Mijn hart maakt een sprongetje. Eén sniff aan dit elixer en ik vertoef onmiddellijk in een oord waar blijdschap, lichtheid en hoop regeren. Een oord met kalfjes in de wei en waar een mild zonnetje de nog koude aarde verwarmt. Een oord met tere lichtroze bloesem aan de fruitbomen en rondspetterende eendenkuikentjes in de vijver. Een oord waar het zonlicht uiteenvalt in alle denkbare pasteltinten en waar de verstilde winterse atmosfeer plaats heeft gemaakt voor de vibrerende lente-energie.
La Tulipe van het Zweedse niche parfumhuis Byredo is een olfactorische illusie in optima forma. De lente in hoogsteigen persoon.
Een tulpenextract bestaat niet, een essentiële olie waarin de ziel van de tulp is opgesloten. Maar dit betekent niet dat tulpen geen geur hebben. Loop dit weekend eens een bloemenwinkel binnen of langs een bloemenstal en druk je neus in een emmer vol tulpen. Reken maar dat je neus de groene saptonen van de stengels en bladeren opsnuift en bloemige tulpenaroma’s waarneemt.
Waarom is dit nu zo’n blijmakende geur? Het aroma van sinaasappel is bekend om haar opwekkende eigenschappen. Evenals mandarijn en bergamot. Maar dit parfum leunt niet op het verkwikkende effect van citrusfruit. Byredo’s La Tulipe is een impressionistisch geurschilderij over tederheid, puurheid en het nog onbezoedelde. Allen symbool van de lente. Deze geur opent je hart en maakt het ruim. En vertelt je dat de lente begonnen is.
LA TULIPE van Byredo (2010)
♡ ☆ ♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢floral⎢Verkrijgbaar bij Skins
Opent fris met fresia en iets heel licht kruidigs en muskachtigs. Het is Byredo gelukt de fresia lichtvoetig te houden en de doorgaans bedwelmende karakters uit te sluiten. Saptonen, iets groenteachtigs. De geur van de emmer met tulpen bij de bloemenwinkel gaat naadloos over in dit parfum. La Tulipe heeft een mooie vulling, iets rijks, zonder zoet te worden. Verrassend lang aanwezig. Maakt geen grote ontwikkeling door, echter alle elementen blijven aanwezig en op hun plek. Harmonieus en in balans.
Byredo noemt zelf de volgende ingrediënten: rhubarb, cyclamen, freesia, tulipe, blond woods, vetiver.
En welk parfum is voor jou het symbool van de lente?
Hallo Tanja,
Afgelopen zondag had ik zo’n zin om de lente te ruiken dat ik wat ben gaan snuffelen bij de Douglas (waar de potige veiligheidsmensen vriendelijke beren bleken en ik alleen maar de promotiedame van Trésor van me hoefde af te schudden om verder rustig mijn eigen gang te kunnen gaan). De geur die er voor mij uitsprong was Un Jardin en Méditerranée van Hermès, de enige van de Jardin-serie die ze daar hebben.
Het is geen liefde op het eerste gezicht maar wel eentje die ik zeker wat beter wil leren kennen. Nog dagenlang kwam ik een vleugje geur tegen in mijn kleren en iedere keer was ik weer aangenaam verrast.
Mooi hè, hoe je neus aangeeft dat een ander seizoen in aantocht is!
Un Jardin en Méditerranée ken ik niet zo goed. Wat me van deze geur is bijgebleven is het delicate en lichtvoetige karakter. Als ik van de week in de stad ben zal ik hem nog eens goed doorsnuffelen.
Zelf vind ik het trouwens een heel mooie ervaring, het toegroeien naar een parfum. Stapje voor stapje wennen. De tijd nemen om het te leren kennen. Geduld en openheid heeft me een aantal grote parfumliefdes gebracht, bijvoorbeeld Jicky van Guerlain. Miss Dior duurde 3 jaar, voordat ik er 10 jaar geleden, klaar voor was om deze geur te gaan dragen. En over mijn laatste ontdekking, Cuir Fétiche van Maitre Parfumeur et Gantier, heb ik 2 maanden gedaan voordat het definitief in het schaarse gezelschap van ♡parfum werd opgenomen…
Ben benieuwd of Jardin en Méditerranée het voor jou gaat worden, keep me posted 🙂
La Tulipe is inderdaad een schitterende lente geur. Ik hou heel erg van de geur van freesias (Diptyque Ofresia is een andere grote favoriet) en La Tulipe spreekt me heel erg aan. Ik wacht nog tot het een paar graden warmer wordt voor dat ik het opdoe.
UJeM is een mooie, droge vijgen geur, meer vijgen takken en bladeren dan de fruit zelf. Ellena heeft het goed nagemaakt, elke keer dat ik het droeg was ik terug in Griekenland wandelend op een kleine zandweg met enorme vijgenbomen ernaast. Helaas als je veel opdoet dan de meloen geur wordt dominant en dat is echt niet mijn ding.
Ik ben verliefd op La Tulipe…:-).
Tijdens het schrijven van dit artikel heb ik ook Ofresia er naast geroken. Dat was een heel leerzame ervaring. Alhoewel beide geuren op de toon van fresia leunen, zijn ze toch compleet anders. Ofresia heeft het bedwelmende karakter van fresia, waar ik persoonlijk niet zo van hou. Terwijl La Tulipe heel clean blijft, ook na verloop van tijd, gaat Ofresia zoete karakters ontwikkelen en tonen die ik associeer met verval.