De mooiste, de ondeugendste, de verontrustendste: parfumoogst 2011

Ik had vorig jaar om deze tijd niet kunnen bevroeden dat ik nu dit stuk zou schrijven. Maar als ik op dit jaar en zelfs mijn leven terug kijk, dan hing het eigenlijk al heel lang in de lucht. The Noble Nose; vrucht van mijn fascinatie en liefde voor geur. En uitlaatklep voor een andere liefde: het spelen met woorden en het vertellen van verhalen.

Nu het jaar op z’n einde loopt wil ik graag alle lezers bedanken voor het bezoeken van mijn site en voor alle lieve en bijzondere reacties die ik de afgelopen maanden heb mogen ontvangen via deze blog en per mail. Elke dag verwonder ik me erover dat mensen mijn schrijfsels weten te vinden en ze ook nog leuk genoeg vinden om terug te keren of de moeite nemen om te reageren. Dank, dank, DANK!

Ter afsluiting van dit jaar uiteraard een lijstje. Ik ben dol op lijstjes. Wie niet? De beste films van 2011, de twintig mooiste boeken, de Top 2000… Lijstjes zijn een fenomeen dat hoort bij zo’n laatste week van een kalenderjaar.

Mijn lijstje gaat uiteraard over parfum. Over de geuren die op mij dit jaar een onuitwisbare indruk maakten.

Mijn absolute winterfavoriet
Eau d’Hiver Frederic Malle (woods)
Witte amandelen in handwarm water met een zachte poederigheid. Ronduit mjum.

De geur die voor de zachtste landing zorgde op de eerste herfstige dag dit jaar
Coromandel van Chanel (oriental)
Warm, rond en comfortabel met die heerlijke toets van vochtige, mossige bosaarde (dank je Agnes!).

Mijn meest geliefde lentegeur
La Tulipe van Byredo (floral)
Ragfijne gebottelde onschuld, de perfecte huwelijksgeur.

Het ondeugendste parfum
L’Ombre Fauve van Parfumerie Generale (woods)
Pierre Guillaume’s trip naar verre oorden vol sexy jongelingen.

Het beste anti-depressivum
Zonder Aqua Allegoria Pamplelune van Guerlain was ik de verschrikkellijk natte zomer van dit jaar niet doorgekomen. Opwekkend en energiek. En ja, het ruikt naar grapefruit, maar de heerlijkste rijpe grapefruit die ik ooit geroken heb! Een model grapefruit, archetypisch, eentje voor de Arc van Noach.

Mijn grootste ontdekking
Ik kan niet kiezen. En waarom zou ik? Ik ben hier toch de baas?
De geuren van Mona di Orio en XerJoff.

Grootste verrassing in mainstream parfumland
Bottega Veneta van Bottega Veneta (chypre)
Een subtiele en karaktervolle chypre. Bravo!

Baiser Volé van Cartier (floral)
Voor iedereen die de lancering heeft gemist: loop bij het eerste lentezonnetje de dichtstbijzijnde Ici/Douglas/Sephora binnen en laat je verrassen door deze kristalheldere, groenige geur van lelies.

Mooiste vintage geur die ik dit jaar heb weten te bemachtigen
Ook dit zijn er twee: Vent Vert van Balmain en Arpege van Lanvin. My holy vintage grail.

Het meest verontrustende brouwsel
Serge Lutens Tubereuse Criminelle (floral)
Gebottelde waanzin met een happy ending.

En daarmee is deze lijst ook meteen een voorproefje van wat er allemaal komen gaat op mijn blog in 2012. En meer, want vanaf de tweede week van januari zal naast de vrijdag ook op dinsdag een artikel verschijnen.

—-

May you be happy,
May you be safe,
May you be at ease,
May you be healthy.

Ik wens je alle goeds voor 2012!

6 thoughts on “De mooiste, de ondeugendste, de verontrustendste: parfumoogst 2011

  1. Hartelijk dank, Tanja voor dit geweldige blog. Ik lees het altijd met heel veel plezier. Ik wens je veel success ermee voor 2012!

