Eau Parfumée au thé vert, Ellena’s theeklassieker

The fragrance of adventure and poetry
endlessly pervades each cup of tea

 Henri Mariage

Hij is dol op thee. En zijn echtgenote ook. Elke dag nippen ze op hetzelfde tijdstip verzaligd aan hun porceleinen kom en daalt een weldadige rust over hen neer. Even is er alleen die delicate, warme, lichtgroene vloeistof en de witte damp die omhoog kringelt. Ze kijken elkaar aan en wisselen een blik van verstandhouding uit. ‘Thee, wat zouden we moeten zonder?’.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn jaren geleden ergens in Parijs. Jean Claude Ellena’s liefde voor thee was groot en onbegrensd, ging over in fascinatie en eindigde tenslotte in een obsessie. Hij liep in en uit bij dé theetempel van Parijs, Mariage Frères en stak dag na dag zijn neus in de potten met thee uit Japan, China en Thailand. Volledig bevangen door het verlangen de essentie van deze versterkende drank te vangen in een parfum, zocht hij naar de onbekende formule.

Het lukte Ellena uiteindelijk in 1989 zich van zijn kwelgeest te bevrijden. Hij bracht het door mensenhanden gefabriceerde molecuul ionone samen met Hedione (de handelsnaam van een synthetisch molecuul met de karakteristieken van jasmijn) en creëerde de illusie van thee. Het geuralfabet was vanaf dat moment een veelzijdige letter rijker.

Even leek hij eind tachtiger jaren zijn tijd te ver vooruit. Dior liet de formule schieten, wilde op het laatst toch iets anders voor zijn Fahrenheit. Yves Saint Laurent vond het een interessant concept, maar iets te wild. Thee? You’re kidding!

Maar gelukkig was er Bvlgari, de sjieke juwelier, die iets bescheidens en delicaats voor zijn rijke clientèle zocht. Onbekend met de voorgeschiedenis omarmden ze Eau Parfumée au thé vert. Het was vanaf de lancering een instant succes. Het bestaat gelukkig, gerechtigheid.

EAU PARFUMÉE AU THÉ VERT van Bvlgari (1989)
☆ ♪ ≀ ♀♂ €⎢citrus ⎢Verkrijgbaar via internet
Fris, groen, citrussy, tikje kruidig. Subtiel bloemig. Lichtvoetig, transparant en verfijnd. Verjaagt vermoeidheid en verkwikt. Keer op keer op keer. Geen groter plezier dan me op een warme dag te benevelen met dit licht geparfumeerde geurwater. Nog lekkerder als het flesje uit de koelkast komt. Sinds 1989 een vaste waarde in mijn geurgarderobe en ook deze zomer mag ze mee in mijn koffer naar Italië.

Helaas zijn de voortekenen van een naderend einde van dit blijmakende levenselixer duidelijk zichtbaar. Dus wil je nog genieten van dit meesterwerk sla dan je slag op internet.

Geïnteresseerd in de edele kunst van het theezetten? In Japan is het een belangrijke culturele traditie. Bijgaand een filmpje waarin de meest eenvoudige ceremonie, bon temae, stapsgewijs uit de doeken wordt gedaan. Jij kijkt nooit meer hetzelfde naar je kopje groene thee.

En hou jij van parfums met een theetoon? Wat is jouw favoriet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Beige van Chanel, een misnomer?

Beige. De naam van een kleur met een onopvallend karakter. Iets wat tussen crème en lichtbruin in zit. Een kleur die doet denken aan zand en koffie verkeerd. Maar ook aan een klassieke deux pieces waar elegante benen in ragfijne kousen bevallig onderuit steken. Saai? Kwestie van smaak.

Beige. Het woord resoneert even in mijn mond en ik proef het aandachtig. Beige. Vooral de tweede lettergreep is aantrekkelijk. Sju. Een ultrakorte ‘u’ voorkomt dat het woord over mijn lippen de buitenwereld in tuimelt. Sju. Een zacht en zinnelijk akkoord. Beisju.

Ik keer terug naar de eerste lettergreep. Vier, vijf keer spreek ik haar hardop uit. Bei, bei, bei, bei. Als ik wat meer lucht uitblaas en mijn lippen iets naar binnen trek komt er een geit voorbij. Da’s niet te bedoeling. Maar zodra ik mijn wangen ontspan en mijn mondholte ruimer maak, ontstaat de klank die ik zoek. Bèh. De klinkers laten zich dan van hun mooiste kant zien. Bèhsju. En opeens heeft het woord iets sjieks. Zelfs iets sjieks sensueels. Wie had dat gedacht van beige.

