Equistrius, een fabeldier

Was het een toevluchtsoord, dan was het een boudoir met dik tapijt en dieprode fluwelen gordijnen, het spaarzame licht van buiten teder ontvangend in haar zachte plooien.

Was het een dier, dan één ontsnapt uit dromenland. Uitgedost met melkwitte stralenkrans en stuivende vacht, geboren om te bewonderen, aan te raken en te liefkozen.

Was het een lied, dan was het een ballade, gezongen met omfloerste stem, vrouw noch man, over zuivere liefde en verbondenheid.

Was het een boek, dan was het een novelle, in afzondering met ganzeveer geschreven en  gebonden in het zachtste leer, de woorden kunstig aan elkaar geregen tot een onontkoombaar verhaal.

Was het een gerecht, dan was het eten en drinken tegelijk, iets om aan te sabbelen en in te bijten, om tenslotte gulzig te worden verorberd.

Was het een bloem, dan was het een echo, een zielebeeld, enkel voor de oplettende wandelaar zichtbaar in het veld.

Was het een parfum, dan was het Equistrius, een fabeldier geluidloos galopperend op de rand van de wereld.

★★★★☆ EQUISTRIUS (2007) van Parfum d’Empire
♪♪ ∫∫ ♀♂ € ⎢soft floral⎢o.a. verkrijgbaar bij ParfuMaria en Perfumelounge
Marc-Antoine Corticchiato is de grondlegger van Parfum d’Empire en Equistrius is zijn ode aan zijn geliefde renpaard. Hoezeer moet hij van dit dier gehouden hebben.

Ik ben nu al dagen met dit parfum in de weer en elke dag laat ze me iets anders zien.
Maandag word ik getroffen door het donkerroze fruit en de stuivende opening van het parfum. Ook is er een element dat ik associeer met drank, rode wijn wel te verstaan.

Dinsdag concentreer ik me op de iris, die dan weer in vol ornaat aanwezig is, dan weer een verlegen rol op de achtergrond speelt. De iris in Equistrius is er een met een expressie die ik graag zie: glad, olie-achtig en verdicht. À la Dior Homme. Na een uur of twee wordt ze wat koeler en lichter van structuur en neemt ze de kleur van violet aan. Even later is de iris weer sumptuous en verleidelijk.

De dynamiek van het parfum verrast me, is wervelend, de aroma’s cirkelen in een pulserende cadans om elkaar heen.

Woensdag wentel ik me in het comfi karakter van het parfum en dringt een hint van lichtbruine suède mijn neus binnen. En ruik ik daar iets van chocolade en paardenvacht? Deze tonen zijn echter zo subtiel dat ik me even afvraag of het geen zinsbegoocheling is.

Donderdag baal ik ervan dat het parfum op mijn huid zo zoet wordt en valt me het aroma van viooltjes op. En geniet ik verder van al het andere.

En vandaag? Vandaag zeg ik ronduit: mjum!

Iris is een zeer kostbaar parfumingrediënt. De wortel van de plant wordt gebruikt en niet de bloem. In Equistrius zijn maar liefst drie verschillende extracten van de Florentijnse iris verwerkt. Christopher Sheldrake, gelegenheidsparfumeur bij Chanel, vertelt in bijgaand filmpje over dit bijzondere produkt. 

Ik ben dol op iris en jij?

La Myrrhe, een ode aan het leven

Men neme Serge Lutens, fotograaf, make-up artiest en parfumregisseur. Estheet pur sang die de wereld mooier achterlaat dan hoe hij haar aantrof bij zijn komst in 1942.
Men neme Christopher Sheldrake, moleculenmagiër, trouwe kompaan van Serge Lutens en co-piloot van Jacques Polge bij Chanel.

Wieg hen liefdevol.

Men neme ragfijne aldehydes, schitterend als diamanten in een spiegelzaal.
Men neme de beste mirre afkomstig van het Arabisch schiereiland, balsem voor de doden en verjager van groeven en rimpels.

Roer eenmaal linksom en driemaal rechtsom.

Men neme geloken jasmijn en caramelkleurig sandelhout.
Men neme een flinke dosis magie, maar een scheutje toeval mag ook.
Aromatiseer met een ademtocht, een zucht en een zegen.

Men neme een sprietsje poederige musk en een romig wolkje amandelmelk.
Men neme de fijnste specerijen, het zoetste citrusfruit en bubbelende champagne.
Voeg toe een stevige dosis euforie en een likje lijden.

Sluit de ogen en rust tot de volgende dageraad.

