1932, you can’t win them all…

Sycomore. Coromandel. Beige. 31 Rue Cambon. 28 La Pausa. Om maar eens enkele parfums van de hand van Jacques Polge voor Les Exclusifs van Chanel te noemen. Het is geen geheim dat Neus spontaan begint te kwispelen als er een geurwater uit deze reeks in de buurt is.

En nu is er dan ‘1932’. Geïnspireerd op de eerste collectie diamanten juwelen die Chanel in 1932 op de markt bracht. De kennismaking is overrompelend. Sterke opening met citrus, direct gevolgd door een weelderige irisnoot en vetiver. Wauw. Opwekkend en comfortabel tegelijkertijd. Neus dreigt in vervoering te raken, en ik met haar.

Mijn eerste impuls is: hebben! Gelukkig beheers ik me, ga een blokje om in Selfridges en geef zo het parfum de kans zich verder te ontwikkelen. Ik dwaal over de begane grond, neem de roltrap naar het souterrain met de thee van Mariage Frères en verbaas me over het uitzinnige aanbod in deze westerse kooptempel. Neus ligt ondertussen op mijn pols en wacht ongeduldig op wat komen gaat.

(…)

Er komt niet zoveel.

Sterker nog, na een minuut of vijftien is er niet veel over van die eerste overrompelende kennismaking. De luxe en bijzondere opening is verschrompeld tot een weinig verrassende geurige anekdote. De herkenbare vetiver en iris zijn op mijn pols verdwenen en hebben plaats gemaakt voor een stuivend bloemig en licht zepig akkoord. Is dit het? Echt? Of gooit misschien mijn huid roet in dit geurige eten?

Ook op de geurstrook is het parfum echter in zijn schulp gekropen. Traag sijpelt een gevoel van teleurstelling mijn gemoed binnen. De koop wordt uitgesteld, de honger is verdwenen.

Maar ‘1932’ beoordelen op een enkele waarneming doet geen recht aan het werk van de man die eerder zoveel moois heeft gemaakt. Deze nieuwe creatie van Jacques Polge verdient mijn onverdeelde aandacht en een tweede kans.

Take two
Opnieuw die schitterende opening, echt genieten. En wederom het teleurstellende vervolg van stuivende witte bloemen. Toefje fruit. Niets verrassends, geen enkele opwinding. Enkel een Aha-Erlebnis. Even flitst iets van Coco Mademoiselle en Chance voorbij. Een onprettig drukkend gevoel welt in mijn voorhoofd op. Na 6 uur blijft een wat dunne en zelfs synthetisch geur op de geurstrook achter.

Take three
Geen nieuwe ontdekkingen, ook vandaag niet. Gedesillusioneerd staar ik naar de geurstrook. ‘1932’ is onmiskenbaar Chanel en het is onmiskenbaar een Jacques Polge. Het parfum zit goed in elkaar en is degelijk gemaakt. Maar op de opening na, is het oersaai en mainstream. ‘1932’ is een pretty floral, zonder al teveel karakter en met een klassieke signatuur. Dat Chanel dit parfum in de eregallerij van Les Exclusifs plaatst kan enkel ingegeven zijn door zuiver commerciële motieven. Jammer.

★★★☆☆ 1932 Les Exclusifs (2013) van Chanel
♪♪ ∫∫ ♀ €€⎢soft floral ⎢vanaf vandaag verkrijgbaar bij de Chanel Boutique in Amsterdam

Iemand uit de parfumwereld vertelde me laatst dat de parfumindustrie vaak de meeste tijd, geld en aandacht stopt in de eerste 15 minuten van een parfum. Onder het motto ‘de eerste klap is een daalder waard’ wordt de consument verleid tot een aankoop. Heb jij weleens iets gekocht dat het eerste kwartier heerlijk rook, maar de verwachtingen niet waarmaakte? Vertel!