Beige is ook de naam van een parfum uit de Les Exclusifs-serie van Chanel. Gecreëerd in 2008 door Jacques Polges, sinds 1978 de huisneus van Chanel. Een man met een indrukwekkende staat van dienst. Coco, Coco Mademoiselle, Allure, Egoïste, ze komen allemaal van zijn hand.

Eerlijk is eerlijk, toen ik vorig jaar de Chanel boutique op de P.C. Hooftstraat bezocht om met de exclusieve topgeuren kennis te maken, was Beige niet het eerste waar ik naar greep. Want ja, beige. Onopvallend dus. Is toch zoiets als het grijs van de haute couture. Maar goddank had de verkoopster een royale bui en gaf me een proefje mee. The rest is history, want sinds enkele maanden maakt Beige onderdeel uit van mijn verzameling.

★★★★☆ BEIGE van Chanel (2008), Les Exclusifs-serie
♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢floral⎢Enkel verkrijgbaar bij de Chanel boutiques
Het ideale parfum voor op kantoor. Maar ook heel passend voor een bezoek aan een restaurant of filmzaal. En ja, een prettige compagnon voor een regenachtige dag of voor een dag die weinig opwinding verdraagt. Beige zal niet snel ontrieven. Beige schikt zich.

Een allemansvriend zeg je? Mwah. Dat betwijfel ik, maar wel een geur die zich voegt naar elk moment. Beige heeft geen enkele behoefte om op de voorgrond te treden. Ze respecteert de vrouw die haar draagt, ondersteunt en geeft ruimte. Blijft heel dicht op de huid en is discreet.

Beige is als een boeket crèmekleurige en gele bloemen waarin fresia’s en frangipani domineren. Likje honing en een scheutje amandelmelk. Ze heeft een romige structuur met een heel klein poedertje en een ingetogen sensualiteit. Is zeker niet wulps, weelderig of uitbundig. Na uren wordt het toetje geserveerd dat doet denken aan een goudkleurige boterbabbelaar. Maar zo verfijnd dat je even meent met een fata morgana te maken te hebben.

Op de fora van internet duikt zo hier en daar op dat de naam Beige een misnomer is. Mijn mening is dat hij juist perfect is gekozen. Maar dan wel uitgesproken als Bèhsju.

In hoeverre laat jij je leiden door de naam van een parfum? En ben je wel eens op het verkeerde been gezet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten en vertel je verhaal.

Feminite du Bois revisited? Genie de Bois van Keiko Mecheri is niet wat het lijkt te zijn…

Sommige parfums sluiten een onvoorwaardelijk verbond met me. Zonder enig overleg of aankondiging vooraf. Kruipen onder mijn huid, slaan hun klauwen in mijn ziel en weigeren los te laten. Zeggen, dit is mijn thuis en verleiden me zachtmoedig tot overgave. Geuren die, zodra ze de weg via mijn neus naar mijn hart hebben gevonden, me in verwondering en bewondering tot stilstand brengen. Caught by surprise, door hun schoonheid, zeggingskracht en originaliteit.

Niet veel parfums zitten in deze league. Maar één maakt onmiskenbaar deel uit van dit exclusieve gezelschap. Feminite du Bois van Shiseido. Uitgebracht in 1992 onder regie van toenmalig creatief directeur Serge Lutens, in samenwerking met Pierre Bourbon en Christopher Sheldrake. Deze drie hemelbestormers gaven ceder, een van oudsher veel gebruikt aroma in mannenparfums, de hoofdrol in deze vrouwengeur. Het bracht een schokgolf teweeg in de parfumgemeenschap. Vanaf dat moment werd alles anders.

Helaas is Feminite du Bois al weer jaren geleden uit produktie genomen. Onbegrijpelijk maar waar. Alsof de Franse regering besluit de muziek van Debussy in de ban te doen, de Italianen hun wijngaarden met Sangiovese rooien en onze koningin de Gouden Koets bij het grofvuil zet.

Kennelijk zat het Serge Lutens ook niet lekker. In 2009 heeft hij onder zijn eigen label Feminite du Bois opnieuw uitgebracht. Maar jammergenoeg raakt deze heruitgave me niet zoals zijn oorspronkelijke schepping doet.

De verrassing was groot toen ik deze week Genie de Bois van Keiko Mecheri rook. Even meende ik me in het vroegere bosje van Serge te bevinden. De  spicy opening, het bloemige van de viooltjes. Mijn hart veerde op bij deze onverwachte ontmoeting met een oude liefde. Maar bij nadere inspectie blijken de verschillen groter dan de overeenkomsten.