Men neme Les Salons du Palais Royal, een mysterieuze tombe waar de tijd lijkt stil te staan.
Men neme Lutens’ thuishaven in Marokko en zijn verblijf in Japan. Mix het met de geest van de Parisiens.

Maak een lichte buiging.

Men neme een flirt met de dood en een ode aan het leven.
Men neme drama en verstilling, strijd en overgave.
Besprenkel het geheel met een snufje barnsteen en een toefje sepia.

Wacht tot springtij. Kniel.

Ruik.

Laat het wonder toe.

La Myrrhe.

♡ ★★★★★ LA MYRHHE (1995) van Serge Lutens
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎢woody oriental ⎢Exclusief verkrijgbaar bij Les Salons du Palais Royal in Parijs en de Lutens’ e-boutique.

 

Datura Noir (2001) van Serge Lutens. Gevaarlijk aantrekkelijk.

Afgelopen vrijdag beloofde ik om Teint de Neige van Lorenzo Villoresi te bespreken. Een heerlijke poederige wintergeur, met een onverwachte twist. Je houdt de review zeker van me tegoed. Het lot heeft echter anders beslist…

Zo nu en dan kom ik een geur tegen die ik MOET hebben en per se WIL dragen. Een geur waar ik tientallen keren per dag aan denk en waarbij ik maar één ding voel: HEBBEN. Dat overkwam me de afgelopen week met Datura Noir van Serge Lutens.

Datura is een bloem met bijzondere eigenschappen. Belangrijk bestanddeel van menig heksenbrouwsel en met sterk hallucinerende werking. Bloeit ‘s nachts en alle delen van de plant zijn zeer giftig. De Azteken schijnen het ‘de almachtige’ te noemen’ en de Indianen ‘duivelsgras’. Gevaarlijk aantrekkelijk.

Het was tussen mij en Datura Noir overigens geen liefde op het eerste gezicht.

De geur op de blotter vond ik lekker, zeker, maar was wat massief en had weinig relief. Een groots boeket van exotische bloemen in een vaas met licht gekruide amandelmelk. Zoiets. ‘Typisch Lutens’, schoot er door me heen. Veel, vol en luidruchtig. De verkoopster wilde hem op mijn huid sprayen, maar ik weerde haar af. Voor je het weet loop je een hele dag rond met iets waar je uiteindelijk van griezelt, en de medemens met jou.

Het toeval wilde dat een week later mijn lief een proefje voor me meebracht. Ontvangen bij de aankoop van een flesje Chergui. En daarmee kreeg dit verhaal zijn vervolg.

Er gebeurde iets onverwachts met de geur op mijn huid. Het parfum opende zich, net zoals een mooi glas wijn zich kan openen. Het werd lichter, transparanter, levendiger en lichtvoetiger. De bloemen begonnen te leven, werden bewogen door een licht briesje en toonden hun onwaarschijnlijke schoonheid aan me. Zacht, warm en geraffineerd verleidelijk.

Ook mijn lief probeerde hem uit, geïntrigeerd door de uitwerking op mij. Maar hoe jammer, het parfum presenteerde zich heel anders op zijn huid. Alle toetsen van de geurharmonica klapten op elkaar. De geur kreeg weer dat massieve, werd zelfs een beetje vettig en daarmee ook veel minder aantrekkelijk.

Met moeite kon ik de aandrang om te blijven sprayen de kop indrukken. Een proefje van 1,2 ml is immers zo op. Als een kostbaar kleinood kreeg het een plekje op mijn geurkamer om enkel bij speciale gelegenheid te worden gebruikt.

Een week geleden gebeurde dan toch het onvermijdelijke. Het proefje was leeg. Ik drukte en drukte, maar nee, het was uit met de pret.

Een zeker gevoel van droefenis maakte zich van mij meester. Ik doolde rond in mijn geurbibliotheek, maar kon mijn draai niet vinden. Ik greep terug op Arpège, altijd goed, en troostte me met een vintage Miss Dior. Maar de onrust bleef. Ik snuffelde zo nu en dan aan het lege proefje, als een hond aan de pantoffels van zijn overleden baas. Leegte. Verlangen. Hunkering.

Volledig in de ban van Datura Noir.

Ook betoverd door een geur? Deel je ervaring met mij en de lezers van deze blog door te reageren op dit artikel.

Verkrijgbaar o.a. bij de vestigingen van de Bijenkorf in de randstad, Celeste Parfums, Robert Nederveen en Parfumerie Mignonne Maastricht.

Volgende week Drama Nuui van Parfumerie Generale / Pierre Guillaume ‘beam me up scotty’.