Week-End a Deauville, de-stressing by perfume

Zodra het kwik boven de 20℃ stijgt, pakken de Parisien hun weekendtassen voor een uitstapje naar Deauville. Gelegen aan Het Kanaal, één uur ten westen van Rouen en drie kwartier ten zuiden van Le Havre, ontmoeten de upper class en befaamde creatievelingen elkaar in deze mondaine badplaats.

Ik ben er al jaren niet geweest. Sterker nog, ik was er maar één keer in mijn leven en dat is zo’n 25 jaar geleden. Ik herinner mij een sjieke badplaats met hotels in okergele en zandkleurige tinten waar op de pittoreske boulevard naar hartelust wordt geflaneerd en geflirt. Een plek die ik met de ogen dicht zou herkennen; de geur van zee, zand, algen en Ambre Solaire is onmiskenbaar.

Even buiten Deauville werd ik op datzelfde tripje op de eerste fruits de mer van mijn leven getrakteerd. Dat was bepaald geen extatische ervaring. Integendeel. De eerste schok: alle zeevruchtjes moesten koud genuttigd worden. De tweede: de diertjes hadden een vaal grijze kleur, die associaties opriep met iets dat al lang geleden overleden was. En nadat ik de moed bij elkaar had geraapt om een zeeslak met een naald uit zijn huis te peuteren en in mijn mond te stoppen, bleek hij de structuur van gummie te hebben. Gatverdamme.

Het heeft jaren geduurd voordat ik dit gastronomische debâcle te boven kwam. Mijn favoriete visrestaurant ‘O’ in Maastricht krijgt hiervoor de credits. Chefkok Dennis van der Meer bewijst dat een fruits de mer niet taai, grijs en koelkastkoud hoeft te zijn en dat elk beestje zo zijn eigen smaak heeft. Maar de zeeslakken laat ik passeren, dat wel.

Terug naar Deauville. Het was de bron van inspiratie voor Patricia de Nicolai’s parfum Week-End a Deauville. Sinds kort overigens Week-End geheten. Vreemd genoeg was de burgemeester van Deauville niet blij met de naam van het parfum en maakte bezwaar bij Patricia. Waar een mens zich druk om kan maken. Misschien was de goede man wel gewoon toe aan een weekendje Deauville?

WEEK-END van Parfums de Nicolai
☆ ♪♪ ≀≀ ♀ € ⎢marine⎢Verkrijgbaar bij PerfumeLounge en ParfuMaria
Een parfum met een zilte, vibrerende frisheid. Er is zeewier, er is water, er is zout. En er zijn heel veel lelietjes-van-dalen en een beetje jasmijn. De knisperend groene structuur geeft de geur een actief karakter.

Week-End is als een Parisienne die in haar haute couture badpak en gehuld in een wolk Diorissimo een zaterdagochtendduik neemt in een ijskoude lentezee. En die na tien minuten bibberend, met frisse blos en glanzende ogen, het water uitkomt. Die zich vervolgens hult in een dikke, witte hotelhanddoek om zich tenslotte zuchtend van tevredenheid neer te vleien in het bleke meizonnetje. Inderdaad, de-stressing by perfume, het bestaat.

Over het algemeen hou ik trouwens helemaal niet van parfums waarop het molecuul Calone (verantwoordelijk voor het marine karakter) zijn stempel drukt. Maar tegen Week-End heb ik geen verweer.

En jij? Hou jij van parfums met een ‘marine’ of ‘waterachtig’ karakter? Of is je neus, net als de mijne, na L’eau d’Issey en haar klonen, Calone moe? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

15 thoughts on “Week-End a Deauville, de-stressing by perfume

  1. Leuk artikel. Deze geur van Patricia de Nicolai heb ik inderdaad geroken, vorige maand, en toch is deze niet bij mij blijven hangen. Ik zou ‘m nu ik dit gelezen heb, toch weer eens willen besnuffelen. In het algemeen ben ik niet zo’n fan van “zee” of “water” geuren, ik kan niet keihard beredeneren waarom. Misschien omdat de geuren in deze groep meestal niet raken aan mijn persoonlijk ervaring van water of zee.

  2. Zoals ik al eerder schreef, ben ik pas sinds kort wat meer met parfums bezig, en ik ben erachter gekomen dat ik niet van watergeuren hou.

