Parfummagie

Jaren geleden zag ik in een tijdschrift een foto van een lezende jongen zittend voor een Indiase olifant. Het beeld raakte me als een toverstaf en het lukrake bladeren kwam abrupt tot stilstand. Hoeveel schoonheid en vrede kan een foto bevatten?

Zo nu en dan google ik boy and elephant om me te verliezen in dit ontroerende tafereel. Of nee, om mezelf terug te vinden in de turbulentie van alledag, het zachte trillen van mijn hart te voelen en te vertrouwen op het goede.

Sommige parfums hebben eenzelfde magie die mij tot rust brengt. Mohur bijvoorbeeld, van Neela Vermeire Créations.

★★★★★ MOHUR (2012) van Neela Vermeire Créations
♪♪ ∫∫ ♀ €€€⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar bij Parfumaria
Een zeer complex bouquet van rozen, specerijen (kardemom!) en sandelhout. De eerste aanzet is fris en lichtvoetig, met een transparante roos en een heel klein zeepje, waarbij op de achtergrond onmiddellijk alle houtige en kruidige aroma’s waarneembaar zijn.

De textuur is zowel teer poederig als romig en fijnkorrelig. Denk aan het zachtste suède waar je je vingers over laat glijden. Het parfum is er een met grote innerlijke kracht en draagt dicht op de huid, wat voor een rozenparfum opmerkelijk is. Een subtiel bittertje (saffraan?) beweegt als een slang door het parfum.

Mysterieus, intrigerend en zeer vrouwelijk parfum. Toont elke dag weer een ander gezicht. Groots.

Mohur is geïnspireerd op de periode dat India werd gedomineerd door het Perzische rijk (van 1526 tot 1857). Een van de machtigste vrouwen was Noor Jahan, de favoriete vrouw van keizer Janhangir. Na haar mans dood wijdde ze haar leven aan de parfumerie.

Kan een parfum jou ook rust geven of tot jezelf brengen? Vertel!

Gebottelde heimwee

Veel mensen fantaseren erover, maar er zijn er maar weinig die het ook doen. Radicaal breken met hun loopbaan en dromen omzetten in daden. Neela Vermeire had de moed, liet het juridisch haarkloven aan anderen over en bottelde haar heimwee naar India. Met topparfumeur Bertrand Duchaufour als reisgenoot.

De samenwerking tussen de twee is niet uit de lucht komen vallen. Zeker, Duchaufour is momenteel een van de meest bewierookte en succesvolle parfumeurs (oa. Comme des Garcons, Eau d’Italy, l’Artisan Parfumeur en Penhaligon) en wie zou hem niet op de shortlist zetten? Maar zijn indrukwekkende staat van dienst op zich was voor Vermeire onvoldoende reden om met hem op avontuur te gaan. Ze zocht iemand die de geuren van haar geboorteland zelf had opgesnoven. Die haar land had bereisd en besnuffeld. Die haar liefde en fascinatie voor het uitzonderlijk veelkleurige geurlandschap en de geschiedenis van India deelde. Bertrand paste perfect in dit profiel.

Het verbond tussen beiden heeft geresulteerd in een reeks buitengewone geuren. Trayee, Mohur en Bombay Bling! vormen een trilogie. Het zijn alledrie verfijnde olfactorische miniatuurtjes met een uitzonderlijke complexiteit. Parfums die ruiken naar Vermeire’s spirituele en culturele wortels. Het is haar geschenk aan de wereld, maar misschien wel in de eerste plaats aan haarzelf.

★★★★☆ BOMBAY BLING! (2012)
♪♪ ∫∫ ♀ €€€ ⎢fruity floral oriental⎢verkrijgbaar bij Parfumaria
Volmaakt rijp fantasiefruit van een goddelijke soort. Perfecte balans tussen zoet en zuur. Kruising tussen peer en perzik; uiteindelijk doet de groenige toon me besluiten dat het mango is. Beetje banaan. Sprankelend en stralend karakter, wat een technische beheersing, hoe krijgt Duchaufour dit voor elkaar bij afwezigheid van aldehydes of musk? Romige basis, zonder dat het glibberig of creamy wordt. Rijk en rond, zonder dat het klef of suikerzoet wordt. Sensueel maar niet zwoel. Intens maar niet bedwelmend. Het parfum geurt eindeloos lang. In de uren die volgen komen de intense fruitkarakters wat tot rust en ontstaat ruimte voor subtiele aardse aroma’s.