FEMINITE DU BOIS van Shiseido (1992)
♡ ☆ ♪♪ ≀≀≀ ♀♂ ⎢woods ⎢Uit produktie
Opent zeer spicy en assertief met kardemom, kaneel en kruidnagel.  Op de achtergrond de warme kruidigheid van het cederhout. Knisperende structuur. Er ontstaat een uren durende dans, waar het kruidige openingsakkoord dan leidt, dan volgt.
Op zeker moment ondergaat het parfum een metamorfose. Puntige kruidigheid klapt om in een zijdezachte textuur met perzikachtige en bloemige (viooltjes) aroma’s. Er ontstaat rust en ontspanning in het parfum. Ben nu op het punt beland dat ik alleen nog maar met mijn hoofd kan schudden. Eindeloos lang, complex en intrigerend. Meesterlijk.

GENIE DE BOIS van Keiko Mecheri
☆ ♪♪ ≀≀ ♀♂ €€€⎢woods ⎢Verkrijgbaar bij Skins en keikomecheri.com
Heerlijke melange van specerijen met het accent op kardemom. Zweem van viooltjes. Klein zoetje rondt de opening af. Lichter en speelser dan FdB. Na een kwartier worden de eerste tekenen van een karakterverandering zichtbaar. Specerijen maken plaats voor groene sap- en theeachtige tonen. Doet FdB er ruim drie uur over om een andere gedaante aan te nemen, Genie de Bois heeft hier niet meer dan een klein uur voor nodig. Waar FdB verandert van Yang (spicy) naar Yin energie (fruitig en bloemig), maakt Genie de Bois een tegenovergestelde transformatie door. Van vriendelijk en speels naar streng en beheerst. Klasse, maar voor mij persoonlijk net niet van hetzelfde kaliber als FdB.

Aroma’s volgens Keiko Mecheri: viooltjes, blad van viooltjes, tonkaboon, benzoin en rozenhout

Meer weten over Serge Lutens en zijn Feminite du Bois? Bekijk dan dit schitterende interview met de meester.

DOORGESNUFFELD: Bigarade Concentree EdPFM, Fleurs de Citronnier SL en No.22 Chanel

Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.

Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad  op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.

De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.

De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.

Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.

BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.

FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.

No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.

Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?

LYRIC Woman van Amouage: Shéhérazade vertelt duizend en één nacht

Elk parfum van Amouage is als een koninklijk paleis. Een magistraal bouwwerk, overdadig gedecoreerd met verfijnd houtsnijwerk, geometrische mozaïken en vergeven van met bladgoud ingelegde pilaren. Met dikke tapijten en manshoge kandelaars vol flakkerende kaarsen.

Of het nu gaat om Ubar, Gold, Dia of een andere geur van dit huis, elke creatie is een bombardement voor de zintuigen. Een waar lusthof, zinnenprikkelend en intrigerend.

Er zijn van die geuren waarbij ik halsreikend uitkijk naar elk volgend moment. Waar ik me niet van kan losmaken. Die mijn neus gijzelen. Geuren die lezen als een goed boek. Waar ik pagina na pagina wordt verrast en meegesleept. Waar ik onder de dekens met een zaklamp verder lees tot het ochtendgloren. LYRIC Woman is zo’n geur.

Christopher Chong, de creatieve directeur van Amouage heeft zich, naar eigen zeggen, bij de ontwikkeling van LYRIC laten inspireren door het beeld van een nooit eindigend muziekstuk. En het moet gezegd: het parfum is eindeloos lang boeiend. Uur na uur. Zelfs dag na dag.

LYRIC doet me denken aan een van de grootste vertellers uit de islamitische literatuur, Shéhérazade. Een perzische schone die aan het hof van de sultan Sjahriaar aan een vroegtijdige dood wist te ontsnappen door het meesterlijk voordragen van verhalen.

Het verhaal gaat dat de sultan elke avond een maagd op het paleis ontbood. Hij bedreef met haar de liefde en onthoofde haar als dank voor de bewezen diensten. Dit was zijn antwoord op de zielepijn die zijn echtgenote hem had toegebracht door hem te bedriegen met een andere man.

Shéhérazade kon dit niet langer aanzien en liet zich vrijwillig aan de vorst voorstellen. Tijdens hun eerste ontmoeting vertelde ze hem een spannend verhaal. Voordat het verhaal teneinde was, verscheen de dageraad. De koning, nieuwsgierig naar de afloop, liet haar in leven en ontbood haar de volgende avond. Dit ritueel ging duizend en één nacht door, tot Shéhérazade geen nieuw verhaal meer te vertellen had. Moest ook zij vrezen voor haar leven? Neen. De vorst had een diepe liefde voor haar ontwikkeld en had inmiddels 3 kinderen van haar ontvangen. Haar verhalen, wijsheid en liefde hadden de zielepijn van de sultan geheeld. En inderdaad, ze leefden nog lang en gelukkig.

