Chinatown. Zonder enige twijfel de wijk met het meest uitgesproken smellscape. Niet per se aangenaam, wel zeer karaktervol. Zeker op deze zonnige dag waarop de atmosfeer is verzadigd met indringende geuren.
Neus snuffelt dan ook opgetogen aan onbekende etenswaren en steekt gefascineerd haar edele reukorgaan in miniscule winkeltjes en gigantische markthallen.
Maar opeens wordt het olfactorisch spektakel haar teveel en vlucht ze gedesoriënteerd deze veeleisende geurwereld uit. En haalt opgelucht adem.
Hoe het hier ruikt?
Een melange van warme vuilniszakken, vis, bladgroen, specerijen (onder andere iets van nootmuskaat), muffe, bittere, groene, aardse, zoete, zilte, rood fruitige en bloemige tonen, de weeïge geur van rauw vlees, geroosterd vlees, paddestoelen, jasmijnthee, stof, zeewier en putjelucht.
En nog talloze andere aroma’s waar ik geen grip op krijg.
In een tijdsbestek van een kwartier.
Pffff.
Is Neus toch op haar grenzen gestuit. Maar je weet haar vast wel zo te kalmeren en te verwennen dat ze er weer helemaal bovenop kan komen.
🙂 🙂 🙂 , het was overweldigend ja dat Chinatown. Toch zoek ik altijd deze wijken in grote steden op JUIST vanwege alles wat je ziet en ruikt.
Daarna heb ik Neus inderdaad liefdevol getroost met een bezoek aan Enfleurage, een zaakje vol essentiele olien (aoud!), wierooktranen en hydrolaten, hmmm….
Neus kijkt nu nergens meer van op. Het deed hem trouwens denken aan die Sécretions Magnifiques waar hij zich laatst ook al zowat te pletter van schrok. Als Neus van een parfumdeskundige moet je tegen een stootje kunnen, maar gelukkig staat er ook veel tegenover, zoals bezoekjes aan een snobby warenhuis . Wat rook Hij daar? Laat het ons weten…..
You’re right my dear!
Binnenkort meer over Ramon Monegal…