Duchaufour toont zich hier een waar evenwichtskunstenaar. Op het slappe koord danst hij boven het hedendaagse Bombay (officieel: Mumbay), opgetogen en vol vertrouwen in de toekomst van het land.

Bombay Bling! is het laatste deel uit de parfumtrilogie, volgende week: Mohur.

Neela Vermeire vertelt met deze trilogie over haar Indiase achtergrond. Hoe belangrijk vind jij eigenlijk het verhaal achter het parfum? Voegt het iets toe? Ga je anders ruiken? Ruik je meer? Of zit het verhaal je juist in de weg? Vertel!

Incense Rosé: een postverbinding met de goden

Vroeger dacht men er de goden gunstig mee te kunnen stemmen. Of het noodlot mee af te wenden. Het verbranden van rookoffers was dan ook een belangrijke taak van priesters en priesteressen in voorbije tijden. Niet alleen verzorgden zij een geurige postverbinding met de goden, ook hadden ze een belangrijke geneeskundige taak in een tijd waarin onaangename geurtjes als bewijs van ziekte en bederf werden gezien.

Uit het vroegere Arabië, op zeker moment het grootste exportland van wierook met een eigen wierookvloot, zijn letterlijk scheepsladingen vol naar het Romeinse keizerrijk vertrokken. Het verhaal gaat dat Nero bij de ter aarde bestelling van zijn gemalin zoveel reukwerk verbrandde als Arabië in een heel jaar kon produceren. Wierook was in die tijd meer waard dan goud.

Overigens is wierook een containerbegrip voor plantaardig materiaal dat verbrand wordt met een spiritueel of geneeskrachtig doel. Grote gebieden met kruiden en bomen zijn in in de loop der tijden in rook opgegaan.

Vandaag de dag worden de rookoffers in het Westen voornamelijk nog gebruikt in de godshuizen en door heksenkringen, hedendaagse sjamanen en alternatievelingen. Vaak worden hiervoor reukwaren uit Azië gebruikt, waar verschillende kruiderijen door een pasta zijn gewerkt en om een stokje gevouwen. Of het zijn pakketjes bijeengebonden geneeskrachtige kruiden zoals salie en thijm. Dit heet allemaal wierook, maar is niet de wierook waarop wordt gedoeld in de edele kunst van de parfumerie en waar ze in het Romeinse Rijk bijvoorbeeld zo dol op waren.

Als in de parfumwereld het woord wierook opduikt, dan heeft dit betrekking op de hars van Boswellia bomen. Deze hars wordt gewonnen door het insnijden van de bast waarna de boom haar geurige tranen plengt. Na stoomdestillatie van deze hars ontstaat de essentiële olie die in parfum wordt gebruikt.

Het aroma is kruidig, rokerig, harsachtig en houtig, kan iets citrusachtigs of stoffigs hebben en heeft een droog en strak karakter. Denyse Beaulieu schrijft in haar boek The Perfume Lover dat bij gebruik van wierook in parfum een gentle hand vereist is. Een te grote dosis kan leiden tot aroma’s van slachthuis en rauw vlees. Brrrr. Overigens wordt wierook ook wel eens met het woord olibanum (grieks voor geurige hars) aangeduid en in de Engelstalige literatuur met frankincense.

★★★★☆ INCENSE ROSÉ (2008) van Andy Tauer
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢Verkrijgbaar bij Dany Diop in Amsterdam
Kristalheldere compositie die gedomineerd wordt door een door Tauer subliem geconstrueerd rozenakkoord en wierook. Onweerstaanbare opening van sprankelend citrusfruit, kardemom en rozen. Als een briesje, luchtig en fijntjes. Dan een vreemde wending. Geen slachthuis hier, maar wel een zweem van zweet, of nee beter: van muf washandje. Niet heel prettig, maar ook niet iets om van weg te rennen. Geduld wordt beloond, na een paar minuten krijgt het sprankelende en vitaliserende rozenakkoord meer ruimte en worden ook aardse aroma’s waarneembaar. Iets rokerigs. Na de eerste 20 minuten heeft het parfum de belangrijkste ontwikkeling wel doorgemaakt. Presenteert zich daarna stabiel en solide op de huid.

