AlmondMilk

Geachte mijnheer Edet,

De zomer was kort en nat dit jaar. De avonden op het terras op twee vingers te tellen. Weet u dat begin augustus de geur van de herfst al door de straten van Maastricht trok? Ik schrok me dood. ‘Neus, hou je me voor de gek?’

Heeft u het misschien ook geroken? Die typische droge kruidigheid, iets wat inzit tussen jute, oud papier en gedroogd veldboeket, vaal grijsgroen van kleur? Een onrustbarend teken, want dat zou betekenen dat de zonnekracht haar hoogtepunt alweer heeft gehad en de vroege avond van het jaar is gearriveerd.

Inmiddels laten de lindebomen alweer weken hun bladeren los. Neus rook het -uiteraard!- goed.

Kunt u misschien net als ik maar moeilijk de zomer loslaten? En was dit de inspiratiebron voor uw nieuwste produktontwikkeling: de illusie van spetterend zomervertier opgesloten in een rol papier?

Hoe het ook zij, de innovatieprijs is voor u. Met afstand.

Want ik hoef de deur maar te openen om me aan de Méditerranée te wanen. Waar de zee me tegemoet schittert en het bloedhete strand in de trillende lucht hangt. Waar zand onaangenaam tussen mijn natte tenen schuurt en een kroonkurk in mijn voetzool bijt. Maar wat kan het schelen? Want gelach waait me tegenmoet, de golven breken bulderend in de branding en watermist slaat neer op mijn schouders.

Half verdoofd door de zon dringt de roep van de donkere jongen met de rode koelbox vol Cornetto’s tot me door. De geur van Ambre Solaire passeert. Opgetogen bekijk ik ‘s avonds het witte bikinihesje in de spiegel.

Soms geeft de deur toegang tot mijn kindertijd. De zwemlessen in Sportfondsenbad Oost in Nijmegen. Het autoritje ernaartoe met dat vreemde gevoel in mijn maagstreek. Warme lucht, gevuld met chloor en opgewonden kreten bij de ingang. Een enkele ouder op de houten banken naast het bad. De doffe klank van de springplank.

Later stroop ik met moeite het koude natte badpak van mijn rillerige lichaam. Het laat rode strepen achter op mijn buik. Een grove voet met dikke teennagels aan een harig onderbeen kleppert op blauwe kunststoffen badslippers langs mijn kleedhokje.

Rozig hap ik in de auto op de terugweg in twee sneetjes peperkoek met margarine, zoals altijd in aluminiumfolie verpakt.

Mijnheer Edet, het zomert in mijn toilet en het regent herinneringen. En dat allemaal door uw vierlaags AlmondMilk toiletpapier.

Ik kijk uit naar de volgende innovatie: KaneelAppelmoes misschien?