Was het een toevluchtsoord, dan was het een boudoir met dik tapijt en dieprode fluwelen gordijnen, het spaarzame licht van buiten teder ontvangend in haar zachte plooien.
Was het een dier, dan één ontsnapt uit dromenland. Uitgedost met melkwitte stralenkrans en stuivende vacht, geboren om te bewonderen, aan te raken en te liefkozen.
Was het een lied, dan was het een ballade, gezongen met omfloerste stem, vrouw noch man, over zuivere liefde en verbondenheid.
Was het een boek, dan was het een novelle, in afzondering met ganzeveer geschreven en gebonden in het zachtste leer, de woorden kunstig aan elkaar geregen tot een onontkoombaar verhaal.
Was het een gerecht, dan was het eten en drinken tegelijk, iets om aan te sabbelen en in te bijten, om tenslotte gulzig te worden verorberd.
Was het een bloem, dan was het een echo, een zielebeeld, enkel voor de oplettende wandelaar zichtbaar in het veld.
Was het een parfum, dan was het Equistrius, een fabeldier geluidloos galopperend op de rand van de wereld.
★★★★☆ EQUISTRIUS (2007) van Parfum d’Empire
♪♪ ∫∫ ♀♂ € ⎢soft floral⎢o.a. verkrijgbaar bij ParfuMaria en Perfumelounge
Marc-Antoine Corticchiato is de grondlegger van Parfum d’Empire en Equistrius is zijn ode aan zijn geliefde renpaard. Hoezeer moet hij van dit dier gehouden hebben.
Ik ben nu al dagen met dit parfum in de weer en elke dag laat ze me iets anders zien.
Maandag word ik getroffen door het donkerroze fruit en de stuivende opening van het parfum. Ook is er een element dat ik associeer met drank, rode wijn wel te verstaan.
Dinsdag concentreer ik me op de iris, die dan weer in vol ornaat aanwezig is, dan weer een verlegen rol op de achtergrond speelt. De iris in Equistrius is er een met een expressie die ik graag zie: glad, olie-achtig en verdicht. À la Dior Homme. Na een uur of twee wordt ze wat koeler en lichter van structuur en neemt ze de kleur van violet aan. Even later is de iris weer sumptuous en verleidelijk.
De dynamiek van het parfum verrast me, is wervelend, de aroma’s cirkelen in een pulserende cadans om elkaar heen.
Woensdag wentel ik me in het comfi karakter van het parfum en dringt een hint van lichtbruine suède mijn neus binnen. En ruik ik daar iets van chocolade en paardenvacht? Deze tonen zijn echter zo subtiel dat ik me even afvraag of het geen zinsbegoocheling is.
Donderdag baal ik ervan dat het parfum op mijn huid zo zoet wordt en valt me het aroma van viooltjes op. En geniet ik verder van al het andere.
En vandaag? Vandaag zeg ik ronduit: mjum!
Iris is een zeer kostbaar parfumingrediënt. De wortel van de plant wordt gebruikt en niet de bloem. In Equistrius zijn maar liefst drie verschillende extracten van de Florentijnse iris verwerkt. Christopher Sheldrake, gelegenheidsparfumeur bij Chanel, vertelt in bijgaand filmpje over dit bijzondere produkt.
Ik ben dol op iris en jij?
Toen ik ruim een jaar geleden mijn eerste parfumtripje maakte (ik dacht toen nog dat ik met twee, drie winkelbezoekjes wel klaar zou zijn …) was een van de twee parfums die ik koos om op mijn huid te proberen een irisgeur en het blijkt nu een categorie te zijn die meerdere malen voorkomt in mijn favorietenlijstje. Ik hou er dus zeker wel van.
Het filmpje (alleen al heerlijk om iemand te zien die zo vol liefde over zijn vak praat) maakt me nieuwsgierig naar de geur van gedroogde iris en irisboter. Jaren geleden heb ik de irissen in mijn tuin verplant en al die wortelstokken opgegraven, maar ik kan me de geur niet herinneren. Had ik geweten wat ik nu weet mede dankzij het filmpje, dan had ik er zeker even nadrukkelijk aan geroken en misschien had ik wel wat stukjes wortel bewaard en gedroogd.
Zodra de wereld van geur zich voor je opent, treed je een grenzeloze ruimte binnen…
Ja de bevlogenheid van Christoper Sheldrake maakt het filmpje onweerstaanbaar 😉
Als je toch alles vantevoren wist hè Annemarie… wat let je om ze opnieuw te planten?!
Ik ga hier in ieder geval dit voorjaar eindelijk maar eens werk van maken en hoop dat ik bij het plaatselijke tuincentrum de variëteiten Pallida, Germanica en Florentina kan krijgen.
Fijn weekend!
Ik ken de geur ,nog, niet maar zoals je het verwoordt! Heerlijk.
