Ik ga op reis en neem mee…

Teenslippers. Check. Tandenborstel. Check. Mascara en lipgloss. Check check. Jurkje blote rug. Check. Bolerootje. Check. Hakken. Hakken? t’ Is er snikheet. Ga je die arme voeten daarin persen? Oké, oké, het oog wil ook wat. Check. Plastic om mee te betalen. Check. Lavendelolie. Check. Bonita Avenue. Check. Schriftje. Check. Mobieltje. Check. Parfum. Uhhh. Uhm. Hmm.

‘Nee Tee, dat gaat echt niet.’
‘Wat gaat niet?’, vraag ik onnozel.
‘We gaan geen flessen meeslepen.’
‘Hè, hoezo niet?’, hou ik me van de domme.
‘Teveel gesjouw en ze nemen te veel ruimte in.’
‘Ik heb geen probleem met sjouwen en er is voldoende plek in de auto’, antwoord ik kregelig.
‘Maar het is er veel te warm voor die gevoelige watertjes.’

Ai, dat snijdt hout. Warmte is heel slecht voor parfum. Mijn linker hersenhelft heeft weer eens gelijk. Ergerlijk. Ik haal de flessen uit mijn reistas en stal ze voor me uit op tafel. Een mooi gezicht.

Eau Parfumée au thé vert van Bvlgari, voor op die echt hete dagen. Het zullen er best wat zijn. Geen twijfel mogelijk, moet mee.

Frangipani van Ormonde Jayne, zalig voor ’s avonds op een terrasje. De ultieme after sun. Check.

Boisé Fruité van Montale, echt iets voor als we van de Gran Paradiso naar de Langhe rijden. En natuurlijk zijn Roses Musk, altijd goed.

Een oude Vent Vert van Balmain, groen floraal en opwekkend. Peinzend houd ik haar in mijn hand. Zou wel eens van pas kunnen komen voor dat dagje Turijn. Dan kan Bel Respiro van Chanel thuisblijven. Dat scheelt weer.

Maharani Intense van Nicolai. Die moet sowieso mee, die kan ik echt niet missen.

Jabu van Mona di Orio. Stel het wordt koud daar in de bergen, dan komt deze poederige, warme oranjebloesem goed van pas. Oh, en het kan natuurlijk ook een dag regenen. Goddank is er Beige van Chanel, die helpt me er wel doorheen.

Ik haal de glazen buisjes, spraytjes en trechtertjes te voorschijn en pak de fles Bvlgary. Een, twee, drie, twintig pufjes in een buisje. Het begint onmiddellijk heerlijk fris te ruiken in mijn werkkamer.

Een half uur later staan 7 spraytjes voor me op tafel en de mini Vent Vert. Daar moet ik die dagen toch wel mee doorkomen? Even bekruipt me de twijfel en kijk ik nog eens rond op mijn geurkamer. De doos met citrusgeuren lonkt naar me en ik trek haar uit de kast. Het proefje van Bigarade Concentree ligt voor het grijpen. Check. En deze moet ook mee. De héle fles. Zo, nu ben ik er klaar voor.

Het had wat voeten in aarde, maar de klus is geklaard. En welke parfums mogen met jou mee op reis? Ik ben benieuwd naar jouw selectie.

16 thoughts on “Ik ga op reis en neem mee…

  1. Nou, Tanja, hoe lang blijf je weg? Je moet misschien je verblijf nog verlengen om aan al die geuren toe te komen… En wie weet wat er in Italië nog te koop is! Als ik weg zou gaan, zou het naar Griekenland zijn. Mijn budget en het dierenleed aldaar houden me tegen. En ik zou meenemen: Eau de Rochas en Carnal Flower, ideaal tussen de Griekse bloemen- en geurenpracht. Nogmaals prettige vacantie!

    • Dag Anna,

      Tja, mijn parfumhart en mijn wispelturige natuur maken dat ik met twee geuren voor zo’n tripje absoluut niet uit de voeten kan! Het ene moment heb ik zin in Frangipani, het andere moment wil ik iets pittigers en grijp ik naar Roses Musk. En als het regent gebruik ik weer iets anders dan wanneer de zon schijnt. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
      Ik ben alweer even onderweg en heb nog niet echt iets gemist. Wel werd ik een paar dagen geleden verrast door Fiore di Riso van Farmacia SS. Annunziata uit Florence. Wordt vervolgd 😉 .

      Iets fris en iets weelderigs voor in Griekenland, ik zie het helemaal!

