Smells of the city (8)

De bijtende geur van urine in East 38th Street op donderdagavond. De zweem Chanel no.5 en Flowerbomb in Carnegie Hall. De scherpe geur van rubber, beits en verbrand hout in het metrostation onder de South Ferry. De hint van steen, metaal en verf in de Anton Kern Gallery. De indringende adem van het vochtige beton op Ground Zero.

Er is nog zoveel te vertellen over de aroma’s die als onzichtbare geesten door de straten, parken en gebouwen van The Big Apple dwalen. Die zonder een vaste vorm het karakter van deze stad (en van elke ándere stad) vormen.

Denk de vleug koffie, geblakerd brood, autogassen, leer, de zucht huisvuil en de inkt van de verse krant weg. De reis naar het werk ‘s ochtends wordt een barre tocht door een decor van papier-maché, een expeditie door een gevacumeerd droomlandschap.

Denk geur weg en er blijft slechts een schim over van deze prachtige metropool. Want juist in het onzichtbare schuilt de grootste kracht.

Over de smellscapes van New York City ben ik nog lang niet uitgeschreven. Heb ik je al verteld over al die fantastische geuren in de Koreaanse, Chinese en Indiase restaurants? Of die bij Aesop, Enfleurage, Le Labo, Bergdorf Goodman en Christoper Brosius’ parfum empire op 93 Wythe Avenue? Nee toch?

Over dat laatste volgende week meer, als afsluiting van de serie Smells of the City: het olfactorisch DNA van New York.

Want dat verhaal wil ik je niet onthouden.

Smells of the city (7)

Een natte, natte dag is het. Zondag 19 mei begint en eindigt met regen. Manhattan is soaked.

De geur van nat textiel, vochtige wol en katoen is alomtegenwoordig. En ook natte krant, vochtig leer en vissige tonen zijn waarneembaar. De geur van huisvuil en stof (de drydown van NYC) is vandaag overwonnen door de vermaarde New York drizzle.

En hoe vermaak je je nou op zo’n grijze dag waarop de wolkenkrabbers zich omhullen met een grijze cape? Je pakt een cab naar The Met en dwaalt door de vleugels met Aziatische kunst, hapt ’s middags een taartje weg bij Lady M op78th Street, slentert door Central Park naar 57th street (en laat je tot op de draad natregenen) en snuffelt nog even de geweldige reeks parfums door van Ramon Monegal (met Cuirelle als persoonlijke favoriet) bij het snobbie warenhuis Bergdorf Goodman.

Enjoy!

Smells of the city (6)

Chinatown. Zonder enige twijfel de wijk met het meest uitgesproken smellscape. Niet per se aangenaam, wel zeer karaktervol. Zeker op deze zonnige dag waarop de atmosfeer is verzadigd met indringende geuren.

Neus snuffelt dan ook opgetogen aan onbekende etenswaren en steekt gefascineerd haar edele reukorgaan in miniscule winkeltjes en gigantische markthallen.

Maar opeens wordt het olfactorisch spektakel haar teveel en vlucht ze gedesoriënteerd deze veeleisende geurwereld uit. En haalt opgelucht adem.

Hoe het hier ruikt?

Een melange van warme vuilniszakken, vis, bladgroen, specerijen (onder andere iets van nootmuskaat), muffe, bittere, groene, aardse, zoete, zilte, rood fruitige en bloemige tonen, de weeïge geur van rauw vlees, geroosterd vlees, paddestoelen, jasmijnthee, stof, zeewier en putjelucht.

En nog talloze andere aroma’s waar ik geen grip op krijg.

In een tijdsbestek van een kwartier.

Pffff.

Smells of the city (5)

De NYC cabs zijn ware geurtempels, elke taxi heeft zo zijn eigen geurprofiel. De een ruikt naar vanille en tabaksblad (die van de foto), een ander naar friet en zweetvoeten, een volgende naar specerijen en iets mufs, weer een ander naar dodelijk vermoeid kunststof en autogassen. En er geurt er ook eentje naar dennenbos, iets ranzigs en ouderwetse aftershave.

En de overige 12.000 taxi’s?

Use your imagination, honey…

Smells of the city (4)

De parken van NYC zijn groene oasen met elk een eigen karakter en sfeer. Of het nu Madison Square Park, Bryant Park, Washington Park of Central Park is: het zijn heerlijke plekken om te lummelen, mensen te kijken, een boekje te lezen of voor een work-out.

De atmosfeer hier is totaal anders dan op de stoffige en drukke avenues. De parken ademen, leven. De lucht is er vochtiger en ’s ochtends hangt er een serene sfeer. Uiteraard valt hier in deze tijd van het jaar veel te ruiken: vochtige aarde, gras, begonia’s, jasmijn, azalea’s, lelies, sering en vibernum. En in Madison Square Park ook een stevige lik verf: de New Yorkse kunstenaar Orly Genger gebruikte 426 kilometer scheepstouw en 13.249 liter verf voor zijn kunstwerk Red, Yellow and Blue.

En verhip, ik ruik geen hondenpies of -poep! Best opmerkelijk want Manhattan is vergeven van de Chiwawas en de Franse bulldogs. Poepen die New Yorkse honden eigenlijk wel? Hebben ze hier misschien speciale soorten met een poeploos gen? Of krijgen die beestjes enkel astronautenvoer te eten? Want nergens heb ik nog zo’n bruin glanzend ding zien liggen of de eigenaren zien hannesen met plastic drollenvangerzakjes. En ook hondenpoepvuilnisbakken zijn in het straatbeeld afwezig. Huh?

Mr. Bloomberg, what’s your secret?

Smells of the city (3)

De makkelijkste manier om de Gothammer (of Londoner, Melbourner, Hobarter, Portlander of who so ever) in het wild te zien en een feel te krijgen voor hoe hij of zij de dag begint, is door rond negen uur ‘s ochtends in de plaatselijke koffiezaak aan te meren. Stumptown Coffee Roasters in Midtown is mijn absolute favoriet. Een zinsbegoochelende koffiehemel doortrokken van rokerige, licht zure en zeer intense, diep donkerbruine mokka en chocolade aroma’s.

Op zondagochtend is het mogelijk dat de goddelijke geur van versgemalen koffie de aandacht moet delen met de weeïge, vettige en kruidige lichaamsgeur van de New Yorker die na een nacht doorhalen zijn bed is uitgesprongen, een short, t-shirt en teenslippers heeft aangetrokken en voor je in de rij staat om zijn eerste shot koffie te bemachtigen.

Gefeliciteerd, je hebt nu een extra stukje van het olfactorische DNA van NYC te pakken!

Smells of the city (1)

Geur laat zich niet op de foto zetten, maar de plek die haar loslaat wel.
Neus is deze dagen op zoek naar het olfactorisch DNA van The Big Apple.

De vele foodcarts op de avenues leveren zonder enige twijfel een belangrijke bijdrage aan het geurige landschap van Manhattan: gebakken uien, geroosterd of zelfs geblakerd vlees en brood, kruidenmengsels voor de giros en de shis kebab en walmend vet.