Dit najaar hebben alle grote parfumhuizen een nieuw parfum gelanceerd. Eerder besprak ik al La Vie est Belle van Lancôme op deze blog. Vandaag de welriekende geesteskinderen van Chanel, Guerlain en Hermès.
★★★+☆☆ COCO NOIR (2012) van Chanel door Polge & Sheldrake
♪♪♪ ∫∫∫ ♀ €€ ⎢woody oriental ⎢verkrijgbaar bij de bekende ketens
Hoewel de mensen van Chanel me willen doen geloven dat Coco Noir dichter bij Coco zit dan bij Coco Mademoiselle, is de flanker Coco Noir in mijn optiek een volle zus van Coco Mademoiselle. Waar Coco Mademoiselle lichtvoetig huppelend en fruitig door het leven gaat is Coco Noir het intense en sensuele oudere familielid. En hoera, geen spoor van suiker. Alleen daarvoor verdient Jacques Polge al een standbeeld. Maar met de explosie van fruit, bloemen, iets kruidigs en een stevige dot patchouli toch te voorspelbaar om 4 sterren te verdienen. Ik maak het af op drie met een vette plus. Kan iemand mij trouwens de pointe van het onderschrift van de advertentie ‘Through black…light revealed‘ uitleggen?
★★★☆☆ LA PETITE ROBE NOIRE (2012) van Guerlain door Wasser
♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢fruity gourmand⎢verkrijgbaar bij de bekende ketens
Bazooka bubblegum gedrenkt in frambozenlimonade. Transformeert na vijf minuten in een lieftallig en keurig opgevoed blank tienermeisje voorzien van bambi-ogen. Pretty. Bedeesd. Met de lancering van La Petite Robe Noire lijkt luxe goederen gigant LVMH, de eigenaar van Guerlain, definitief de koers van dit parfumhuis te bepalen. Ik hou mijn hart vast. Is dit de geurige kroniek van een aangekondigde dood? Of juist de voorbode van de wederopstanding van dit in winterslaap verkerende huis? De toekomst zal het leren.
★★★☆☆ L’AMBRE DES MERVEILLES (2012) van Hermès door Ellena
♪♪ ∫∫∫ ♀ € ⎢oriental ⎢verkrijgbaar bij de bekende ketens
Misschien ben ik dit najaar wel het meest teleurgesteld in Hermès. Tot voor kort leek dit parfumhuis een prettig contracyclische koers te varen. Maar ook Ellena lijkt van zijn werkgever de opdracht te hebben gekregen om de Coca-Cola generatie te plezieren. Dat is gelukt. Geeuw.
Nieuwsgierig naar de mening van mijn hubbie duw ik hem de geurstroken onder zijn neus. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Met ongelovige ogen, een opgetrokken neus en een diepe frons tussen de wenkbrauwen kijkt hij me aan.
‘Wat is dit allemaal?‘.
‘De nieuwe najaarsparfums van de grote huizen’.
‘Mijn got, wat niksig allemaal.’
Een helder oordeel, kan ik iets anders verwachten van een verwende blaag die Chergui en Vetiver Oriental van Lutens, Dior Homme en Cuirs van Carner op zijn wastafel heeft staan?
Helaas verleidt geen van deze parfums me tot het trekken van mijn bankpas. Jammer. Ik ben benieuwd of een nieuwe lancering in het mainstream segment jou dit jaar tot een aankoop heeft bewogen. Vertel!