4 thoughts on “1932, you can’t win them all…

  1. Ook in Venetië kon 1932 al gesnuffeld worden. Een vriendelijk, toegankelijk parfum vond ik, makkelijk om van te houden. Maar of dat gelijk is aan zuiver commerciële motieven?
    1932 heb ik overigens alleen op een geurstrook geroken want ik kwam voor 31 Rue Cambon en Bel Respiro. Vooral die laatste was een grote teleurstelling. Waarom zou ik een fortuin uitgeven aan deze Exclusif wanneer er No. 19 bestaat???
    31 Rue Cambon kan ik zeker leren waarderen. Met mijn Chanel-tasje met proefjes wandelde ik vooral (financieel) opgelucht naar buiten: voor mij steekt Coromandel met kop en schouders uit boven de 4 andere Exclusifs die ik tot nu toe geroken heb. Dat scheelt 🙂

    Overigens drukte de verkoopster me juist op het hart zeker een kwartier te wachten voor ik tot een aankoop over zou gaan. “We zijn morgen ook open.” Die onthoud ik!

    • Deze vrouw verstaat haar vak!, en ze doet op deze manier ook helemaal recht aan de parfums. Want mooi gemaakte parfums leven langer dan 15 minuten en zo geef je ze een kans zich te openen en ze te ontdekken. Maar dat niet alleen, er is tijd nodig om aan een parfum te wennen, zeker als het anders is dan wat je al kent. En wat te denken van de interactie met de huid: verrassingen en teleurstellingen liggen altijd op de loer…

      Mijn inschatting is dat ‘1932’ inderdaad door veel klanten van de Chanel Boutiques zal worden geapprecieerd. Ze is wat je zegt: vriendelijk en toegankelijk. Herkenbaar, en dus in de comfortzone van de geurbeleving. Heel anders dan alle andere parfums uit de reeks. Dat zijn in mijn optiek stuk voor stuk unieke geuren, raspaardjes met veel karakter, soms op het extreme af. Ik bewonder Chanel om de uitgesproken keuzes die ze in het verleden hebben gemaakt. Waarom dan toch kiezen voor een lekker geurende allemansvriend als ‘1932’? My best guess is: verkooppotentie. Niets mis mee, de schoorsteen moet immers ook bij Chanel roken. Maar als liefhebber ben ik teleurgesteld.

      Ook mìjn portemonnaie was opgelucht… 😉 en ook ik greep toen ik weer thuis was gelukzalig naar èn Coromandel èn 31 Rue Cambon!

  2. Misschien wel, dat ik achteraf een gekochte geur toch minder vond dan toen ik hem kocht en per se wilde hebben. Maar echt spijt heb ik niet snel van de aankoop. Want dan vind ik de fles toch wel érg mooi, of mijn collectie verrijkt, of mijn parfumkennis ermee vergroot, of….of misschien maak ik me dat wijs…
    Ik kocht twee jaar geleden ´L´Air´ van Nina Ricci omdat het me in de winkel heel vrolijk maakte. Maar eigelijk is de geur veel te opzichtig en dominant voor mij, veel te harde, sja wat is het, Gardenia of Tuberoos of Jasmijn, of ruikt het naar een mengsel van dit alles…

    • Dank je Yvonne, voor je reactie!

      Ik moet zelf diep graven…ook ik heb niet snel spijt van een aankoop. Ook al omdat ik in een winkel niet zo’n impulsieve koper ben. De enige aankoop (die ik me herinner) waar ik achteraf teleurstelling voel is Odalisque van Nicolai. Gekocht in Parijs een paar maanden geleden. In haar winkel verkoopt ze ook lichtere, minder geconcentreerde parfums voor een spotprijs (ik meen 18 euro of zoiets). In de winkel erg lekker, thuis veel te aanwezig en met een karakter dat me eerder doet denken aan een fougere (terwijl het te boek staat als een chypre).

      Zoals je wellicht weet ben ik een redelijk impulsieve koper op Ebay 😉 . Het is dé plek voor vintage parfums en parfums die uit produktie zijn genomen. Daar zit per definitie het risico op een teleurstelling ingebakken in de aankoop en is onderdeel van het spel…

Laat een antwoord achter aan Tanja Schell Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.