Mai-o-mai. Wat een leuke en bijzondere reacties op het artikel ‘vintagestress’ van vorige week. Dank. Na een goede nachtrust (echt!) is er nu eindelijk een besluit. De pro’s en con’s zijn tegen het licht gehouden, ik heb gewikt en gewogen. En na met succes een paniekaanval te hebben afgeslagen, heb ik de knoop doorgehakt. Yés.
Tot een paar maanden geleden was Chanel Nº 5, vreemd genoeg een blank spot in mijn parfumuniversum. Ooit heb ik haar in mijn tienerjaren gedragen, maar Cristalle en Nº 19 spraken me meer aan. Sinds die tijd heb ik nooit meer naar haar omgekeken.
Het boek van Tilar Mazzeo The secret of Chanel Nº 5 maakte een einde aan deze onverschilligheid. Een met ontelbare feiten en anekdotes doorwrocht werk over de ontstaansgeschiedenis en het kolossale succes van Le Monstre. Haar boek leest als een thriller.
Wist je bijvoorbeeld dat:
De voornaam van Coco Gabrielle was? Op jeugdige leeftijd was ze een variété-artieste en werd door de theaterbezoekers liefkozend ‘Coco’ genoemd. Dat beviel haar.
Gabrielle na de dood van haar moeder in 1895 door haar vader naar het nonnenklooster Aubazine is gestuurd? Haar voorliefde voor eenvoudige en strenge vormen dateert uit die tijd.
Ernest Beaux, de parfumeur, tien parfums op verzoek van Coco Chanel creëerde en dat ze viel voor nummer 5? Toeval? Vijf was ook haar geluksgetal.
Chanel de parfumeur de opdracht gaf een uiterst kostbaar parfum te maken, zodat de concurrentie ontmoedigd zou worden om het te copiëren?
Beaux, bij de Russische parfum- en cosmeticagigant Rallet, Bouquet de Catherine creërde, als eerbetoon aan Russische keizerin Catherine de Grote? Het nagenoeg zeker is dat de latere Rallet Nº 1, ook door Beaux gemaakt, een copie hiervan was? En Chanel Nº 5 is gebaseerd op dezelfde receptuur?
Er twee verhalen de ronde doen over de achtergrond van het logo? Ofwel Chanel vond haar inspiratie in een medallion in Château Crémat, een bruidstaartachtige villa van een Amerikaanse vriendin in de heuvels van Nice. Maar het kan ook zijn dat ze het motief van de dubbele C’s zag in het haar bekende Château de Chaumont, ooit eigendom van Catharina de Medici, een parfumista…
Chanel gedurende de tweede W.O. goede betrekkingen onderhield met de Duitse bezetter in Parijs? Met politiek had ze niets, vertelde ze. Maar met macht en geld des te meer.
Marilyn Monroe, zonder daar ooit een dime voor te hebben ontvangen, de belangrijkste ambassadeur is geweest in het bestaan van het parfum? De verkoop explodeerde na haar inmiddels legendarische woorden:
Op de vraag “what do you wear in the morning?”, antwoordde ze
“A sweater and a skirt.”
“And in the afternoon?”
“Another sweater, another skirt.”
“What about the evening?”
“The same, but in silk.”
“And at night?”
“Five drops of Nº 5.”
Mijn besluit staat vast. Het flesje wordt geopend. En daarmee volg ik de nipte meerderheid van ‘voor’-stemmers (6-5). Wanneer? Tsja, zodra ik er klaar voor ben, over niet al te lange tijd en op een passend moment. Van de opening zal uitgebreid verslag worden gedaan op deze blog. En zoals beloofd, wordt een decant verloot onder de mensen die hebben gereageerd op de blogpost van 4 mei.
Tijd voor een heel andere vraag. Een intieme, maar goed, die moet ook gesteld kunnen worden op deze blog. Marilyn deed het. Ik doe het niet. Doe jij het? Jezelf parfumeren voor het slapen gaan? Of wordt nu alles anders met Brad Pitt als nieuw boegbeeld van La 5? Ja, je leest het goed. Brad Pitt wordt het nieuwe boegbeeld van Chanel Nº 5. Hè?!
