrokken neus en toegeknepen ogen opende ik de tab afbeeldingen. Een duik in de oksel van het internet is op zijn zachts gezegd een stoutmoedige daad voor iemand die gezegend is met de afwijking ‘beeld = geur’. Seeing it, is smelling it...

Ik zal je een verslag besparen van wat me voor de ogen kwam. Want geloof me, je wil niet weten wat ik daar aan harige, rode, ontstoken, gerimpelde, schurftige, vlezige, onthaarde, biljartbal gladde, maagdelijke, door gordelroos geteisterde en getatoeëerde oksels tegenkwam wier uitwasemingen mijn werkruimte parfumeerden met een melange van vers, licht zurig, ranzig, scherp, babyzoet, kruidig, onschuldig, weeïg, zilt en door Rexona en Axe onschadelijk gemaakt zweet.

En toch. Ik hou van lichaamsgeur en ben net als die natuurvolkeren gefascineerd door de geur van zweet.

Zo, dat is eruit.

★★★★☆ FRENCH LOVER door Pierre Bourdon voor Frederic Malle
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€⎢dry woods⎢verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Een van de meest verleidelijke parfumnamen die ik ken. Wie grijpt nou niet onmiddellijk naar een fles met zo’n naam? Kom op mensen, niet zo verlegen. Ja grijpen maar. Want welke vrouw wil niet haar neus aanvlijen tegen een verre minnaar met exotische tongval die haar lichaam in een smeuïg puddinkje verandert? En is er ook maar één man die niet droomt van vrouwen die door het parfum dat hij draagt in een … nou ja, je begrijpt het.

Hohoho, nu niet direct naar de webshop rennen om deze vriend onbesnuffeld in je winkelwagentje te gooien. Want dit geraffineerde heerschap is niet van plan iedereen te plezieren.

Allez, deze french lover heeft wel eerst zijn tanden gepoetst. Met een ecologisch verantwoorde tandpasta met engelwortel. De opening is namelijk verkwikkend en lichtvoetig. Na verloop van tijd begint de lover heel lichtjes te geuren naar zweet en huid. Maar hij verliest niet zijn frisheid, daar zorgt het groenkruidige karakter wel voor. Beetje aarde, beetje hout. Het parfum blijft op spanning door iets pikants en prikkelends en de strenge, subtiel bittere kern.

Na langdurige en nauwkeurige inspectie blijkt de Franse vrijer uit koel hout gesneden. Knappe vrouw (of man) die hem weet op te warmen.

Fijnproeversparfum.

Je begrijpt dat ik na deze ontboezeming benieuwd ben naar jouw verhouding tot lichaamsgeur. Trek je er je neus voor op? Of kan het je zo nu en dan toch bekoren? En wat vind jij van parfums met een zweterige toets? Vertel!

13 thoughts on “How is your nose today?

  1. Ja, die Ongees weten het wel! Wat een superinteressant verhaal. Dat zo’n volk nog bestaat! Alles is nog niet verloren op deze planeet, waar alles op elkaar begint te lijken. Ook wij westerlingen halen bewust maar meestal onbewust veel informatie uit onze neus, als je het mij vraagt. Dat begint men nu ook te (her)ontdekken, geloof ik. Veel sympathieën en antipathieën zijn onbewust gebaseerd op iemands geur, daar ben ik heilig van overtuigd.
    Afkeer van lichaamsgeuren krijg ik weleens in een overvolle tram. Het scheelt ook of de geur vers of oud is. In het algemeen houd ik eerlijk gezegd van schoon, en dan een spannend parfum. Dat mag best wat viezig zijn, zoals vroeger die half bedorven perzik in Femme of de lichte poepgeur in vintage Joy.
    Een zweetachtig parfum heb ik bij mijn weten nog nooit geroken. Dus ik ga maar eens af op die French Lover.

    • Je ziet dat helemaal goed Anna, dat veel van onze voor- en afkeuren gebaseerd zijn op geur. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit ook de keuze van een partner betreft. Binnenkort zal ik over dit fenomeen een artikel publiceren. Laatst sprak ik een man die door een klap op zijn hoofd anosmisch was geworden. Ik vroeg hem welke geur hij het meeste mist. ‘Die van mijn vriendin’, hartverscheurend.

      Ruimtes gevuld met mensenluchtjes zijn quite daring ja, ook voor mij!!! ’t Is dan ook een fascinatie die geuren, niet zozeer lekker maar wel interessant. Net zoals het fascinerend is dat we het liefst al die dierlijke geuren mijden, maar als het een facet in parfum, eten of wijn is het opeens bijdraagt aan het olfactorische genot….

      Andere parfums met die zweterige toets: Voyage d’Hermes van Hermes, Fareb van Huitieme Art en Angelique sous la Pluie van Frederic Malle…enjoy!