Na uren hangt het onmiskenbare aroma van wierook nog steeds om me heen. Droog, strak en houtig. De fruitige en onwaarschijnlijk lichtvoetige roos wentelt zich er losjes en vrij om heen. Erg mooi. Voor speciale gelegenheden en liefhebbers van wierook. En voor mensen die zo nu en dan het woord willen richten tot god.

En wat vind jij goddelijke geuren? Behoort de geur van wierook daar ook toe? Ben jij iemand die graag het huis begeurt met wierook of essentiële oliën? Laat het mij en de lezers weten door te reageren op dit artikel.

 

5521: La vie est belle…

L’essence, een vakblad voor de parfumerie, meldt dat er 5520 versies vooraf zijn gegaan aan het definitieve brouwsel. Stel je eens voor: 5520 versies, 5520 besprekingen met het produktteam, duizenden keren een ‘Oh la la, c’est tres bien, oui, mais….’ en even zovele ongemakkelijke stiltes waarin niets gezegd hoeft te worden om te weten hoe laat het is.

Drie hotshots uit de parfumindustrie, Olivier Polge (o.a Dior Homme, Flowerbomb en Spicebomb), Dominique Ropion (o.a. Amarige, Alien en Carnal Flower) en Anne Flippo (o.a. Lady Million en Trussardi Skin) keren voor de 5521ste keer terug naar het lab en de computers om hun huiswerk nog eens dunnetjes over te doen.

Er wordt gezucht, gemompeld en gevloekt. De drang is groot er tussenuit te knijpen. De geest te benevelen met drank en de wonden van gekrenkte trots met aandacht te verbinden. Maar de klant is niet tevreden, dus linksom of rechtsom, ze moeten door.

‘Anne, heb jij nog iets in je toverdoosje zitten?’, doorbreekt Olivier de drukkende stilte.
‘Eh, pfff, nee niet echt. Toi Dominique?’.
‘….’,
‘Dominique?’,
‘Ik heb dringend behoefte aan een borrel’, bromt deze en beent weg met een brede rug die pure frustratie uitstraalt.

Ze draait haar hoofd terug naar haar andere collega die stuurs voor zich uitkijkt. Ze moedigt hem aan zijn gedachten te ventileren. Zijn creatieve grenzen opnieuw te verleggen. Ze hoopt op een wonder, een briljant idee. Maar het blijft stil, ook aan zijn kant.

En ze vreest dat haar grootste angst bewaarheid gaat worden. Ze denkt aan de hoon van collega’s, de smalende woorden van de schrijvende pers. Ze wordt licht in haar hoofd en slikt. ‘Kies nou een eerlijk beroep, dat van meubelmaker of bakker’, hoort ze haar moeder zeggen.

‘Dan toch maar die dosis Ethyl Maltol verdriedubbelen?’.
Hij haalt zijn hand geagiteerd door zijn haar en knijpt zijn mond samen. De tijd lijkt even stil te staan. Dan knikt hij en neemt met een kort ‘à demain’ van haar afscheid.

Een week later klinkt applaus in de meetingroom op de 5e verdieping. ‘Oh la la. Oui. OUI. OUI!!! ‘. De drie parfumeurs kijken elkaar aan. De een trekt nauwelijks zichtbaar zijn schouders op, de ander zijn neus en de derde haar wenkbrauwen. En opeens realiseren ze zich wat er gebeurt. Uit hun ogen stroomt verwondering, berusting, opluchting en tenslotte victorie. Eindelijk vrij, eindelijk weer ruimte om adem te halen. La vie est belle.

★★★☆☆ LA VIE ET BELLE (2012) van Lancôme
♪♪♪ ∫∫∫ ♀♂ € ⎢woody oriental⎢Verkrijgbaar bij de bekende ketens
Opent met iets fris direct gevolgd door een dubbele shot gebrande suiker. En nog een. En kom op, doe eens stoer, nog een. Hee, iris. Zit er mooi in, verrassend. Iets van witte bloemen, stuivend. Paars fruitzuurtje. Romige vanille en iets stoffigs. De suikerspin zit me dwars. Begint me te irriteren. En opeens word ik bevangen door vermoeidheid en gapende verveling. Oh got, kan dit bombardement van fruit, zoet en vanille nu ophouden? En waaraan doet me dit toch denken? In gedachten loop ik de geurige publieksknallers van de afgelopen jaren langs.