Oooeeeehhh! Dat gaat een spannende dag worden Tanja!! Ik zou het vooral van alle kanten documenteren (sterker nog, laat je man de boel op tape zetten, en dan zet je het op youtube!) zodat je het moment supreme nog vaak terug kan beleven.. ben zoooo benieuwd hoe ‘ie ruikt! Mijn eigen Chanel 5 vintage gebruik ik maar heel zelden, maar het is echt he-mels. Desalniettemin: ik voel nu toch een rare compulsie om wellicht toch ook maar eens de moderne Chanel 5 in edp te kopen (of toch maar edt? vraag me af hoe groot het verschil is – de moderne parfum vind ik erg lekker al). Hmm….
Wat betreft parfumeren voor het slapen gaan: yep, doe ik, want dat is de enige kans die ik heb om monstertjes te testen. Die zijn namelijk tegen de ochtend normaliter wel vervlogen, en dan kan ik een van mijn tried-and-tested eigen schatten gebruiken! cheers, Wendy
Ga ik zeker doen, dat vastleggen. Keep you posted!
Leuk om te lezen dat jij de nacht als testfase gebruikt, zo zie je maar, ieder zijn ding 🙂
Hoi Wendy,
Als ik het me goed herinner dan mensen op basenotes raden meestal de moderne EDT en niet de EDP van No. 5 aan, het schijnt dichterbij de vintage versie te zijn. Maar ik heb ze zelf nooit vergeleken.
Dank je, Tanja, voor alle leuke feitjes over Coco Chanel en No. 5, ik heb ze met veel plezier gelezen. Ik ben ook heel benieuwd naar je rapportage over het open maken van je vintage No. 5 – ik vind het reuze spannend!
Ik doe normaal geen parfum op voor het slapen gaan. Af en toe doe ik wel een paar druppels van een proefje die nog getest moet worden (of van een comfortgeur) op mijn hand en dan val ik in slaap met mijn hand tegen mijn neus (niet per say een comfortabele positie). Als een test methode vind ik het niet goed omdat ik al lang in slaap ben voordat de geur zich echt kan ontwikkelen dus ik kan geen goede mening vormen. Maar het is wel een fijne ervaring om aan iets lekkers snuffelend in de dromen wereld te glijden (en als de geur me niet bevalt dan verberg ik mijn hand diep onder de deken).
Ja, ik vind het ook reuze spannend en ben erg benieuwd naar de geur. Inmiddels heb ik ook parfum en een edt van een jongere datum (maar ook vintage) en een decantje van de huidige edp. Interessant om ze te vergelijken…
Ik zie het helemaal voor me, hoe je daar ligt met je hand tegen je neus, in foetushouding?
Ik kan het niet verdragen om een geur, hoe lief ie me ook is, in bed te ruiken. Te prikkelend om in slaap te komen. Dus ik hou het op mijn eau naturelle!
🙁
Sorry Edward…
Het zal me zeker ook niet onberoerd laten, het openen van deze fles!
Lijkt me een wijs besluit Tanja. We willen nu natuurlijk alle ontwikkelingen op de voet kunnen volgen, maar daar wordt in voorzien begrijp ik.
Zo’n één, twee uur voor het slapengaan heb ik soms wel zin in iets warms en vriendelijks en neem ik wat Organza van Givenchy – de vintageversie ;-). Niet altijd helemaal ideaal maar het vinden van een echte snoezelgeur, zoals ik dat voor mezelf noem, staat zeker op mijn lijstje.
Ja inderdaad, speel nog met de gedachten om het heel anders te gaan doen met deze bijzondere fles, maar daar kan ik nu nog niets over zeggen… 🙂
Organza Givenchy vintage ken ik niet. In welk opzicht verschilt deze van de huidige uitgave?
Wat een leuke term: snoezelgeur. Waar moet zo’n geur voor jou aan voldoen? Misschien is Potiche van LVD, die ik afgelopen dinsdag heb besproken wel iets voor je, een geurig wiegeliedje!
Ik ken de huidige versie van Organza dan weer niet en weet dus niet of er veel verschil is (er schijnt wel verschil te zijn). Het was meer dat ik het wel toepasselijk vond om mijn flesje uit het jaar van lancering – 1996 – als vintage te beschrijven.