  2. P.p.s. Jammer dat je vanmiddag niet in tram 9 in Amsterdam zat! Er stapte een nog nooit gewassen manspersoon in, de hele tram rook ernaar. Dat had je vast interessant zweet gevonden, vermengd met ongewassen haar.

  3. De geur van een French Lover gemengd met die van een smeltend puddinkje, je roept weer mooie beelden op Tanja (en herinneringen!). Ik was die naam French Lover wel eerder tegengekomen maar had helemaal niet stilgestaan bij de betekenis.

    Een hele sterke geurherinnering uit mijn kindertijd is die van mensen met oud okselzweet in polyester kleding, vreselijk, zo vies. Dat was in de tijd dat één keer badderen per week heel normaal was en deodorant nog helemaal niet gangbaar. Voor mij is het nog steeds een typische oudemensengeur en heel soms ruik ik het nog wel eens (bij inderdaad oude mensen). Maar er zijn zoveel soorten zweet, je kunt ook vragen ‘How is your sweat today?’. En lekker zweet is niet vies!

    Toevallig kwam ik deze week een parfum tegen dat Jeux de Peau heet – dat helemaal niet ruikt naar huid of spelletjes.

    • 🙂 🙂 🙂 how’s your sweat today 🙂 🙂 🙂

      Daar noem je nu een parfum dat me de rillingen bezorgt. Het eerste wat ik in Jeux de Peau (Lutens) ruik is: melk. Heb je ooit aan melk geroken, ongekoeld? Of nog erger: warme melk? Ik krijg er braakneigingen van, heus. Een review over dit parfum schrijven is onmogelijk omdat het me maar niet lukt ‘door’ die melktoets heen te ruiken….

      Oud okselzweet in polyester, dat valt inderdaad niet mee. Volgens geuronderzoekers in de achttiende eeuw verandert de lichaamsgeur van een mens gedurende zijn leven. Een jeugdig mens ruikt anders dan een oud mens. Dus wellicht heeft die zweetgeur die je beschrijf niet alleen te maken met lichaamshygiëne maar ook met ouderdom überhaupt.

  4. Hi Annemarie! Voor een echte authentieke oude mensengeur moet je in het Concertgebouw in Amsterdam zijn. Het is als je het mij vraagt niet zozeer zweet, eerder een geur als van muffe aardappelen, uitgewasemd door de huid. Goed wassen is dus de boodschap op Ouwe Dag.
    Voyage d’Hermès staat allang op het verlanglijstje, veilig diep weggeborgen in een la. Ik rook er destijds een boslucht in, beetje schimmelig, paddestoelen…toch eens gaan ruiken of het zweet is (portemonnaie voor de zekerheid thuislaten).
    Ik verheug me op de voortzetting van Tanja’s verhalen! GeluKkig dat die schrijfvrees weg is!

  5. Gelezen in Fernand Aubrel, ”The Mediterranean in the Ancient World” (p.156):
    Volgens Pharao Akhnaton (Hymne aan de Zon) konden vreemdelingen ook wel het hiernamaals binnengaan, mits ze Het Dodenboek bij zich hadden. Maar de goden wisten wel dat ze niet uit het Heilige Egypte kwamen: dat konden ze nl. ruiken.
    Tja, en de goden kon je natuurlijk niet foppen met een Egyptisch parfum!

  6. poeh…. moeilijke vraag…. want vers zweet is niet verkeerd, maar als je — om maar eens wat te noemen — 45 minuten in de sportschool naast iemand moet zitten spinnen die hoogstwaarschijnlijk 1) geen deo gebruikt en 2) die avond de sportkleren aantrekt die hij de week ervoor nat en wel verfrummeld in een hoek gegooid heeft, dan wordt het toch echt wel andere koek (ik heb, toen ik toevallig benedenwinds stond en de geur opving, met een hoor-mij-eens-neutraal-acteren stem, gezegd dat ik toch echt ergens anders moest staan want “ik zie je juf niet goed”….moest echt bijna braken)… ook minder vind ik mannen die wat ik een katerlucht noem verspreiden…. vrouwen kunnen dan weer naar ui ruiken soms… geloof nu dat ik eigenlijk wel kan zeggen dat ik lichaamsgeur dus niet trek!! ai…
    wat betreft zweetgeur in parfum (zoals de komijn in de nieuwe Femme van Rochas bijvoorbeeld), dat valt dan weer mee… waarom dat zo is moet ik eens over peizen…. In de oude (onlangs blijkbaar opnieuw uitgebrachte) vrouwenparfum van yohji yamamoto zat ook een zweet toon (geen komijn overigens) die in de zomer niet te doen was, maar die het in de winter echt zalig maakte?!
    cheerio | Wendy
    PS ik heb ooit French Lover voor mezelf gekocht omdat ik ‘m zoooooo lekker vond.. helaas toch iets te masculien, en heb ‘m dan maar weggegeven..

Laat een antwoord achter aan Tanja Schell Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.