Geurige viagra

Ambrox, Ambroxan, Ambreine en Grisalva. Het olfactorische goud van de parfumindustrie, ambergris, is de afgelopen decennia met succes in laboratoria nagebouwd. Althans, haar geurige componenten. Het gaat hierbij om twee moleculen die de bijzondere kwaliteiten van ambergris herbergen: ambrox en ambrinol.

Zo nu en dan wordt amber en ambergris door elkaar gehaald. De twee hebben echter niets met elkaar te maken. Als er in parfum van amber melding gemaakt wordt, dan gaat het om een mengsel van essentiële oliën die tot een zoetig, warm, rijk en wat kruidige geurbeleving leiden. Een essentiële olie of een absolue van amber, of nog anders gezegd: een amberplant die je zijn levenselixer kunt ontfutselen, bestaat niet.

Amber is een akkoord van vanille (of haar synthetische vervanger vanillin), dat wordt aangevuld met een hars of een gom. Labdanum, de gom of absolue van het mediterrane struikje Cistus ladaniferus is een vaak toegepaste combinatie. Ook wordt de hars Benzoin vaak gebruikt. Parfums met dit amberakkoord vallen in de geurfamilie van de orientals, en worden in de Franse geurclassificatie parfums ambré genoemd.

Terug naar het olfactorische goud. Het is nogal een aanduiding. Er is een tijd geweest dat deze geurstof behoorde tot een van de drie meest kostbare handelswaar, naast goud en slaven. Waarom is ambergris eigenlijk zo’n geliefde grondstof?

Ambergris staat bekend als een afrodisiacum, een lustopwekkende stof. Je zou kunnen menen dat dit al voldoende is om dit dierlijke uitwerpsel een heldenstatus te geven. Het is slechts een van haar sterke punten. In de parfumerie wordt er graag gebruik van gemaakt vanwege haar krachtig fixerende eigenschap waardoor het parfum zich buitengewoon goed en langdurig aan de huid hecht.

Niet in de laatste plaats is haar geur er een uit het godenrijk: complex en sensueel. Het heeft een warme, zoete, iets zilte, kruidige en wat muskachtige geur. Het bewijs huist in een klein weckflesje dat voor me staat: een lichtbruin stukje ambergris met transparante kristallen. Als ik de delicate en tegelijkertijd krachtige geur opsnuif, is het alsof een zijden sjaaltje door mijn neusgaten wordt gehaald.

Vandaag enkele parfums die gecomponeerd zijn rondom het synthetische ambergris.

NOT A PERFUME van Juliette has a Gun (Skins Cosmetics)
Respect voor een bedrijf dat eerlijk zegt dat het bottelen van slechts één synthetische molecule geen parfum is. Waar het naar ruikt? Zoet, en tikje kruidig, vrouwenzweet. De geur van huid. Na een half uur schijnt er een licht vegetaal karakter doorheen. En ja, zeker, lekker… Maar dragen? Ik sta doodsangsten uit dat mijn medemens denkt dat ik zojuist uit een liefdesnestje ben gestapt.

ESCENTRIC 02 van Escentric Molecules (Skins Cosmetics)
Frisse en vegetale opening. Iets zilts. Doet me in de verte denken aan gin-tonic. Cheers me up! Warme, zijdezachte achtergrond. Wat gebleekt hout. Na uren volledige versmelting met mijn huid. Intrigerend parfum, met een onzichtbare en toch duidelijk waarneembare X-factor. Een ontdekking. Chapeau voor Geza Schoen, de parfumeur. Mijn favoriet.

M/MINK van Byredo (Skins Cosmetics)
Ik trek niet snel mijn neus op, maar dat gebeurde wel toen ik deze geurbom rook. Opening: tinner vermengt met een weeïge, zoetige, dierlijke lucht. Ai! Dan: scheutje Badedas uit de groene flacon; spoelt een beetje de kudde dieren van mijn huid af. Na een minuut of 10 ontstaat er meer balans. Toefje vochtige aarde erbij. Weeïge zoetheid blijft dominant. Afgrijzen klapt om in fascinatie. Ik zou de man die M/Mink draagt graag aan een nader onderzoek onderwerpen.