Gek, ik heb jaren idd iris in de tuin gehad. Met onze dochter geurzakjes en “parfummetjes” gemaakt. Nooit nagedacht over het feit dat iris in parfum gebruikt wordt maar als we de bloemen en het blad plukte rook het niet/ nooit.
Leuk om de uitleg in het filmpje te zien. Ik denk dat ik ook maar eens een bezoekje aan het tuincentrum ga brengen. Wil het nu zelf ruiken en ervaren.
Dank je Monique!
Inderdaad de andere plantdelen zijn niet interessant voor de parfumeur. Zo nu en dan wordt er wel eens in een parfum ‘irisbloem’ vermeld. In dat geval gaat het niet om een extract, een olie of een absolue, maar om een reconstructie: de olfactorische schepping van de parfumeur zoals hij of zij de geur van de bloem ‘ziet’.
Gezellig, zetten we samen de schop in de aarde over een paar weken…
Het fascinerende van iris vind ik, voor zover ik het kan beoordelen, dat het de ene keer iets zacht poederachtigs heeft en de andere keer juist wat scherp overkomt. Ik hou van Chanel 19, maar het ruikt iets zurig bij mij. Chanel 19 Poudre ken ik (nog ) niet. Iris Poudre van Frederic Malle ruikt helemaal niet poederig, maar heeft juist een scherp prikkelende bovennoot. Of dit echt die iris doet…ik weet het niet. Maar hetzelfde ervaar ik bij Infusion d`Iris van Prada. Het doet me denken aan flesjes haarversteviger die ze vroeger bij de kapper hadden. En dan nog eentje, Iris Nobile van Acqua di Parma. Stukje zachter, wat romiger, maar heeft (in mijn geurbeleving dan, en wie ben ik) ook wat muffig stoffigs, niet onaangenaam trouwens. En Equistrius..die ken ik niet. Maar dat zal niet voor lang zijn ben ik bang, want sjongejonge wat heb je me weer nieuwsgierig gemaakt, Tanja.
Dank je Yvonne voor je geurimpressies. Er zijn inderdaad verschillende hoedanigheden van iris in een parfum. Het poederige, het olie-achtige, maar ook iets wortelachtigs en heel koels. Het heeft ook een toon die heel opwekkend is, en soms iets droppigs. Ik zou graag met je een serie iris-parfums doorruiken, kijken of we samen de vinger kunnen leggen op die prikkelende bovennoot die je noemt.
🙂 leuk dat ik met mijn geurschrijverij je interesse voor Equistrius heb weten te wekken. Als het zover is: laat maar eens weten hoe jij haar ervaart!
Hmmm…. moet toch weer eens dat proefje opduikelen geloof ik! tja, ik ben een iris-fanaat, dat weet je… bring it on! Onbetwist favoriet is, uiteraard, de Iris Silver Mist, maar daar moet ik wel voor in de stemming zijn. Grappig dat je hierboven het paardenvacht element noemt, want elke keer als ik ISM op heb word ik terug in de tijd geworpen en bevind ik me weer op de boerderij/manege waar ik leerde paardrijden. Ik krijg flashbacks van de totaal-geur van biks, zadels, hooi en uiteraard paarden (nouja, pony’s, maar kniesoor die daar over valt). Sterker nog, elke keer denk ik weer dat dit is hoe hermes de Kelly Calèche moet hebben bedoeld. Andere Iris favorieten zijn Chanel 19 (die het godzijdank altijd mooi poederig doet op mijn huid) en haar tweeling Heure Exquise van Goutal (de edp… is net een pietsie warmer en hooiachtiger dan de Chanel). De Chanel 19 Poudre was top in de eh, top, maar een zware en irritante teleurstelling in midden en drydown. Ik heb ook Passage nr 8 van Dior, die overigens uiteindelijk meer violet dan iris is, en nogal zoet, maar de opening is magistraal! Après l’Ondée is natuurlijk ook rijk aan iris, hoewel sommigen er toch meer de viooltjes in ruiken. Hoe dan ook een meesterwerk, en elke keer weer word ik er een pietsie huilerig van, zo mooi is ie. Heb helaas ook een paar miskopen staan, zoals Iris van Crabtree & Evelyn (te zoet en niet genoeg iris) en Iris van Santa Maria Novella, die ook te zoet is. Denk dat ik zoek naar een tweede ISM, en dat is natuurlijk een beetje suf. Nou ja, *eigenlijk* wil ik natuurlijk een literfles vintage Iris Gris hebben, maar jaaaaaaa… gelukkig weet ik sinds mijn trip naar de Osmotheque uit 2009 dat ISM en Iris Gris heel veel overeenkomsten hebben, al heeft de ISM niet het “broodachtige” aspect van de iris dat wel in Iris Gris zit. Had ik al gezegd dat ik heeeeeeeeel erg van iris in mijn parfums hou?
