Een jaar na de beurscrash van 1929 introduceerde mode-ontwerper Jean Patou het naar zijn zeggen duurste parfum ter wereld. Joy werd gecreëerd als relatiegeschenk voor zijn veelal Amerikaanse clientèle die dol was op zijn grensverleggende sportieve ontwerpen. Het heeft Patou geen windeieren gelegd.
Die Patou was trouwens een fenomeen. Na zelf de loopgraven van de eerste wereldoorlog te hebben overleefd, begaf hij zich de rest van zijn leven in de wereld van de glitter en glamour en werd een van de bekendste societyfiguren van zijn tijd. Het verhaal gaat dat hij tijdens zijn vakantie in Biaritz twee Hispano Suiza’s tot zijn beschikking had: een witte met een donkere chauffeur voor zonnig weer en een donkere met een blanke chauffeur voor regenachtig weer. Dat is nog eens wat anders dan een Chiwawa als accessoire.
Wat maakte Joy nu zo duur? Was het enkel een briljante quote van de bedenker Elsa Maxwell, of stond het parfum inderdaad bol van de extreem kostbare ingrediënten?
Toen Patou vijfentachtig jaar geleden naar Grasse toog om zijn parfumdroom te laten verwezenlijken door Henri Alméras, liet hij er geen onduidelijkheid over bestaan. Het moest een subliem parfum zijn en pure luxe uitstralen. Toen Alméras hem het geursample voorlegde van de baby Joy gaf hij hem de opdracht de concentratie van het parfum te verdubbelen. ‘Double it Henri, double it’. ‘Maar monsieur, dat maakt het parfum onbetaalbaar…’. En daarmee gaf Alméras de aanzet tot één van de meest succesvolle slogans in de parfumwereld.
We zullen nooit met zekerheid weten of Patou de waarheid spak, maar de cijfers zijn indrukwekkend: 30 ml. pure parfum is goed voor 10.600 jasmijnbloemetjes en 28 dozijn rozen (deels Rose de Mai uit Grasse en deels Rosa Damascena uit Bulgarije). Gezien het feit dat het pure parfum al sinds enige tijd niet meer geproduceerd wordt, lijkt dit met terugwerkende kracht het verhaal van Patou te bevestigen. Zou je dit exquise parfum toch nog willen ruiken dan zit er niets anders op dan je geluk te beproeven op Ebay. Wat nog wel verkrijgbaar is zijn de Eau de Toilette en de Eau de Parfum, elk met een iets ander karakter.
★★★★☆ JOY Edt (1983) door Jean Kerléo voor Jean Patou
♪♪♪ ∫∫ ♀ €€⎢floral ⎢verkrijgbaar via internet en bij Robert Nederveen
Na alle geuren met kamfer en oud die de afgelopen weken enigszins mijn verkouden neus konden plezieren, bespeur ik deze week een dringende behoefte aan een intens bloemenparfum. Een blik in mijn doos bloemige parfums, doet me zonder enige terughoudendheid naar een klein vintage flesje van de Eau de Toilette versie van Joy grijpen.
Zeer krachtig bloemenbouquet van jasmijn en rozen. Klein zeepje op de achtergrond, iets poederigs en een pietsie groen. De geur straalt krachtig naar buiten uit, laat zichzelf zien, toont geen enkele reserve. Intens, maar niet log, verdicht of bedwelmend. Het duet van jasmijn en roos duurt uren, dan speelt jasmijn de eerste viool, dan weer de roos.
Joy doet denken aan de ingetogen chique sfeer die rond een grand old lady met ‘oud geld’ hangt. Het parfum is ultra-feminine met een zeer klassieke signatuur. Ik kan het bijzonder waarderen, maar vandaag de dag als parfumstijl waarschijnlijk net zo onhip als een rode Bordeaux.
Soms heb ik zin om me onder te dompelen in een bloemensymphony, en zo’n klassiek kunstwerkje als Joy is een geursensatie die ik iedere parfumliefhebber toewens. Hou jij van deze parfumstijl? En wat zijn jouw favoriete bloemenklassiekers? Vertel!
Voor mij als geurgroentje is de categorie van al dan niet klassieke bloemenboeketten nog grotendeels onverkend terrein. Ik moet zeggen dat ik het ook een wat intimiderende categorie vind, alsof je daarvoor een bepaald soort deftige mevrouw moet zijn. Wat voor mij nog het dichtst in de buurt komt is Chanel # 19 EdT – het was niet meteen raak maar ik kan nu erg genieten van de heel beschaafde maar wel sprankelende bloemen daarin.
Deze dagen ben ik juist helemaal in de ban van oud en wel van Black Aoud van Montale. Op het strookje leek ie me niet heel veelbelovend, maar zodra ie mijn huid raakte veranderde ie, wauw, pure magie: wat een prachtige, heerlijke geur.
Hee Annemarie,
volgens mij ben je het ‘groentjes’ stadium ruimschoots voorbij als je Black Aoud kunt appreciëren ;-), geniet ervan!!!!
Hi Tanja, wat zeg je het weer mooi! Die Patou toch! het was bij dat alles ook nog een knappe man.
Ja, ik houd veel van Joy en soortgenoten. Favorieten: Joy (God zij dank in mijn collectie), J’Adore L’Absolu, First, Boucheron.
Hee Anna, dank!
Wat een bloemenweelde noem je daar…en je bent een echte geluksvogel met Joy Parfum in je collectie!
Ja joh, op zondag geboren!
😀
Leuk om over Jean Patou te lezen! Ik ben niet zo heel erg van de bloemige parfums, maar Joy is echt een topper! Jammer genoeg slecht verkrijgbaar in Nederland. Ik kende Patou alleen op papier toen ik een jaar of 10 terug een partij Patou trof in de Bijenkorf tegen dumpprijs: Joy en Sublime. Joy is inderdaad een zeer krachtig bloemenboeket. Maar mijn grote Patou-liefde is Sublime.
Hee Karin, dank voor je leuke reactie!
De Bijenkorf heeft inmiddels een naam als het aankomt op het dumpen van de mooiste parfumschatten…jammer dat ik destijds deze actie gemist heb! Sublime is tsja…subliem!
O ja, ook een echte floral: Champs-Elysées van Guerlain
Ja heerlijk Champs-Elysées, zo vrolijk, speels en jeugdig, fruitig en bloemig.
Dit parfum heb ik in een bepaalde periode van mijn leven heel graag gedragen. Om de een of andere reden grijp ik er al jaren niet meer naar. Wel neem ik Champs-Elysées zo nu en dan op in een geuradvies. Mensen die een dergelijke type parfum zoeken, vallen er vaak voor en vinden het een echte vondst.