Synthetische ambergris van De Hekserij (www.hekserij.nl)
Op de site van De Hekserij staat niet vermeld of het hier gaat om Ambrox, Ambroxan, Ambreine of Grisalva. De geur lijkt sterk op de opening van Not a Perfume van Juliette has a Gun, en de overweldigende dierlijke opening van M/Mink. 10 ml voor 3 euro.

NOT A PERFUME van Juliette has a Gun is een parfum gemaakt van één enkel molecuul. Puristen zijn van mening dat je dit geen parfum kunt noemen. Hoe denk jij hierover? Vertel!

10 thoughts on “Geurige viagra

  1. In de musea hangen ook doeken met slechts één kleurvlak dus waarom geen parfums met slechts één geurstof. Als mensen het graag ruiken en met plezier dragen mag het voor mij, als consument, parfum heten – ongeacht of het iets heel simpels is of een meesterwerkje van de parfumeur dan wel de moleculenknutselaars in het lab.
    Maar ik snap wel dat de makers van parfum er niet veel lol aan vinden. De chef in een sterrenrestaurant zal ook geen aardbeien met slagroom op de kaart zetten. Die gaat met die aardbeien van alles zitten frutten, die wil laten zien dat ie wat kan, ongekende combinaties presenteren, technische hoogstandjes uitvoeren. Maar aardbeien met slagroom – échte aardbeien met échte slagroom – zijn ontzettend lekker vind ik, en dat vindt vast ook menig kok ook al valt er weinig eer aan te behalen.
    Ook heel lekker met ambergris: Bois Naufragé van Parfumerie Generale, ik moest daar aan denken door jouw beschrijvingen, die heeft ook dat zijdezachte gevoel, dat ziltige en houtige plus nog wat licht melkachtigs.

    • Hee Annemarie,

      dank je voor het delen van je kijk op deze kwestie! In het kader van het verspreiden van ongebreidelde geurvreugde mag van mij ook alles wat daaraan een bijdrage levert, gebotteld worden.

      Een andere vraag is of het bottelen van één molecuul vergelijkbaar is met een schilderij dat uit één kleurvlak bestaat (vaak zijn dit overigens vele lagen verf over elkaar heen). Dergelijke kunst is uitdrukking van een discours dat binnen de artistieke wereld is of wordt gevoerd en de kunstvorm zo baanbrekend is dat het een plaatsje in het museum verdient. Ik vraag me af of Geza Schoen of Juliette has a Gun met het bottelen van een welgeurig molecuul gedreven zijn door dezelfde onderzoekende of polemische motieven.

      Het woord ‘parfum’ is afgeleid van het Latijnse per fumum, wat betekent ‘door rook’. Het vindt haar oorsprong in de tijd dat wierook en kruiderijen verbrand werden als rookoffer of voor medicinale doeleinden en een geurige rook verspreiden. En enkel welriekend geurmolecuul bottelen en verkopen als parfum sluit helemaal aan hierbij: het is de geurige rook, maar dan van een enkel (synthetisch) molecuul… In dit opzicht is parfum een synoniem voor geur en misschien niet zozeer iets als parfum met een grote P: een artistiek produkt met een verhaal, een ziel.

      Blijft de vraag over hoe parfums te noemen, zonder noemenswaardige artistieke waarde, zonder karakter of ziel, maar die vallen binnen de categorie van commercieel massaprodukt (en hoe definieer je deze eigenlijk?). Geurtje?

      Dank voor de tip van Bois Naufragé, die staat bij deze op mijn snuffellijst!

