Een koffiemok uit een printer en een hamburger van gekweekt vlees. We vinden de wereld opnieuw uit nu we beseffen dat voor ons teakhouten tuinmeubilair een bos in Indonesië wordt gekapt en dat een koe voor een biefstukje honderden kilo’s graan weg kauwt.
Ook de parfumbranche, volgens Nielsen in Nederland goed voor een groei van 4% met een omzet van € 418 miljoen in 2011, ontwikkelt initiatieven voor een duurzamere bedrijfsvoering.
Een van de voorlopers in de branche is Thierry Mugler. Mugler, van origine mode-ontwerper, was al eco bewust lang voordat Al Gore met zijn An Inconvenienth Truth alarm sloeg. In 1992 bracht hij het revolutionaire parfum Angel op de markt, waarin hij als eerste aroma’s van chocolade en suikerspin verwerkte. Minstens zo vernieuwend was de gelijktijdige introductie van The Source, een apparaat waarmee een leeg flesje parfum kon worden nagevuld en de klant 35% op het aankoopbedrag bespaarde. Dit voorjaar lanceerde Mugler de derde generatie van deze parfumfontein, nu gevuld met niet één maar drie geurige kaskrakers: Angel, Alien en Womanity.
Het Franse bedrijf verwacht dit jaar 1.350.000 refills te verkopen en dat scheelt een afvalberg ter grootte van wat een gemeente als pakweg Noorbeek in Zuid-Limburg in een jaar produceert. Droom even met me mee. Chanel no. 5 is goed voor het plaatsje Buren, J’adore voor Aerdenhout en One Million voor Gulpen. Toch krijgt het initiatief van Mugler weinig navolging, andere merken beperken zich tot het aanbieden van navulverpakkingen.
De meest invloedrijke innovatie in de geurwereld is de zogeheten headspace technology. Deze techniek maakt het mogelijk het aroma van een plant of zelfs een plek te ‘vangen’ zonder haar ook maar te beroeren. Het werkt als volgt. Een glazen kap wordt over bijvoorbeeld een exotische bloem geplaatst, de welriekende moleculen worden opgevangen en door een gaschromatograaf geanalyseerd. Daarna wordt de geur in een laboratorium nagemaakt uit synthetische grondstoffen. Niet alleen voorkomt zo’n olfactorische foto de teloorgang van zeldzame natuurlijke bronnen of ecosystemen, zij geeft ook nog eens een meer natuurgetrouw beeld van het aroma dan traditionele extractiemethodes als stoomdestillatie of inweking. Vandaag de dag zitten parfums dan ook vol met weelderige geursensaties uit oerwoud of achtertuin, zonder dat er ook maar een blaadje is gekrenkt. Shiseido’s Zen, Chrystal Noir van Versace en Roger & Gallets Eau de Lotus Blue zijn hiervan voorbeelden.
En de ontwikkelingen gaan door. Dit jaar is het eerste prototype van een geurcamera voor thuisgebruik verschenen. Deze ‘Madeleine’, genoemd naar de geurige cakejes waar Proust over verhaalt in ‘À la recherche du temps perdu’, houdt het midden tussen een mini-stofzuiger en een polaroidcamera. Nog even en we maken ons eigen parfum met de geur van zelfgebakken appeltaart of, voor de meer avontuurlijken onder ons, die van babyluier of beslapen beddengoed.
Geurfoto’s, synthetische vervangers, parfumfonteinen en navullingen. Goede ontwikkelingen in een branche die vorig jaar meer dan 1000 nieuwe parfums op de markt bracht. Maar ondertussen kan ook de parfumgebruiker een duit in het groene zakje doen. Door bijvoorbeeld goed te luisteren naar zijn neus als hij snuffelt aan die nieuwste geurige illusie van sensualiteit, jeugdigheid of viriliteit. Dat scheelt heel wat verweesde flesjes in de badkamerkast.
Het is nog een prototype die Madeleine, maar is het niet een opwindend vooruitzicht? Welke geur(-en) zou jij als eerste ‘bottelen’? En hoe zit het trouwens met die verweesde flesjes in jouw badkamerkast? Ik heb er een goede list op gevonden: ze maken
deel uit van mijn parfumbibliotheek 😉 …