Ja. JA. JA. Dat is het! Het zijn de meisjes Coco Mademoiselle en Angel, innig verstrengeld op een schommel in een veld van zwarte bessen. Beiden gehuld in een fluoriserende roze petticoat likken ze aan een larger than life suikerspin. En ze lachen. LACHEN. LACHEN. Ze lachen zich de tranen over de wangen. La vie est belle. Voor meisjes onder de 16.

Uiteraard ben ik nieuwsgierig of jij La vie est belle al geroken hebt. Hou jij van dat zoete aroma in parfum dat doet denken aan suikerspin? Of ben je er juist afkerig van? Ik ben benieuwd naar je verhaal.

Fiore di Riso, een sfeertekening in rijst

It grew in the black mud.
It grew under the tiger’s orange paws.
Its stems thinner than candles, and as straight.
Its leaves like the feathers of egrets, but green.
The grains cresting, wanting to burst.
Oh, blood of the tiger.

I don’t want you just to sit down at the table.
I don’t want you just to eat, and be content.
I want you to walk out into the fields
where the water is shining, and the rice has risen.
I want you to stand there, far from the white tablecloth.
I want you to fill your hands with the mud, like a blessing.
by Mary Oliver

Ik heb nooit de behoefte gehad om naar eten te ruiken. Sterker nog, mensen die naar eten ruiken vind ik onappetijtelijk. Dat geldt ook voor mezelf. Als ik een restaurant heb bezocht met een slecht werkende afzuiginginstallatie waar gegrilde lamskoteletjes op het menu staan, wil ik na afloop niets liever dan douchen en mijn haren wassen. Mijn kleding verdwijnt na zo’n bezoek linea recta in de wasmand.

In de stad vindt mijn neus moeiteloos mensen die zojuist een frietje hebben gegeten of een stuk peperkoek, koffie hebben gedronken, een sigaret hebben gerookt of godbetert een hardgekookt ei hebben genuttigd. Om maar te zwijgen van de hordes die overdag zonder enige terughoudendheid iets met rauwe ui of knoflook eten. Ze hebben geen idee van het effect van hun consumptie op de olfactorisch sensitieve medemens.

Parfumeurs zijn juist dol op aroma’s die over eten en drinken gaan. Lustig componeren ze er op los. Met aardbei (de vroegere Miss Dior Cherie), appel (All About Eve), chocolade (Vraie Blonde), meloen (Dot), whisky (Ambre Russe), bosfruit (Blask), vijgen (Philosykos), amandelen (L’Eau d’Hiver), turks fruit (1804), drop (Nero), suikerspin (Flowerbomb EdP), melkbrood (Jeux de Peau), perzik (Frangipani), worteltjes (I love les carottes). De lijst is eindeloos. Maar zelden val ik ervoor.

Totdat Fiore di Riso in mijn leven kwam. Een parfum dat onmiskenbaar naar rijst ruikt. Rijst? Ja rijst. En opeens wil ik naar rijst ruiken. En naar bittere amandelen. En zo dwingt dit onweerstaanbaar lekkere parfum mij een dogma los te laten. Hoezo wil ik niet naar eten ruiken? Met een geur als deze gráág.

FIORE DI RISO (2011) van Farmacia SS. Annunziata
♡ ☆ ♪♪ ≀≀ ♀♂ €€ ⎢parfum ⎢floral oriental ⎢Te bestellen bij ParfuMaria
Opent sprankelend met iets van citrusfruit direct gevolgd door de geur van een dampende kom rijst. Zweem van witte bloemen. Bittere amandelen en vanille. Niet suikerzoet, niet weeïg. Wat gepofte rijst. Romige structuur afgewisseld door een heel klein poedertje. Ultra comfortabel. Prikkelt de zintuigen niet, maar brengt ze juist tot rust. Zachtaardig, harmonieus en fijntjes. Aardend en ontspannend. Iets voor na een drukke dag om rustig bij te mijmeren. Of voor als er zachtjes aan je geknabbeld mag worden.

Farmacia SS. Annunziata noemt zelf: mandarijn, bergamot, roos, jasmijn, vanille, tonkaboon en benzoïn.