    Mijn grote ontdekking van 2012 was ook de nieuwe collectie van Mona di Orio.

    Grappig dat jij over La Tulipe schreeft – ik heb het recent getest en in mij “verder testen” doosje gezet. Mijn eerste indruk was heel positief, het zou wel een nieuwe lente/zomer geur voor mij kunnen worden. Ik ben ook benieuwd naar Byredo Seven Veils.

    En nu moet ik Bottega Veneta absoluut uitproberen. Ik ben nog steeds opzoek naar een mooie suede geur, misschien wordt BV wel het, wie weet?

    • Dank je wel Agnes voor je lieve woorden.

      JIJ bedankt voor je mooie bijdragen eraan, ik waardeer dat zo! Geeft me steeds weer de stimulans en inspiratie voor het schrijven van een nieuw artikel.
      La Tulipe wordt zeker mijn nieuwe lentegeur, ik ben er helemaal weg van. Het begin van de lente start met een artikel over deze fantastische geur, ik verheug me er nu al op.
      Aanstaande maandag ben ik in Amsterdam, we vertrekken zodadelijk om er met vrienden Oud&Nieuw te gaan vieren, en dan breng ik natuurlijk een bezoekje aan Skins. Ga dan ook zeker Seven Veils besnufflelen 🙂 Keep you posted!

      En voor wat betreft Bottega Veneta: echt een heel mooie beheerste en subtiele geur, met karakter. Echt een verrassing! Als je met ‘suede’ bedoelt, het gevoel van ‘suede’, of de textuur van ‘suede’, dan zou Bottega Veneta het best wel eens voor je kunnen ziin… Keep me posted!

      • Ik heb ondertussen Bottega Veneta getest. Ik vond de cremige suede heel mooi maar helaas hebben ze veel te veel citrus in de geur gemengd, het past niet goed bij de rest, het wordt dissonant.

        Maar ik heb wel mijn zachte suede geur die ik al lang zocht recent gevonden: Calypso van Robert Piguet. Ik ben er heel blij mee. 🙂

        • Geweldig dat je eindelijk de ‘suede’-geur hebt gevonden, na zo’n lange zoektocht. Maakt me nieuwsgierig Calypso!
          Jammer dat het citrusaspect in de Bottega Veneta bij jou zo wordt uitvergroot. Op de blotter neem ik de geur op deze wijze niet waar.

  2. Beste Tanja,

    Ook 2011 was voor ons een enerverend jaar met onder andere de introductie van Xerjoff. We zijn dus ook zeer verheugd dat Xerjoff tot je grootste ontdekking (naast Mona di Orio) van 2011 behoort.

    Ook voor 2012 hebben we weer mooie verrassingen met de introductie van Shootings Stars en XJ 1717 van Xerjoff. En nog iets moois, maar dat blijft nog even een geheimpje.

    We houden je op de hoogte van de ontwikkelingen.

    Wij wensen jou en jouw naasten een goed en vooral gezond 2012.

    Warme groet,
    Edward Kloppenburg

    • Allereerst ook alle goeds voor jou en je geliefden gewenst, Edward.

      Ja XerJoff, de geuren uit de Casamoratireeks, zijn ronduit prachtig. Ik was echt verrast. Ik google nooit een geur of een geurhuis voordat ik ga ruiken omdat ik er zo onbevooroordeeld mogelijk in wil gaan. Regio was de eerste die ik van XerJoff rook en die maakte echt indruk net zoals Lira en -nog niet besproken – Fior d’Ulivo.
      Wat ik mee heb genomen uit de 10 jaar dat ik wijnselecties heb gedaan is, naast het zoeken naar kwaliteit, het zoeken naar een ‘handschrift’, een eigen identiteit. De geuren van XerJoff hebben dit. Ze komen uit dezelfde mal, het zijn broertjes en zusjes, familieleden. Dat is overigens ook precies wat de geuren van Mona di Orio zo bijzonder maakt: het unieke handschrift. Ik popel om ook de andere geuren van XerJoff te ontdekken en zal dit geurhuis blijven volgen.

Laat een antwoord achter aan Tanja Schell Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.