LYRIC WOMAN van Amouage (2008)
♡ ☆ ♪♪ ≀≀≀ ♀ €€€ ⎢floral oriental⎢O.a. bij Babassu en de gespecialiseerde parfumerie
Zeer complex parfum met een grote C. Een symphonie waar rozen het leidende thema zijn. Begeleid door een warme kruidigheid van kardemom, kaneel en droge houttonen. Weelderig, maar niet opzichtig. Extravert, maar niet lawaaierig. Uitbundig raffinement. Een verleidelijke dans, echter zonder enige frivoliteit. Iets donkers en iets dierlijks. Onpeilbaar diep en eigenzinnig.

Aroma’s volgens Amouage: kaneel, kardemom, gember, wierook rozen, jasmijn, iris, geranium.

En heeft een parfum jou ook weleens in gijzeling gehouden?

Yerbamate, het werk van een magiër

Jaren geleden bevond ik me in de zilvermijnen van Potosi, Bolivia. Een onbarmhartige plek waar sinds de zestiende eeuw miljoenen mannen het leven hebben gelaten bij het delven van kostbare bodemschatten.

Het bezoek aan Potosi, de hoogstgelegen stad ter de wereld waar 145.000 mensen boven de 4000 meter wonen, was onderdeel van een uitputtende reis. Wonderschone, angstaanjagende en ronduit gevaarlijke momenten wisselden elkaar gedurende vijf weken in rap tempo af. Drie zijn me het meest bijgebleven.
De vierdaagse voettocht in het Andesgebergte over eeuwenoude paden waar een hoogteverschil van circa 3000 meter moest worden overbrugd.
De cocaboer, blank en zo weggelopen van de set van een maffiafilm, compleet met slangenleren cowboylaarzen, opzichtige gouden sieraden en grijs sluik matje in de nek.
En de verstikkende en helse atmosfeer in de zilvermijnen van Potosi. Je kon er op eigen risico in, maar als ik vantevoren had geweten wat een bezoek aan de zilvermijnen zou betekenen, dan had ik er niet over gepiekerd om er ook maar één stap binnen te zetten.

Diep onder de grond werken dagelijks 300 vrouwen en 5000 mannen in erbarmelijke omstandigheden. Het is er heet, donker en stoffig. Het lawaai van het bikken en de langsrazende mijnkarretjes is oorverdovend. Er is nauwelijks zuurstof en je ruikt enkel zwart stof, metaal en zweet. De temperatuur in de mijn is zo’n 35 graden en loopt verder op naarmate je afdaalt. Er wordt in een enorm tempo gehakt. Iedere mijnwerker heeft een bobbel van cocabladeren in zijn wang. Want coca maakt het leven in de mijnen draaglijk. Zo hier en daar is er een altaartje waar Diablo, god van de onderwereld, wordt geëerd. Er wordt gebeden en gerouwd op deze plaatsen.

Buiten de mijn wordt yerba mate gedronken, een kruidenthee die verschillende heilzame effecten wordt toegedicht. Goed voor de spijsvertering, vitaliserend en rustgevend. De geur en smaak van cocabladeren en de yerba mate liggen dicht bij elkaar. Misschien was het ook wel gewoon cocathee. Wie weet?

De wereld van de zilvermijnen lijkt ver weg met Yerbamate van Lorenzo Villoresi. En toch brengt dit parfum me terug naar de indrukwekkende ervaringen van 15 jaar geleden. De geur van de mate is hiervoor verantwoordelijk. Villoresi, die in 2006 de Prix Coty ontving, een van de belangrijkste prijzen in de parfumwereld, toont met Yerbamate dat hij de gaven van een magiër bezit.

YERBAMATE van Lorenzo Villoresi (2001)
♡ ☆ ♪♪ ∫∫ ♀♂⎢woods⎢o.a. verkrijgbaar bij Annindriya en Celeste Parfums
Zeer karaktervol en ongewoon parfum. Met niets te vergelijken. Opent intens groen, met een wonderlijke bite. Iets samentrekkends. Bitter. Ongetwijfeld de mate, als je het één keer geroken hebt dan vergeet je het nooit meer. Beetje minty en bloemig. Iets koels en verfrissends, wellicht afkomstig van de lavendel die genoemd wordt als ingrediënt. Geurig. Kruidig. Warm. Goudgele tabak. Iets ruls, sommige mensen zullen het als ‘poederig’ omschrijven. Zweempje zoet, voor net dat beetje comfort. Perfecte balans. Het parfum is van begin tot eind subliem, maar de opening is verslavend lekker. Ik wil het steeds opnieuw ruiken en hou het niet droog. Stunning.

