Parfumschatten in Cogne, wie had dat gedacht?

Met één ononderbroken beweging bestaande uit woest prikken, happen, krachtig kauwen en slikken werkt ze in twaalf minuten een salade met mais, tonijn, tomaten, ei en dikke donkergroene slabladeren weg. Na de laatste hap gooit ze haar vork in de slakom, staat op en loopt naar de koeling die direct links in het café staat. Ze opent de glazen deur, pakt een ijsje met glanzend bruin-gouden wikkel en scheurt de verpakking al lopend naar haar tafeltje open. Het is duidelijk dat ze hier kind aan huis is.

Ze ploft in haar stoel, gooit de wikkel in de slakom en begint aan het zoete deel van haar lunch. Met een bijna mechanische precisie wordt dit onderdeel afgewerkt. Met iets opgetrokken lippen zet ze haar tanden in de koude donkerbruine chocolade en bijt er een fors stuk af. Haar mond maakt een licht zuigende beweging, die niet langer dan een paar seconden duurt. Ze slikt kort en hapt zonder aarzeling opnieuw in haar koude toetje.

Na vier minuten is het ijsje weg. Met enige spijt bekijkt ze het afgelebberde stokje. Ze steekt het nog enkele malen in haar mond, sabbelt er krachtig aan en werpt het na de vijfde keer met een geïrriteerd gebaar bij de vork en de wikkel in de vettige slakom. Ze pakt haar Iphone, checkt haar berichten en stapt na een minuut of tien op.

In datzelfde luttele halfuurtje lepelt de plaatselijke agent staand zijn Illy Crema wellustig op, kibbelt het bruine, afgetrainde stel onophoudelijk tijdens het drinken van hun caffè en mompelt de dorpszonderling, tot op de draad gerimpeld, tandeloos en met kristalheldere ogen, zijn bezweringsfomule.

Mensen kijken, ik kan me er uren mee vermaken. En zeker op het terras van Café di Cogne, Gran Paradiso. Er gebeurt niets op deze plek, maar er is veel te zien.

Zonder mijn ogen van de gasten af te wenden breng ik voor de zoveelste keer mijn pols naar mijn neus. Het observeren komt ogenblikkelijk tot stilstand. Tsjonge, wat is dit lekker zeg. Wauw. En dat in Cogne. Wie had dat gedacht?

Een ruime collectie van het 450 jaar oude Florentijnse Farmacia SS. Annunziate bevindt zich recht tegenover het terras in het piepkleine zaakje Le Cadeau. Tussen de peperdure badjassen, centimeters dikke handdoeken, huisparfums en handgemaakte sloffen staan Agrumi, Isos, Fiore di Riso en Ambra Nera. Om er maar eens een paar te noemen.

Anderhalf uur ben ik er binnen geweest, besprenkelde mezelf rijkelijk met mijn favoriet en liep met een tasje in de hand weer naar buiten. Niet eerder maakten de parfums van dit bijzondere huis zo’n indruk op me. Was het de frisse berglucht of de ontspanning die mijn neus zo gevoelig maakte? Of ruikt een parfum op 1500 meter anders dan op zeeniveau? Bestaat er ook zoiets als het Retsina-effect bij parfum?

Volgende week kan ik je hier meer over vertellen, onthul ik welke geur het daar in Cogne tot mijn pols heeft gebracht en bespreek mijn favorieten.

En denk jij dat het Retsina-effect ook bij parfum kan optreden? In het vakantieland ruikt het parfum heerlijk, maar bij thuiskomst ben je er helemaal niet meer zo weg van? Ik ben benieuwd naar je ervaringen.

9 thoughts on “Parfumschatten in Cogne, wie had dat gedacht?

  1. Hi Tanja, wat een levendige beschrijving van de mensen daar. Vooral die zonderling had ik wel eens willen meemaken, sprak wrsch. onverstaanbaar dialect . Blijf ons op de hoogte houden van de plaatselijke bevolking, alsjeblieft! Wat dat ”retsina-effect” betreft: volgens mij kan dat, want de geuren in Italië geven toch wrsch. een andere melange met je parfum dan die in Nederland. Zou dat ooit zijn onderzocht? Overigens vond ik Retsina ook in Griekenland alleen echt lekker bij sardientjes en aardappelen. Ze hebben daar veel betere witte wijnen.

  2. Hallo Tanja,
    volgens mij geniet je daar enorm! En ik ben inderdaad benieuwd welke geur het is. En je hebt gelijk wat het Retsina effect betreft. En niet alleen na een vakantie maar ook nadat ik helemaal weg was van bijvoorbeeld Palazzo van Fendi, is dat nu toch minder. Je voorkeur verandert blijkbaar toch in de loop van de jaren. Ik zou niet 1 geur kunnen benoemen die ik elke dag zou willen dragen. Jij??
    ben trouwens erg benieuwd naar de Coco noir.

    • Ja, een geweldig gebied dat Gran Paradiso. Leeg en slow. Met een interessante geurafdruk trouwens: geblakerd hout, koeiengeur, hooi, dennenhars en water.

      Onmogelijk om een geur te noemen die ik elke dag zou willen dragen. Er is ook geen eten dat ik elke dag zou willen eten, kleding die ik elke dag zou willen dragen, of muziek die ik elke dag zou willen horen…

      Coco noir, daar noem je me wat. Staat inmiddels op mijn snuffellijst 🙂 .

  3. Hihi, volgens mij heb je de naam van het parfum al verklapt in een reactie bij je vorige stukje! Maar ik moet bekennen dat ik nog nooit van dit huis had gehoord, dus ik ben heel benieuwd.

    Het Retsina-effect heet bij mij het wodka-jus d’orange-effect. Ooit op werkweek in Rome vond ik dat erg lekker, maar thuis was de liefde gelijk over. Logisch, want ik houd helemaal niet van alcohol (behalve in mijn eten).

    Zou die vrouw/dat meisje nu echt genoten hebben van die heerlijke salade? Zonde om het zo naar binnen te schrokken!

    • Nee, toch niet hoor!

      Ik had eerlijk gezegd niet de indruk dat ze echt proefde wat ze aan het eten was, maar ik kan me vergissen natuurlijk!

  4. Gran Paradiso klinkt heerlijk, ik hoop dat je een schitterende vakantie hebt!

    Ik ben net terug en de decantjes die ik mee nam waren grotendeels lichte zomergeuren: AA Mandarine-Basilic, Ormonde Jayne Champaca, Hermes Voyage, Diptyque Philosykos. Dan de droge woestijn geur van Annick Goutal: Duel en de comfortabele No 5. Eau Premiere die ik s’avonds droeg als wij naar een restaurant gingen. Ik had Keiko Mecheri Osmanthus en de minitjes van Mona di Orio Vanille en Tubereuse ook mee maar ik heb ze uiteindelijk niet gedragen.

    • Gran Paradiso is een ontdekking. Een kleine alpine regio in Noord-Italië en nationaal park. Prachtig en heel kleinschalig toerisme. We hebben genoten!

      Gelukkig, ik ben niet de enige die een batterij decantjes meeneemt 🙂 .

  5. Ah, bijna vergeten: de reis spraytjes van Ormonde Jayne Ormonde Woman en Sampaquita waren ook meegegaan en nog ook gedragen. Wat kan Linda geweldige geuren maken!

Laat een antwoord achter aan Anna Minis Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.