      • Phoe, eigenlijk lijk je te vragen wat Kunst mag heten en waarom. Daar ga ik niet aan beginnen! Voor mij ziet wat we nu algemeen als kunst erkennen er uit als een hutspot van werken met totaal verschillende ontstaansgeschiedenissen en totaal verschillende redenen waarom ze tot de kunst worden gerekend. Afbeeldingen die werden gemaakt ter meerdere eer en glorie van een godheid, custom made prestige-objecten voor herenhuizen geheel naar de laatste mode, de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie, proeves van perfecte technische beheersing, fundamenteel onderzoek naar vormen en kleuren, dat-kan-mijn-kleuter-ook werk, alledaagse voorwerpen in museale context, etc. etc. Creativiteit, vernieuwing, techniek, beleving, schoonheid, uitingsdrang, karakter, sukses, allemaal eventuele criteria die je kunt terug vinden, in wisselende mate. Van mij mag alles wat een grenouille kan interesseren parfum heten en onderscheiden we daarbinnen categorieën als Grote Klassieker, Icoon van zijn Tijd, Bestverkopend, Persoonlijke Favoriet, Dertien in een Dozijn, Erg Interessant Experiment maar Gaap, Meesterwerkje, Gewoon Heel Erg Plezierig, Parfum met een P en wat je verder nog kunt verzinnen. Beetje flauw natuurlijk, want nu is nog steeds niet duidelijk wat parfum met een P mag heten. Wat de geschiedenis in ieder geval wel leert is dat de bezetting van dit soort indelingen in de loop der tijd steeds verschuifd.

        Als Geza Schoen c.s. al hadden willen aanhaken bij de discussie rond monochrome schilderijen e.d. dan zitten ze misschien een beetje in de verkeerde eeuw. Dat debat hebben we al gehad en daar kunnen we nu hoogstens nog wat op nakauwen, dus in dat opzicht lijkt het me niet te vergelijken. Ik weet natuurlijk ook niet wat hun motieven zijn maar voor mij lijkt het een kwestie van ‘Mensen, let even op, dit ruikt zo ook heel lekker, niks meer aan doen, doe er je voordeel mee, dan doen wij dat ook’.

        • Hey Annemarie,

          Inderdaad een vraag die nagenoeg onmogelijk is om te beantwoorden! We zijn niet de enigen die er het hoofd over breken… 😉

          Goede uitsmijter: mijn inschatting is dat Geza Schoen c.s. inderdaad in deze richting denkt!

  2. hm…. of het kunst is of niet, waar ik nogal dwars van word is dat er meestal een mega-prijskaart aan gehangen wordt ook nog. OK, de flacon en het doosje moet ook bekostigd worden, maar dan nog. Al typende (en zoveel woorden waren dit niet) bedenk ik me nu dat ik dit persoonlijk dus geen kunst noem. En dat ik nu toch echt eens een bestelling moet gaan plaatsen bij Hekserij. Dan scoor ik op fleabay of de markt in Luik een tof flesje, giet het spul daarin over, en voila, zelfgemaakte kunst. Hatsa!

  3. De vergelijking met een schilderij met 1 kleur vind ik knap gevonden, er zit ook wel wat in (m.i.) maar zoals Tanja al zei, het gaat daar toch om een ander principe (zoals ”het bevrijden van kleur”) en er zijn vaak verschillende lagen voor nodig om tot die kleur te komen (naar men zegt). Of 1 molecule een parfum kan opleveren? volgens mij hangt dat ervan af hoe je parfum definiëert. Ik waag me er verder niet aan, mijn idee: als het maar gelaagd ruikt, is het wat mij betreft spannend genoeg om ”parfum” te heten!
    Overigens vind ik de achtergrondinformatie over grondstoffen, zoals nu over amber en ambergris, erg interessant. Op zulke momenten wilde ik dat ik een printer had. Dus: bedankt, Tanja!

    • You’re more than welcome, Anna!

      En fijn dat het weer gelukt is om je reactie te plaatsen, ik miste ze wel…!

  4. Als je het technisch bekijkt is een single molecule ook niet 1 molecule, er zitten namelijk altijd impurities in een grondstof. Cetalox, ambroxan, amber DL zijn allemaal het zelfde molecule maar ruiken toch net ff wat anders. Dat komt omdat ze anders worden gewonnen waardoor ze meer of minder zuiver zijn en andere impurites bevatten. Dus zelfs single molecule bevat meer dan een grondstoffen…Het antwoord moet dan volgens mij “ja” luiden, (dat een parfumeur er niks voor hoeft te doen om deze impurities te krijgen is een ander verhaal 🙂 Trouwens het beste puur ambergris parfum dat ik ken, vind ik L’Antimaterie van Les Nez.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.