Vroeger dacht men er de goden gunstig mee te kunnen stemmen. Of het noodlot mee af te wenden. Het verbranden van rookoffers was dan ook een belangrijke taak van priesters en priesteressen in voorbije tijden. Niet alleen verzorgden zij een geurige postverbinding met de goden, ook hadden ze een belangrijke geneeskundige taak in een tijd waarin onaangename geurtjes als bewijs van ziekte en bederf werden gezien.
Uit het vroegere Arabië, op zeker moment het grootste exportland van wierook met een eigen wierookvloot, zijn letterlijk scheepsladingen vol naar het Romeinse keizerrijk vertrokken. Het verhaal gaat dat Nero bij de ter aarde bestelling van zijn gemalin zoveel reukwerk verbrandde als Arabië in een heel jaar kon produceren. Wierook was in die tijd meer waard dan goud.
Overigens is wierook een containerbegrip voor plantaardig materiaal dat verbrand wordt met een spiritueel of geneeskrachtig doel. Grote gebieden met kruiden en bomen zijn in in de loop der tijden in rook opgegaan.
Vandaag de dag worden de rookoffers in het Westen voornamelijk nog gebruikt in de godshuizen en door heksenkringen, hedendaagse sjamanen en alternatievelingen. Vaak worden hiervoor reukwaren uit Azië gebruikt, waar verschillende kruiderijen door een pasta zijn gewerkt en om een stokje gevouwen. Of het zijn pakketjes bijeengebonden geneeskrachtige kruiden zoals salie en thijm. Dit heet allemaal wierook, maar is niet de wierook waarop wordt gedoeld in de edele kunst van de parfumerie en waar ze in het Romeinse Rijk bijvoorbeeld zo dol op waren.
Als in de parfumwereld het woord wierook opduikt, dan heeft dit betrekking op de hars van Boswellia bomen. Deze hars wordt gewonnen door het insnijden van de bast waarna de boom haar geurige tranen plengt. Na stoomdestillatie van deze hars ontstaat de essentiële olie die in parfum wordt gebruikt.
Het aroma is kruidig, rokerig, harsachtig en houtig, kan iets citrusachtigs of stoffigs hebben en heeft een droog en strak karakter. Denyse Beaulieu schrijft in haar boek The Perfume Lover dat bij gebruik van wierook in parfum een gentle hand vereist is. Een te grote dosis kan leiden tot aroma’s van slachthuis en rauw vlees. Brrrr. Overigens wordt wierook ook wel eens met het woord olibanum (grieks voor geurige hars) aangeduid en in de Engelstalige literatuur met frankincense.
★★★★☆ INCENSE ROSÉ (2008) van Andy Tauer
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢Verkrijgbaar bij Dany Diop in Amsterdam
Kristalheldere compositie die gedomineerd wordt door een door Tauer subliem geconstrueerd rozenakkoord en wierook. Onweerstaanbare opening van sprankelend citrusfruit, kardemom en rozen. Als een briesje, luchtig en fijntjes. Dan een vreemde wending. Geen slachthuis hier, maar wel een zweem van zweet, of nee beter: van muf washandje. Niet heel prettig, maar ook niet iets om van weg te rennen. Geduld wordt beloond, na een paar minuten krijgt het sprankelende en vitaliserende rozenakkoord meer ruimte en worden ook aardse aroma’s waarneembaar. Iets rokerigs. Na de eerste 20 minuten heeft het parfum de belangrijkste ontwikkeling wel doorgemaakt. Presenteert zich daarna stabiel en solide op de huid.
Na uren hangt het onmiskenbare aroma van wierook nog steeds om me heen. Droog, strak en houtig. De fruitige en onwaarschijnlijk lichtvoetige roos wentelt zich er losjes en vrij om heen. Erg mooi. Voor speciale gelegenheden en liefhebbers van wierook. En voor mensen die zo nu en dan het woord willen richten tot god.
En wat vind jij goddelijke geuren? Behoort de geur van wierook daar ook toe? Ben jij iemand die graag het huis begeurt met wierook of essentiële oliën? Laat het mij en de lezers weten door te reageren op dit artikel.