    Toen ik L’eau d’Issey uitprobeerde, wist ik eindelijk waar die zeewatergeur vandaan kwam die ik vroeger vaak in de tram rook. Niet lekker (als parfum dan).

    Van andere watergeuren word ik zelfs een beetje misselijk. Waternoten bederven voor mij bijv. Orange sanguine (Atelier Cologne), Lys méditerranée en Le parfum de Thérèse (Frédéric Malle). Van die laatste had ik gehoopt dat het mijn nieuwe geur kon worden, hij rook zo heerlijk op het stripje, maar op mijn huid bleef er na een uurtje alleen nog maar water over (op het stripje gebeurde dat pas de volgende dag). In En passant schijnt ook water te zitten, maar die wil ik nog wel uitproberen.

    • Dank je wel voor je uitvoerige reactie, erg leuk om je bevindingen te lezen.
      Ik herken in jouw verhaal mijn eigen gevoelige reactie op een waterelement in parfum. Lys Mediterranee kan ik daarom ook niet dragen. Overigens vind ik het wel een hele mooie geur. Ook Week-End zal ik zelf niet dragen, om dezelfde reden. Maar op een geurstrook kan ik van de compositie genieten en heb ik veel waardering voor hoe het parfum in elkaar zit.

      Heel veel plezier en succes met jouw zoektocht naar een nieuwe geur. Heb je trouwens een idee tot welke geurfamilie(s) je je aangetrokken voelt? Dat maakt het zoeken iets eenvoudiger.

      • Ik heb inmiddels ontdekt dat Guerlain, i.t.t. FM (so far), wèl van mij houdt. 🙂 Als ik die geuren lekker vind ruiken op het stripje, ruiken ze in het algemeen ook goed op mijn huid. (Ik wou dat ik dat 25 jaar geleden had ontdekt…)

        L’heure bleue had ik al eerder gekocht, maar dat vind ik meer een geur om thuis te dragen en niet zozeer naar mijn werk. Maar Après l’ondée, Chant d’arômes, Jicky en Vol de nuit zijn ook verrukkelijk, en gaan op zijn tijd zeker aangeschaft worden. Daarmee heb ik dan een geur voor ieder seizoen. 🙂

        Daarnaast is Oolang infini vooral met warm weer een prima kantoorgeur (en totaal anders dan Guerlain), en van de winter zit ik ook nog te denken aan Ambre précieux van MPG (tenzij ik L’eau d’ambre van L’Artisan in een directe vergelijking lekkerder vind).

        Kortom, ik heb eigenlijk geen reden om het jammer te vinden dat de FM-geuren tot nu toe tegenvallen. Ze zijn behoorlijk duur en ik vind de flacons niet erg aantrekkelijk. Maar toch. 😉

        • Mooie collectie geuren heb je!
          Ik ben zelf een enorme fan van Guerlain; de liefde gaat zo ver dat ik ook graag ‘hengel’ naar vintage flessen op Ebay 🙂 Wist je trouwens dat het allereerste artikel op mijn blog over een vintage Chamade gaat?

          Ik vind het trouwens heel voorstelbaar dat je niet voor elk parfumhuis valt, in jouw geval FM. Elk huis heeft zo zijn eigen stijl, zijn eigen unieke handtekening, spreekt zijn eigen taal. En deze taal raakt je of niet. Soms komt het voor dat een bepaald kenmerkend geurakkoord van een parfumhuis niet goed werkt op je huid.

          Ik zie het zo: ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die van alle muziekstijlen houdt, van klassiek tot hiphop, of van elke wijnstijl. Met parfum is het niet anders. Een huis waar ik bijvoorbeeld mee worstel is Creed, ik kan er maar niet voor vallen.

  3. je weet Tanja, ik ben dol op zilte geuren…… ben 9 jaar geleden in Deauville geweest en ik was meteen verrast door de allure van deze badplaats. Meestal hou ik niet van dit mondaine plaatsen, maar wellicht dat de zee/strand en sfeer van dit stadje een goede combinatie voor mij waren. Als de componenten samen kloppen ….. 😉
    Mis nu Blackpool Sands waar we vorige week zaterdag nog de woeste golven trotseerden ! xd

  4. Sinds een paar maanden lees ik de inspirerende verhalen over geuren.

    Zelf ben ik helaas niet in staat zo verfijnd te ruiken dat ik kan zeggen waaruit een geur bestaat. Wel is het dragen van een geur o.a.afhankelijk van wat ik die dag ga doen.

