Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.
Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.
De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.
De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.
Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.
BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.
FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.
No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.
Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?
Bij mij hoeft er voorlopig nog geen klusjesman of opruimcoach aan te pas te komen. Ik ben duidelijk een beginner en ik weet nog niet of parfum echt een hobby is, in ieder geval is het wel een ontdekking en fascinatie waar ik veel plezier aan beleef. De eerste keer dat ik thuiskwam met proefjes en geurstroken heb ik die in een mooi rieten mandje uitgestald. Ze verdienden wel een apart plekje vond ik en het zag er zo uitnodigend uit. Sindsdien is de collectie groeiende, maar alles past nog makkelijk in het mandje.
Proefjes vind ik een fantastische manier om een geur rustig uit te proberen maar de flesjes zelf zijn voor mij niet echt handig. Ze raken gescheiden van hun kartonnetje en daarmee van hun naam, handgeschreven etiketjes worden onleesbaar en flesjes zonder sprayer leveren te vaak gemors en geklieder op (en altijd de angst daarvoor).
Vraagje: ik ben al een paar keer de term ‘stuivend’ bij je tegen gekomen, als omschrijving van een type geur, zou je kunnen uitleggen wat daarmee wordt bedoeld?
Hee Annemarie,
wat een leuke uitgebreide reactie en interessante vraag, dank je wel!
Wat ik bedoel met stuivend is: de geur heeft iets stralends. Iets sprankelends. Als je een geur zou kunnen zien, dan straalt de geur ook van je af: naar buiten toe. Om maar eens een ander beeld te gebruiken: de parfums hebben een wat extravert karakter. Je hebt ook geuren die dicht bij de huid blijven, meer bij je blijven. Dat heeft niet zozeer te maken met de hoeveelheid parfum die je op doet maar eerder met de structuur van het parfum of de gebruikte grondstoffen. Parfums met in de hoofdrol iriswortel of vetiver dragen veel dichter op de huid. Blijven meer bij je. Zijn minder uitbundig.
Aldehydes zijn grondstoffen die dit effect van uitstralen, liften en sprankelen teweeg brengen. Er zijn veel verschillende aldehydes, maar wat ze allemaal gemeen hebben dat ze als een soort ‘smaakversterker’ werken. Sommige aldehydes hebben helemaal geen geur, andere ruiken naar rozen of citrus. Voor mee informatie hierover kijk eens op Perfumeshrine of Beautyjournaal.
En jij bedankt voor je uitgebreide, heldere antwoord! Het is me helemaal duidelijk na deze minicursus.
Heel graag gedaan, Annemarie!
Heel leuk om over jou opruim actie te lezen! Ik heb ong. anderhalf jaar geleden een catalogus (spreadsheet) gemaakt van alle mijn proefjes, decantjes en flessen toen ik het voor de derde keer merkte dat ik voor proefjes heb geruild die ik al had. Ik ben de laatste tijd bezig geweest om mijn decantjes en proefjes op te maken en mijn catalogus is hopeloos gedateerd geraakt.
Ik heb gelukkig drie planken in een open kast ter beschikking voor mijn parfum verzameling. Op de onderste plank hou ik de parfums in hun dozen plus decantjes die ik een tijdje lang niet draag (bvb. citrus geuren tijdens de winter maanden). Daarna komt mijn proefjes plank: 3 grote en een paar kleinere dozen vol met proefjes. Niche, designer en vintage netjes gescheiden en allemaal in alfabetische orde per parfum huis in kleine plastic zakken opgeslagen. De volgende plank is de mooiste – hier heb ik de flessen staan die ik draag, ong. 30 flessen op elk moment. De bovenste plank is mijn decantjes plank. Ik organiseer ze in rijen op basis van geurcategorieen (mijn eigen interpretatie daarvan). In de lente/zomer heb ik rijen voor groene geuren/cyphres, citrus, vanilla, tropische geuren, lichte ambers, spannende geuren (Femme, Putain des Palaces, Violet Blonde, Bal a Versailles, enz.), witte bloemen, anjer geuren, paarse bloemen, elegante geuren (Beige en Coromandel), enz. De uitzondering zijn de geuren van Mona di Orio, ik heb ze samen in twee rijen staan en niet in categorieen opgestplitst. Uiteraard worden de categorieen anders in de herfst en winter.
Nee, ik ben helemaal niet verslaafd…
Wat een geweldig leuk verhaal, Agnes! Zo te lezen ben je een zeer geordend wezen en inderdaad totaal verslaafd…. 🙂
Ja, je hebt het fysieke ordenen en de adminstratie. Dat is ook een hele klus. Zelf hanteer ik drie lijsten: een lijst gesorteerd op parfumhuis, een lijst gesorteerd naar geurfamilie/subcategorie/karakteristieken/jaartal en een lijst ‘The Noble Nose selectie’ die ik gebruik bij de parfumadvisering.
Om het beeld compleet te maken heb ik ook nog een foto van mijn parfumbibliotheek aan het artikel toegevoegd. Inmiddels meer dan 1000 items groot…
Tanja, wat heerlijk om dit te lezen! Ik dacht dit ik erg was maar jij bent nog veel erger, haha. Een plank in een kast puilt uit van de flessen en heel veel proefjes. Ooit heb ik het plan opgevat een Excell bestand aan te leggen met: naam, neus, ingredienten etc. maar daar ben ik nog over aan het broeden. Uiteindelijk distilleer je dan voor jezelf wat je echt nooit meer hoeft te samplen en direct weg kunt geven en krijg je (nog) meer inzicht in je eigen smaak.
Miin recente geurtrip naar Parijs deed me inzien hoe lekker ik Vetiver vind. Van Frederic Malle de Vetiver extraordinaire. Maar vandaag ben ik weer heel blij met Fourreau noir van Serge Lutens. En gisteren had ik de door jou beschreven Yerbamate van Villoresi op. Naast de Theseus en Teint de Neige onmiskenbaar Villoresi. Iets in die geuren is een bindende factor die ik niet kan beschrijven. Geldt ook voor Andy Tauer parfums. Jij bent in elk geval blij met je nieuwe geurkamer.! Geniet er van (en wij met jou)
Hee Mary,
Dank je wel voor het delen van jouw parfumintimiteiten, zo leuk om te lezen!
Mooi hoe je beschrijft hoe vetiver je leven binnen is gewandeld. Ik heb dat onlangs met iris ervaren. Ik viel er nooit helemaal voor, maar sinds kort vind ik het een buitengewoon interessant en boeiend ingredient.
Wat je schrijft over die bindende factor herken ik. Ik noem dat altijd: het handschrift van de parfumeur. Dat wat je niet in woorden kunt vangen, maar wat onmiskenbaar aanwezig is. Dit principe van “persoonlijke handtekening” was ook toen ik nog actief in de wijn was en wijnselecties deed, een leidend principe. Eén mooie wijn, maakt nog geen mooi wijndomein. Een mooie geur maakt nog geen interessant parfumhuis. Maar die handtekening, de unieke afdruk van de parfumeur in zijn geuren, dát is waar het om gaat en dat is waar ik naar zoek.