  2. Geweldig stukje weer! Moest erg hard lachen toen ik erachter kwam dat de tegensputterende stem van je rationele hersenhelft was en niet je hubbie 😉 Nu ja, die is natuurlijk door al die jaren wijs genoeg geworden en weet dat het geen enkele zin heeft om met jou over parfums in discussie te gaan. En hoe enorm herkenbaar ook…zucht… Ik heb ooit op een blog gelezen over een experiment dat inhield dat, scrhik niet, je een hele week lang… hetzelfde geurtje moest dragen. Ja, ik kreeg er ook meteen hartkloppingen van…Na het lezen van de ervaringen kreeg ik vreemd genoeg niet de neiging het ook eens te proberen….goh..

    • Nee mijn hubbie zoals jij zo mooi schrijft, doet geen enkele moeite om mij op andere gedachten te brengen. Nooit gedaan ook!

      Eén week, één parfum…daar word ik even stil van. Is zoiets als een week lang enkel bananen eten of oesters of bonbons of vul maar in. Als je een parfumallergie wil creëren, dan lijkt me dit de weg naar succes. Ik begin er dus niet aan, zelfs niet bij wijze van experiment. En zal het ook zeker niet voorstellen aan mijn lezers. Maar goed, wie zich geroepen voelt: enjoy 🙂 .

  3. Beste Tanja, ik herken je onmacht bij de gedachte een keuze te moeten maken. Dit jaar niet op vakantie maar ik heb dat thuis al. Oude trouwe favoriet bij de citrusgeuren blijft voor mij eau de lancome, vind ik lekkerder dan Acqua di Parma colonia of Carthusia´s mediterrano. Ik denk dat het toch dat chypretrekje van Lancome is. Van Guirlains AA lijn heb ik Flora Nymphea. Die oranjebloesem doet het goed, vind ik, alleen schijnen andere mensen vaak te denken dat ik naar rook ruik. Dat weerhoud me het te gebruiken. En een onlangs aangeschaft proefje van Louanges Profanes van Perfume Generale is heerlijk voor ´s avonds, maar lijkt voor mij te veel op Boucheron die ik al heb, hetzij iets verfijnder, om aan te schaffen. Zoals gezegd herken ik het dus die innerlijke onrust waar het geuren betreft. Eerder schreef ik dat de A.G. geuren het niet waren voor mij. Toch heb ik nu Charlotte ontdekt, en warempel doet deze zoete bosbessengeur het goed. Blijft niet zo lang hangen maar met een 100ml fles spuit je toch vrij lang. Deze Charlotte deed me bij de eerste snif direct aan mijn moeder denken toen ze zo´n 25 jaar geleden nonchalance droeg. Deze herinnering zal zeker hebben bijgedragen aan mijn keus. Van de nieuwste AG mon parfum cheri had ik veel verwacht omdat dit een chypre is. Maar hij is bij mij voornamelijk erg scherp naast de patchoeli. Zoiets als Femme of Montana. Genoeg voor nu. Andere keer misschien meer. Fijne vakantie nog.

    • Dank je Yvonne, ik heb een heerlijke tijd gehad in Italië.

      Wat leuk om te lezen dat jouw moeder Nonchalance gebruikte, mijn moeder ook (doet ze nog steeds trouwens en het past zo goed bij haar).
      Charlotte van AG ken ik nog niet, maar ga ik zeker na jouw verhaal eens ruiken. Fijn dat dit parfum wel goed werkt op je huid!

  4. Ik ben natuurlijk te laat met mijn reactie, maar een koeltas om je parfums in te vervoeren zou waarschijnlijk kunnen helpen.

    Ikzelf heb jaaaaarenlang alleen maar Madame Rochas gedragen, dus ik had nooit moeilijke keuzes te maken. 🙂

    Prettige (rest van je) vakantie!

    • Er was nog ruimte in de auto… 🙂 . Maar het werkte prima met die kleine spraytjes; en de fles Aqua Allegoria Pampelune heeft de reis goed doorstaan (ook heerlijk om de hotelkamer mee te parfumeren…).

      Madame Rochas, magnefiek mooi geur (zie mijn artikel Madame Rochas ’tijdloze elegantie’) De huidige uitgave ken ik niet, hoe ervaar jij deze in vergelijking met vintage edities?

