Ontrouw

Nergens wordt zo naar hartelust geflirt als in de parfumwereld. Zonder enige terughoudendheid wordt er gesnuffeld aan polsen, handruggen, onderarmen en bovenarmen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Soms raakt de neus zelfs even de huid. Dan stokt de adem en trekt een lichte siddering door het welgeurende landschap.

De ene besnuffelde slaat bevallig haar ogen op en kijkt je onbevangen aan. De andere hangt Hare Majesteit de ongenaakbare uit. Een volgende is verlegen, maar laat zich na wat aanmoediging toch uit de tent lokken. Sommigen maken er weinig woorden aan vuil en manen: ‘neem me, toe’.

Neus laat zich makkelijk verleiden door alles wat maar interessant is. Of het nu weelderige bloemenmeisjes zijn, ruwe bolsters met blanke pit, koninklijke brouwsels uit verre landen of stoere leerjongens: als er iets voorbij komt zweven dat onbekend is, staat Neus trappelend van ongeduld vooraan.

De opgewonden kreten zijn in deze grenzeloze speeltuin dan ook niet van de lucht. Zo nu en dan wordt een hoofd in afgrijzen afgewend, een neus opgetrokken of een mond zuinig samengeknepen. Er is afwijzing, adoratie en liefde op het eerste gezicht. Soms vinden tweelingzielen elkaar na een lange reis.

In deze zinnenprikkelende wereld is ontrouw aan de orde van de dag. En ook Neus bezondigt zich hieraan. Wat gisteren haar grote liefde is, laat haar vandaag onberoerd. Wat haar eerder in verrukking bracht, doet haar nu onverschillig de schouders ophalen.

Sinds deze week heeft een stuwende onrust van haar bezit genomen. Ze is grillig, lustig en hongert naar avontuur. Haar trouwe reisgenoten van de winter verraadt ze en worden verbannen naar de kelder. Ik onderga haar vileine streken in ongeloof en neem weemoedig afscheid van mijn geurige wintervrienden.

‘Trek het je niet persoonlijk aan Fars, Black Aoud, Cuir Fétiche, Equistrius en L’eau d’Hiver. Neus kan het niet helpen, het is haar natuur’, prevel ik gegeneerd.

Nu Neus de lente heeft opgesnoven is er geen houden meer aan. Ze hunkert naar bloemen en gras, naar sappige stengels en de geur van zojuist gekapt hout.

Kom maar mee Neus, we gaan buiten spelen.

Hoe gevoelig is jouw neus voor de seizoenen? Grijp jij ook bij de eerste lentestralen naar andere parfums? Vertel!

Equistrius, een fabeldier

Was het een toevluchtsoord, dan was het een boudoir met dik tapijt en dieprode fluwelen gordijnen, het spaarzame licht van buiten teder ontvangend in haar zachte plooien.

Was het een dier, dan één ontsnapt uit dromenland. Uitgedost met melkwitte stralenkrans en stuivende vacht, geboren om te bewonderen, aan te raken en te liefkozen.

Was het een lied, dan was het een ballade, gezongen met omfloerste stem, vrouw noch man, over zuivere liefde en verbondenheid.

Was het een boek, dan was het een novelle, in afzondering met ganzeveer geschreven en  gebonden in het zachtste leer, de woorden kunstig aan elkaar geregen tot een onontkoombaar verhaal.

Was het een gerecht, dan was het eten en drinken tegelijk, iets om aan te sabbelen en in te bijten, om tenslotte gulzig te worden verorberd.

Was het een bloem, dan was het een echo, een zielebeeld, enkel voor de oplettende wandelaar zichtbaar in het veld.

Was het een parfum, dan was het Equistrius, een fabeldier geluidloos galopperend op de rand van de wereld.

★★★★☆ EQUISTRIUS (2007) van Parfum d’Empire
♪♪ ∫∫ ♀♂ € ⎢soft floral⎢o.a. verkrijgbaar bij ParfuMaria en Perfumelounge
Marc-Antoine Corticchiato is de grondlegger van Parfum d’Empire en Equistrius is zijn ode aan zijn geliefde renpaard. Hoezeer moet hij van dit dier gehouden hebben.

Ik ben nu al dagen met dit parfum in de weer en elke dag laat ze me iets anders zien.
Maandag word ik getroffen door het donkerroze fruit en de stuivende opening van het parfum. Ook is er een element dat ik associeer met drank, rode wijn wel te verstaan.

Dinsdag concentreer ik me op de iris, die dan weer in vol ornaat aanwezig is, dan weer een verlegen rol op de achtergrond speelt. De iris in Equistrius is er een met een expressie die ik graag zie: glad, olie-achtig en verdicht. À la Dior Homme. Na een uur of twee wordt ze wat koeler en lichter van structuur en neemt ze de kleur van violet aan. Even later is de iris weer sumptuous en verleidelijk.

De dynamiek van het parfum verrast me, is wervelend, de aroma’s cirkelen in een pulserende cadans om elkaar heen.

Woensdag wentel ik me in het comfi karakter van het parfum en dringt een hint van lichtbruine suède mijn neus binnen. En ruik ik daar iets van chocolade en paardenvacht? Deze tonen zijn echter zo subtiel dat ik me even afvraag of het geen zinsbegoocheling is.

Donderdag baal ik ervan dat het parfum op mijn huid zo zoet wordt en valt me het aroma van viooltjes op. En geniet ik verder van al het andere.

En vandaag? Vandaag zeg ik ronduit: mjum!

Iris is een zeer kostbaar parfumingrediënt. De wortel van de plant wordt gebruikt en niet de bloem. In Equistrius zijn maar liefst drie verschillende extracten van de Florentijnse iris verwerkt. Christopher Sheldrake, gelegenheidsparfumeur bij Chanel, vertelt in bijgaand filmpje over dit bijzondere produkt. 

Ik ben dol op iris en jij?