Hey Wendy, dank je wel voor je ISM flashblack en de zeer uitvoerige iris-parfumlijst. Hoezo hou je van iris, hahahaha 🙂
Ook mijn ervaring is dat iris-parfums snel (te) zoet worden, Equistrius heeft onmiskenbaar iets zoets, maar het wonderlijke is, de ene dag is het meer dan de andere…
Dat strakke, wortelachtige en violetachtige van ISM kwam ik ook tegen in het top iris-parfum van XerJoff, helaas heeft de geur een heel korte levenscyclus op mijn huid. Overigens is dat iets dat ik vaker tegenkom: irisparfums houden niet altijd erg goed op de huid. Ook ISM heeft daar behoorlijk ‘last’ van, maar goed het is natuurlijk helemaal geen straf om vaker op de dag nog een pufje hier en een pufje daar aan te brengen…
En ja, die overeenkomst tussen ISM en Iris Gris van Fath is onmiskenbaar. Op dit moment ligt er trouwens een proefje La Pausa uit de Chanel Les Exclusifs-serie naast me en dat is ook een prachtig droge iris, die heel dicht op de huid draagt. Nul warme tonen, een slank, koel, sereen parfum. De Heure Exquise van Goutal heeft ook mij zeer prettig verrast, werkt alleen niet op mijn huid door een bepaald basisakkoord wat vaak door Goutal wordt gebruikt. Ik deel trouwens je mening over de Chanel 19 Poudre. Gisteren rook ik hem nog op de luchthaven en de opening is echt mjummie, maar na een half uur is het game closed, spijtig…
Eergisteren 31 Rue Cambon gekocht, juist ook vanwege het fantastische irisakkoord, daarover binnenkort meer… 😉
PS sorry allemaal voor de hele lange reactie van zonet… Als ik eenmaal over iris begin hou ik niet meer op. Hoezo obsessie?
Juist heerlijk om te lezen Wendy, fijne dag!
Weer een prachtig verhaal, dank je, Tanja!
Equistrius is ook een favoriet in mijn geurenverzameling. Het is een prachtige combinatie van chocola, iris, suede en een vlugje roos. Ooit een proefje van Parfuma gekregen bij het aankoop van een fles Calypso en meteen verliefd geworden.
Of ik van iris geuren hou? Oh, daar zeg je me wat… Naast anjer is iris mijn meest favoriete bloemengeur als het over parfums gaat. Ik heb heel veel iris geuren getest in de loop van de jaren en de abolute winnaar voor mij is Bois d’Iris van The Different Company. Ik vind Huitieme Art Naiviris, Equistrius, Iris Silver Mist, Dior Homme en Iris Taizo (meer iris in de naam dan in de geur maar wel heerlijk) ook heerlijk. Iris Bleu Gris, Iris Poudre, Van Cleef & Arpels Bois d’Iris en nog een paar andere zitten op de derde plaats.
Dank je Agnes, fijn om te horen dat je van mijn verhaal genoten hebt.
Join the club van irisliefhebbers!
Volgende week volgt een artikel over de 1932 het nieuwe parfum uit de Les Exclusifs serie van Chanel, met iris in de hoofdrol en misschien waag ik me dan ook aan een review van haar grote zus 31 Rue Cambon…
Ik ga nu iets heel geks schrijven, als ik geraakt wordt door iets moois, of dat nu muziek is of een schilderij, mooie bij elkaar passende kleuren of de oneindig mooie natuur, dan voel ik dat in mijn buik. Dan maakt een geborgen gevoel van gelukzaligheid zich van mij meester en denk ik, alles valt op zijn plek en alles komt goed! Dit buikgevoel heb ik vanmorgen weer mogen ervaren bij het ruiken van mijn met de post gearriveerde proefje Equistrius. Vol en zacht tegelijk. Bescheiden en toch aanwezig. Het is een diepe geur, niet vlak, waarmee ik bedoel dat er iets te ontdekken valt. Karaktervol, veelzijdig en bovenal heerlijk!
Het is de tweede keer dat ik als een blok val voor een door jou, Tanja, zo mooi beschreven parfum. De eerste was L`eau D`Hiver. Nu wil het `toeval` dat ze deze Equistrius bij mij in de stad verkopen…o jee o jee. Ben overigens altijd in voor een gezamelijk snuffelgebeuren met `lotgenoten`…
Goh Yvonne, wat geef je een prachtige beschrijving van hoe gelukzaligheid voor jou voelt, dank je wel; en wat bijzonder dat Equistrius dit jou geeft.
(ps met betrekking tot jouw opmerking over een ‘snuffelgebeuren met lotgenoten’, misschien eens kijken of we dat via FB kunnen organiseren?)