    Verder is het voor mij ook heel belangrijk dat er bij een geur ook zeep en huidlotion is. Soms hebben we al zo’n ratjetoe aan geuren op en rond ons lichaam dat een geur hard moet werken er bovenuit te komen. Ik denk dan aan: zeep, deo, lotions en creme, vaak geparfumeerd en niet te vergeten wasmiddel en een grote boosdoener de wasverzachter en eigen lichaamsgeur.

    Voor mijn eerste schoolbal toen ik 12 was kreeg ik een flesje 4711 en een verstuiver voor in mijn tasje. Daarna volgde Tosca en voor mijn 16 verjaardag mijn eerste Chanel nr. 5. Als ik nu kijk naar mijn parfums zie ik (net als in mijn boekenkast) een reis door mijn leven. Een greep: Nonchalance, Maja ( die inderdaad op vakantie in Spanje beter rook dan thuis), Madame Rochas, Nina Ricci, geuren van Gucci, Lancome, Balmain en Fendi. Ik was in Hongkong bij de lancering van L’eau d’ íssey en evenals de 2 volgende geuren goed voor als het erg warm is, dan is er nog Lalique en Fauborg.

    Tanja, je vroeg wat er mee op reis gaat. Wel een aantal samples. Geen uitgesproken geur daar ik straks met de trein door Siberie ga, bovenlangs het Baikalmeer, en dan moet een geur aangepast worden aan de omstandigheid. Maar eerst wordt er deze week Honor van Amouage aangeschaft en koopt mijn vriendin Ciel van Amouage waarna we uitgebreid gaan lunchen.

    • Dag Johanna, wat leuk om weer eens een reactie van je te ontvangen.

      Een heel herkenbaar beeld wat je schetst: de reis door je leven aan de hand van de parfums die je gedragen hebt. Een paar jaar geleden ben ik alle parfums gaan verzamelen die ik ooit gedragen had en toen ik ze opnieuw rook (bijvoorbeeld Chamade of Calandre) bevond ik me spoorslags weer in die periode waar ik ze droeg. Een heel bijzonder fenomeen.

      Alvast heel veel plezier met de prachtige Honor van Amouage en de geweldige reis die je in het verschiet hebt!

  5. Ik ben benieuwd welke van Chanel en Nicolai je favorieten zijn…..
    Ben van plan binnenkort eens naar Amsterdam te gaan om de exclusifs La Pausa en Coromandel te ruiken
    ….

    • Hey Monique, welkom op mijn blog!

      Favorieten uit de Les Exclusifs-serie van Chanel? Dat zijn er nogal wat! Ik vind het een prachtige serie. Over Beige en Coromandel heb ik inmiddels geschreven, 31 Rue Cambon is een geurig anti-depressivum en een absolute persoonlijke favoriet, Bel Respiro vind ik schitterend, Sycomore idem. Cuir de Russie, erg mooie geur maar werkt helaas niet op mijn huid. En een aantal parfums van Nicolai kunnen mij ook zeer bekoren, waaronder Sacreblue Intense, Maharani Intense, Le Temps d’Une Fete en Number One Intense.

      Neus hoeft zich dus niet te vervelen…:-) Ben benieuwd welk parfum je aan je geurgarderobe gaat toevoegen! Keep me posted….

  6. Hi Tanja, Parfums de Nicolai is inmiddels aan mijn geurgarderobe toegevoegd. In januari werd ik door jou blog getriggerd en in Parijs heb ik een bezoek gebracht aan één van e winkels van Nicolai (ergens in Le Marais). Op zich al bijzondere ervaring om in zo’n heerlijke winkel wat op je gemakje uit te zoeken. Ik koos voor Maharanih Intense, Musc Intense en Weekend. Ze zijn werkelijk heerlijk….

    • Hee Monique, wat leuk om te horen! Apart zaakje hè, zo ontdaan van elke glamour, heel basic en dan al die bijzondere geuren, kaarsen, homesprays… Een snoepwinkel!

      Wat een mooie uitbreiding van je geurgarderobe! Heel verschillend het drietal. Met één van mijn absolute favorieten: Maharanih Intense, hmmm. En de Musc is inderdaad ook zalig!

Laat een antwoord achter aan Tanja Schell Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.