En hou jij van aroma’s van fruit, drank, noten of snoep in parfum? Wat is je favoriet en voor welke trek je je neus op? Laat het mij en de lezers van deze blog weten en reageer op dit artikel.

Ik ga op reis en neem mee…

Teenslippers. Check. Tandenborstel. Check. Mascara en lipgloss. Check check. Jurkje blote rug. Check. Bolerootje. Check. Hakken. Hakken? t’ Is er snikheet. Ga je die arme voeten daarin persen? Oké, oké, het oog wil ook wat. Check. Plastic om mee te betalen. Check. Lavendelolie. Check. Bonita Avenue. Check. Schriftje. Check. Mobieltje. Check. Parfum. Uhhh. Uhm. Hmm.

‘Nee Tee, dat gaat echt niet.’
‘Wat gaat niet?’, vraag ik onnozel.
‘We gaan geen flessen meeslepen.’
‘Hè, hoezo niet?’, hou ik me van de domme.
‘Teveel gesjouw en ze nemen te veel ruimte in.’
‘Ik heb geen probleem met sjouwen en er is voldoende plek in de auto’, antwoord ik kregelig.
‘Maar het is er veel te warm voor die gevoelige watertjes.’

Ai, dat snijdt hout. Warmte is heel slecht voor parfum. Mijn linker hersenhelft heeft weer eens gelijk. Ergerlijk. Ik haal de flessen uit mijn reistas en stal ze voor me uit op tafel. Een mooi gezicht.

Eau Parfumée au thé vert van Bvlgari, voor op die echt hete dagen. Het zullen er best wat zijn. Geen twijfel mogelijk, moet mee.

Frangipani van Ormonde Jayne, zalig voor ’s avonds op een terrasje. De ultieme after sun. Check.

Boisé Fruité van Montale, echt iets voor als we van de Gran Paradiso naar de Langhe rijden. En natuurlijk zijn Roses Musk, altijd goed.

Een oude Vent Vert van Balmain, groen floraal en opwekkend. Peinzend houd ik haar in mijn hand. Zou wel eens van pas kunnen komen voor dat dagje Turijn. Dan kan Bel Respiro van Chanel thuisblijven. Dat scheelt weer.

Maharani Intense van Nicolai. Die moet sowieso mee, die kan ik echt niet missen.

Jabu van Mona di Orio. Stel het wordt koud daar in de bergen, dan komt deze poederige, warme oranjebloesem goed van pas. Oh, en het kan natuurlijk ook een dag regenen. Goddank is er Beige van Chanel, die helpt me er wel doorheen.

Ik haal de glazen buisjes, spraytjes en trechtertjes te voorschijn en pak de fles Bvlgary. Een, twee, drie, twintig pufjes in een buisje. Het begint onmiddellijk heerlijk fris te ruiken in mijn werkkamer.

Een half uur later staan 7 spraytjes voor me op tafel en de mini Vent Vert. Daar moet ik die dagen toch wel mee doorkomen? Even bekruipt me de twijfel en kijk ik nog eens rond op mijn geurkamer. De doos met citrusgeuren lonkt naar me en ik trek haar uit de kast. Het proefje van Bigarade Concentree ligt voor het grijpen. Check. En deze moet ook mee. De héle fles. Zo, nu ben ik er klaar voor.

Het had wat voeten in aarde, maar de klus is geklaard. En welke parfums mogen met jou mee op reis? Ik ben benieuwd naar jouw selectie.

Les Voiles Dépliées, een zomernovelle

Enrico Buccella, onafhankelijk parfumeur van Italiaanse komaf, verraste mij eerder met  zijn Cerchi nell’Acqua parfums. Ik keek dan ook uit naar een kennismaking met zijn nieuwste geesteskinderen die hij dit voorjaar uitbracht onder het Les Voiles Dépliées label. Vier bijzondere parfums die alleen hun verhaal vertellen aan oplettende luisteraars.

DES SALINS
❼ ♪♪ ≀≀ ♀ €€⎢soft floral⎢
Eerst: een boeketje Lelietjes van Dalen in een glazen vaas met vers water. Dan: tikje zepig en stuivend. Hint van dennen. De geur van zongedroogd wasgoed. Een moderne interpretatie van White Linen. Verrassend.