      • Dat artikel was hoe ik je blog heb gevonden. 🙂

        Ik had destijds de eau de toilette. Op een gegeven moment was die niet zo lekker meer, dus ben ik overgestapt op de eau de parfum. Die werd steeds moeilijker te krijgen, op het laatst alleen nog via tax-free shops, tot die bron ook opdroogde.

        Een paar jaar later (eerder dit jaar, om precies te zijn) heb ik bij Perfumes of the Past een vintage parfum de toilette gekocht, maar die bleek niet goed meer te zijn. Als luchtverfrisser is hij nog wel OK, maar op mijn huid ruikt hij naar bacon. 🙁

        Inmiddels was ik op zoek gegaan naar andere geuren (L’heure bleue ontdekt!), maar ik heb uiteindelijk toch bij een Engelse winkel de eau de parfum gevonden (online) en gekocht. Aan de verpakking te zien is het een nieuwere versie dan ik vroeger had, maar hij ruikt wel als de vertrouwde Madame Rochas. Ik heb alleen het idee dat hij minder lang blijft hangen dan vroeger.

        • Ahhh, zo heb je me gevonden, leuk om te weten!

          Dank je wel voor je terugkoppeling over de verschillende ‘jaargangen’ Madame Rochas. Goed te horen dat de nieuwere versie dicht tegen de vroegere aanzit.

          Het komt helaas maar al te vaak voor dat jongere uitgaven inboeten aan diepte en complexiteit (als gevolg van regelgeving, vervanging dure grondstoffen, of schaarste grondstoffen, of domweg hang naar modernisering). Het aanschaffen van vintageflessen is ook mijn ervaring een risicovolle onderneming. Wat ik geleerd heb is:
          – eau de cologne en eau de toilette zijn het meest kwetsbaar. De topnoten kunnen verzuren, zeker bij parfums met een flinke dosis aldehydes (bijvoorbeeld Madame Rochas)
          – verschraalde of zure topnoten hoeft trouwens niet te betekenen dat het hele parfum ‘weg’ is. Ik ben regelmatig verrast geworden door wat er na een halfuur tevoorschijn komt!
          – oudere flessen zonder verpakking is risicovol, evenals flessen die al gebruikt zijn
          – miniflesjes, zonder schroefdop: alle seinen op rood!
          – als parfum verkleurd is: niet kopen!

          • Dank voor je tips! Ik houd het voorlopig even voor gezien met het najagen van vintage flessen, een beetje tè risicovol naar mijn smaak.

            That said, ik ga wel een paar decants van vintage parfums bestellen bij Monsieur Guerlain, maar daar kan weinig mee misgaan, denk ik.

          • Graag gedaan, jij ook bedankt voor de tip van de Monsieur Guerlain blogspot, interessant en komt betrouwbaar over. Gezien de prijzen voor de decants kun je wel een gokje wagen 🙂 . Laat eens weten wat je ervaring ermee is.

  5. Ik heb de decants gisteren ontvangen, ze waren solide verpakt en zijn allemaal goed overgekomen.
    Maar voor ik ze ga uitproberen, zou ik graag je mening horen. Wat doe jij met vintage parfums die (zoals meestal) niet in een sprayflacon zitten? Kom jij er gewoon met je vingers aan, of heb je een andere manier om ze op te brengen?
    Normaal heb ik er geen problemen mee om proefjes met mijn vingers op te brengen*, maar dit is vintage, dus die wil ik zo lang mogelijk goed houden.

    *Hoewel ik het wel onhandig vind. Ik merk dat ik de geur van een edt beter kan beoordelen als ik hem opspray, en dat die ook beter blijft hangen. Dus mijn tweede vraag is: waar koop jij de spraytjes die je in dit blogje noemt? Als ik mijn proefjes in spraytjes kan overhevelen, denk ik dat ik ze gemakkelijker ga gebruiken.

    • Goed te horen en dank voor je terugkoppeling over de service van Mr Guerlain.

      Eerlijk gezegd ben ik niet altijd zo voorzichtig met mijn vintageflesjes. Ik bewaar ze koel en donker, maar kom er wel met mijn vingers aan, zeker bij de miniflesjes. Vantevoren was ik mijn handen met een natuurlijke zeep en droog ze goed af. Mij lijkt het trouwens ook uit hygienisch oogpunt het beste om direct contact met de huid te vermijden en de juice er met een pipetje uit te halen.

      In Nederland kun je de spraytjes kopen bij plaza33.com, ze kosten circa 40 cent per stuk. Trechterjes kun je er ook krijgen. Succes!

Laat een antwoord achter aan Tanja Schell Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.