Een snoezelgeur is voor mij een geur die zacht, vriendelijk, warm is, een beetje knuffelig en soezelig. Alsof je alvast een lekker warm dekbed om je heen slaat en nog even met je benen onder je in de hoek van de bank kruipt en tot rust kan komen na een dag vol belevenissen. Kopje thee erbij, misschien een wijntje of een drankje, dat idee. In geur vertaalt is dat misschien iets dat een beetje zoet is met wat specerijen – kardamon misschien – en iets dat wat tegenwicht geeft aan het zoete. Onlangs heb ik Myrrhiad geroken, alleen op een strookje, dat komt ook wel een beetje in de buurt hoewel dat misschien te zoet is.
Potiche: ik heb mijn twijfels, dat friszurige past niet echt in het beeld en bij tere bloemetjes haak ik meestal af, dat werkt bij mij niet zoals ik ook geen pasteltinten kan dragen. Maar dank je voor de tip, het wiegeliedje klopt natuurlijk helemaal.
Nou ja, ik kijk nog even de precieze schrijfwijze na en zie dat je Myrrhiad besproken hebt en dat je het ook hebt over in de hoek van de bank en benen onder je!
Misschien is Myrrhiad dan de geur voor jou! Wist je dat je bij Annindriya ook samples kunt bestellen?
Nog even over Potiche. Dat friszurige is de topnoot en geeft de geur heel even iets sprankelends. Wordt snel ingehaald door het warme en licht poederige karakter. De bloemetjes zitten er heel lichtjes in. Sowieso zijn drie van de vier parfums van Les Voiles Dépliées met een tedere hand gecomponeerd.
Ik weet van hun sampleservice en had wat proefjes mee naar huis, dus voorlopig heb ik mijn handen/polsen vol. Maar op mijn te-ruiken-lijstje is altijd ruimte voor nieuwe dingen.
Geweldige ontwikkeling dat een aantal parfumerieën een sampleservice hebben, naast Annindriya bieden ook Celeste, Aafkes en ParfuMaria deze mogelijkheid. Mijn lijst wil maar niet korter worden…
Hallo Tanja,
superspannend moment zal dat zijn om die fles open te maken. Ik ben heel erg benieuwd naar je reactie en kijk er enorm naar uit om er een flimpje of foto’s of wat dan ook van te zien! Ik ben geen regelmatige avond parfumgebruiker maar doe het heel af en toe. wel kan ik in bed bedenken (als ik kleding heb klaargelegd voor de volgende dag(want elke minuut telt ’s ochtends, haha) welke geur ik op ga doen. Ik weet dat ’s morgens als ik wakker word en wijzig mijn beslissing bijna nooit. vandaag l’air de Rien van Miller Harris, die ik vaag toch wat weg vindt hebben van Bottega Veneta, maar dat is mijn mening. In MH zit minder “zoet” dan in Bottega Veneta, die ik heerlijk vind maar uiteindelijk te veel perzik. tot de volgende keer!!
Leuk om iets over jouw parfumrituelen te lezen Mary, dank je wel.
Ook ik ervaar L’Air de Rien als wat strakker en droger dan Bottega Veneta. Helaas werken beide geuren niet op mijn huid 🙁
Groot gelijk dat je de knoop gaat doorhakken. Dan kun je behalve van de fles ook van de geur genieten. Ik ben zeer benieuwd hoe deze ruikt 🙂 .
Chanel 5 was mijn eerste geur.
Zelf ga ik ook niet met parfum naar bed, ik word telkens wakker – dus inderdaad teveel prikkels .
Fijn weekend .
Ik ook, ik ook, ik ben zo benieuwd!
Draag je nog steeds Nº 5? En zo ja, welke? Edt, Edp of parfum?
Jij ook heel fijn weekend!
Hoi Tanja ,
Al jaren heb ik Chanel 5 niet meer gedragen , door hier te lezen werd mijn nieuwsgierigheid weer geprikkeld en heb ik vanmiddag de edt, uitgetest . Naar mijn beleving was de geur 27 jaar ( wauw zolang ) geleden zwoeler , waarschijnlijk was dit een edp .
Dat zou goed kunnen. Dus op zoek naar een vintagefles?
Spannend Tanja, uiteraard willen we weten hoe het afloopt!
En, ja, ik wil nog wel eens voor het slapen gaan mezelf parfumeren, soms een proefje wat ik wil testen of gewoon omdat ik nog geen afscheid kan nemen van mijn geur-van-de-dag.
Dank voor je reactie Suzanne! Wordt vervolgd… 🙂