BAYADÈRE
⁇! ♪♪♪ ≀≀≀ ♀♂ €€⎢woods⎢
Pittig kruidig en groen. Puntig en strak geurprofiel. Heel veel kruidnagel, ietwat overheersend. Zweem van Ylang-Ylang. Ontwikkelt na verloop van tijd iets stuivends en een miniscuul zeepje. Eindeloos lang. Een krachtig en fascinerend parfum voor stoere en eigenzinnige types.

EAU SAHARIENNE
♡☆ ♪ ≀≀ ♀♂ €€⎢woody oriental⎢
Sex on the beach. Zand ruik ik niet in dit parfum, maar wel huid, zweet en andere lichaamsgeuren. Iets pikants en fris piept er tussendoor. Sterke toets van sandelhout. Draagt heel dicht op de huid. Eerste half uur verslavend lekker. Eindigt als een namiddagzonnetje, aangenaam warm. Een favoriet.

POTICHE
☆ ♪♪ ≀≀ ♀ €€⎢floral oriental⎢
Opent fris zurig met op de achtergrond een licht zoetje van vanille. Tere bloemetjes, zijdezachte poeder en iets romigs. Een kruidige toon houdt het parfum spannend en voorkomt dat het weeïg wordt. Eindigt zacht en teder als een wiegeliedje. Troostparfum.

De vier parfums lezen als een novelle. Een verhaal over het ochtendfrisse meisje Des Salins dat op een zonnig Italiaans strand de stoere en sexy Bayadère ontmoet. Eén blik op het tweetal en het is onmiddellijk duidelijk: dit wordt een broeierige middag. Negen maanden later wordt een wonderschoon kindje geboren dat de naam Potiche draagt. Of ze lang en gelukkig leven, daar doet de parfummeesterverteller Buccella geen uitspraak over. We zullen geduld moeten hebben tot het verschijnen van zijn vijfde parfum. Ik kijk er naar uit.

Allen verkrijgbaar bij Aafke’s, ook in een samplekitje met alle vier de parfums.

 

Cinabre van Maria Candida Gentile ‘pas op, ze bijt…’

Let me ride on your back
And gallop among the clouds
Stopping for a drink of ambrosia
Let me look up in the sky and see eternity
See the rain fall on newborns
Heal my scars cut off all the deadwood
Build a holy fire in honour of death
And fall asleep on the moon

 Jim Hawks’ Ride The Dragon

Cinabre. Drakenbloed. Bloed van een mythisch dier. Onoverwinnelijk, woest en afschrikwekkend. Met een dikke huid, zwiepende staart en geelgloeiende ogen. Bewaker van kostbaarheden, koningen en maagden.

Cinabre is ook de naam van de rode hars die, na een insnede, opwelt uit de bladeren en bast van de Dracaena Draco. Een stofje dat behoort tot de basisuitrusting van elke magiër en een belangrijk bestanddeel van mysterieuze elixers ter verlenging van het leven.

Apothekers maken er poeder van en geven het in papier gevouwen mee bij hoofdpijnklachten, diarree en aandoeningen van de luchtwegen. Ook wordt gefluisterd dat de diep roodbruine lak van de Stradivarius viool er zijn bijzondere glans aan te danken heeft.

Sinds 2009 is er ook een parfum met de naam Cinabre. Zou er een snufje of drupje van het illustere drakenbloed aan toe zijn gevoegd? Maria Candida wil het niet verklappen, maar ik heb zo mijn vermoedens. Het parfum is namelijk magisch.

♡ ★★★★☆ CINABRE van Maria Candida Gentile (2009)
♪♪♪ ∫∫∫ ♀ €€ ⎢floral oriental⎢Verkrijgbaar bij Dany DiopParfuMaria en Lianne Tio
Opent pikant. Peper? Ik heb maar even mijn flesje piper nigrum erbij gepakt en verhip, dat is het. Het is niet zozeer de hoge frisse toon van peper, die je eerder voelt dan ruikt (ergens boven in je hoofd). Het is vooral de strakke structuur die dit parfum zijn karakter geeft. Het maakt dat de geur meer is dan een wolk van poeder en rozenblaadjes. Want dat zijn de andere twee hoofdkenmerken van dit parfum. Poeder en rozen. Gigantische rozen, bepoederd met misschien wel drakenbloed. Dit is geen verleidelijk parfum, geen wulpse pleaser. Integendeel, Cinabre heeft een donker randje en daarmee iets gevaarlijks. Er zit een angel in en eentje die prikt. Mannen zijn dus gewaarschuwd. Een vrouw die Cinabre draagt weet je te raken…

Dit is het laatste deel van het drieluik over de parfums van Maria Candida Gentile. Nieuwsgierig naar de andere twee artikelen? Klik dan hier voor het Engelstalige interview of hier voor de bespreking van Hanbury.