DOORGENSNUFFELD Twee fruitige chypres: Idylle en Azemour les Oranges

Vandaag de spotlights op fruitige chypres, sinds Yvresse (voorheen Champagne) van Yves Saint Laurent in 1993, in vele gedaanten op de markt gebracht. Vandaag 2 creaties in dit genre uitgelicht.

IDYLLE (EdP) van Guerlain (2009)
▩ ♪♪ ∫∫ ♀ € ⎢Chypre⎢Verkrijgbaar bij de bekende ketens en internetwinkels
Vrolijke en opgewekte chypre. Met het accent op fruit en bloemen. Perzik. Ragfijne zoetheid. Geeft onmiddellijk plezier. Lieflijk jong meisjesparfum. Wijkt sterk af van de huisstijl van Guerlain. Dit is geen parfumkathedraal maar eerder een moderne vinexwoning. Pretty, absoluut. Maar ik mis het Guerlain-karakter.

AZEMOUR les ORANGES van Parfum d’Empire (2011)
☆ ♪♪♪ ∫∫ ♀♂ € ⎢Chypre⎢O.a. ParfuMaria
Een ode van parfumeur Corticchiato aan de oranjebloesemplantages van zijn ouders in de omgeving van Azemmour, Marokko. Opent als een fruitcocktail van grapefruit, sinaasappel, citrus en een groene twist. Vervolgt met neroli en kruiderij van komijn en iets peperigs. Ontpopt zich als een pittige chypre. Toont iets zilts en ruigs na anderhalf uur. Met een ijsklontje en een takje munt mag je me het met een rietje voorzetten…

 

DOORGESNUFFELD La dolce vita: ‘Waves’ en ‘Isotta’ van Cerchi nell’Acqua

Een van de leukste dingen in mijn leven als professioneel snuffelaar is het ontmoeten van mensen met eenzelfde afwijking. Ze maken deel uit van een geheime clan, een onzichtbaar genootschap van Grenouilles met een voorliefde voor het riekende. Ze weten elkaar feilloos te vinden, herkennen elkaar van mijlenver. Deze wezens ervaren de wereld door de neus, het edele reukorgaan dat eerder dan alle andere zintuigen gevaar of lust waarneemt. Of het nu lekker, vies, walgelijk, hemels, vreemd, onalledaags of verontrustend ruikt, het maakt de leden van het genootschap der snuffelaars niet uit, als er maar iets te snuffelen valt. Dan is er rust. Tevredenheid. Concentratie. En soms, extase.

Een bijzonder exemplaar uit deze clan ontmoette ik vanmiddag in Woerden, of all places. Ja, inderdaad, ze zijn overal.

Zijn naam: Edward Kloppenburg, eigenaar van Aafke’s, een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in niche parfums uit Italië. Een heerschap met een scherpe neus, gezien de hoogwaardige parfumhuizen die deel uitmaken van zijn assortiment.

Eerder heb ik Lira en Regio van XerJoff uit zijn assortiment besproken. Vandaag een korte impressie van twee geuren van Cerchi nell’Acqua, gemaakt door Enrico Buccella. Een ultraklein parfumhuis geleid door een creatieve duizendpoot. Karaktervol en eigenzinnig.

WAVES van Cerchi nell’Acqua
☆ ♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎢woody oriental ⎢Exclusief verkrijgbaar bij Aafke’s
Een geur vol tegenstellingen, fris tegenover warm, opstijgend tegenover geaard, mannelijk tegenover vrouwelijk. Heldere compositie. Perfecte balans. Ik kan me niet voorstellen dat de maker ook maar ergens in het creatieve proces geplaagd werd door twijfels over het eindresultaat. Mijn neus ruikt tonen van amber, bloemen, citrus en hout. Een geur met de wow!-factor.

ISOTTA van Cerchi nell’Acqua
☆ ♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢soft floral⎢Exclusief verkrijgbaar bij Aafke’s
Verleidelijke opening van viooltjes, perzik en musk. De iris op de achtergrond zorgt voor een stevige ruggengraat. Tikkeltje stuivend en poederig. Geraffineerde luxe. Voor vrouwen met klasse en een sjieke uitstraling. Kan weleens een hunkerparfum worden. Wordt vervolgd.