 

DOORGESNUFFELD: Bigarade Concentree EdPFM, Fleurs de Citronnier SL en No.22 Chanel

Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.

Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad  op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.

De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.

De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.

Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.

BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.

FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.

No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.

Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?

LYRIC Woman van Amouage: Shéhérazade vertelt duizend en één nacht

Elk parfum van Amouage is als een koninklijk paleis. Een magistraal bouwwerk, overdadig gedecoreerd met verfijnd houtsnijwerk, geometrische mozaïken en vergeven van met bladgoud ingelegde pilaren. Met dikke tapijten en manshoge kandelaars vol flakkerende kaarsen.

Of het nu gaat om Ubar, Gold, Dia of een andere geur van dit huis, elke creatie is een bombardement voor de zintuigen. Een waar lusthof, zinnenprikkelend en intrigerend.

Er zijn van die geuren waarbij ik halsreikend uitkijk naar elk volgend moment. Waar ik me niet van kan losmaken. Die mijn neus gijzelen. Geuren die lezen als een goed boek. Waar ik pagina na pagina wordt verrast en meegesleept. Waar ik onder de dekens met een zaklamp verder lees tot het ochtendgloren. LYRIC Woman is zo’n geur.

Christopher Chong, de creatieve directeur van Amouage heeft zich, naar eigen zeggen, bij de ontwikkeling van LYRIC laten inspireren door het beeld van een nooit eindigend muziekstuk. En het moet gezegd: het parfum is eindeloos lang boeiend. Uur na uur. Zelfs dag na dag.

LYRIC doet me denken aan een van de grootste vertellers uit de islamitische literatuur, Shéhérazade. Een perzische schone die aan het hof van de sultan Sjahriaar aan een vroegtijdige dood wist te ontsnappen door het meesterlijk voordragen van verhalen.

Het verhaal gaat dat de sultan elke avond een maagd op het paleis ontbood. Hij bedreef met haar de liefde en onthoofde haar als dank voor de bewezen diensten. Dit was zijn antwoord op de zielepijn die zijn echtgenote hem had toegebracht door hem te bedriegen met een andere man.

Shéhérazade kon dit niet langer aanzien en liet zich vrijwillig aan de vorst voorstellen. Tijdens hun eerste ontmoeting vertelde ze hem een spannend verhaal. Voordat het verhaal teneinde was, verscheen de dageraad. De koning, nieuwsgierig naar de afloop, liet haar in leven en ontbood haar de volgende avond. Dit ritueel ging duizend en één nacht door, tot Shéhérazade geen nieuw verhaal meer te vertellen had. Moest ook zij vrezen voor haar leven? Neen. De vorst had een diepe liefde voor haar ontwikkeld en had inmiddels 3 kinderen van haar ontvangen. Haar verhalen, wijsheid en liefde hadden de zielepijn van de sultan geheeld. En inderdaad, ze leefden nog lang en gelukkig.

LYRIC WOMAN van Amouage (2008)
♡ ☆ ♪♪ ≀≀≀ ♀ €€€ ⎢floral oriental⎢O.a. bij Babassu en de gespecialiseerde parfumerie
Zeer complex parfum met een grote C. Een symphonie waar rozen het leidende thema zijn. Begeleid door een warme kruidigheid van kardemom, kaneel en droge houttonen. Weelderig, maar niet opzichtig. Extravert, maar niet lawaaierig. Uitbundig raffinement. Een verleidelijke dans, echter zonder enige frivoliteit. Iets donkers en iets dierlijks. Onpeilbaar diep en eigenzinnig.

Aroma’s volgens Amouage: kaneel, kardemom, gember, wierook rozen, jasmijn, iris, geranium.

En heeft een parfum jou ook weleens in gijzeling gehouden?