Tsjoek!, de laatste…

Het geluid van de schop splijt mijn hart. Een golf misselijkheid trekt door me heen. Tsjoek, tsjoek, tsjoek. Het ritme van de dood. In mijn voortuin. Op maandagochtend.

Elke klap brengt het einde van de zestigjarige roos dichterbij. Mijn lieveling, met de schitterende rozerode bloemen en haar zachtroze geur. Elke zomer tovert ze de buitengevel van ons huis om tot een weelderige bloemenzee. Nu in doodsnood. Een kapot riool wordt haar fataal.

Met een verbeten trek om de mond doorklieft de toegewijde man milimeter voor milimeter de polsdikke penwortel. De geur van vochtige aarde en plantensap is overal. Zijn maat observeert de strijd tussen man, schop en roos onaangedaan. Lusteloos en zonder bijster grote interesse. Voor hem een dag zoals alle anderen. Misschien een beetje koud voor de tijd van het jaar.

Maar de oude reuzin laat zich niet zomaar ontwortelen. Ze biedt heldhaftig weerstand aan het geweld van indringend staal en onverholen agressie. Zweet gutst langs het van inspanning gezwollen gezicht van de rozenploert. De ochtendfrisheid is er nu wel zo’n beetje van af. De geur van zeep en haargel maakt plaats voor mondgeur en een zweem vettige scheet.

Hij begint te grommen. Te sissen zelfs. En tenslotte te vloeken. ‘Got nondeju, kolere’. Als een bezetene begint hij aan de plant te rukken. Man en plant, in gevecht. ‘Je gaat er aan, jij teringding’. Speeksel vliegt rond en er druipt waterig vocht uit zijn neus. Hij haalt zijn mouw langs zijn gezicht, een zwarte veeg blijft op zijn wang achter.

Zijn maat is inmiddels aan zijn derde shaggie begonnen en geniet er zichtbaar van. Blaast de rook met licht geheven kin en getuite lippen uit.

Het wordt me teveel. Met dichtgeknepen keel en prikkende ogen loop ik het huis in.

Tsjoek. 

Opeens is het oorverdovend stil.

Dagenlang heeft de ontzielde plant op het gazon gelegen. Tot ik voldoende moed bij elkaar had geraapt om haar in stukken van veertig centimeter te knippen. Voor haar laatste rustplaats, de groenbak.

Deze week stelde ik een set parfums samen voor iemand die naar de studio kwam voor een geuradvies. Een van de opgenomen parfums was Agent Provocateur van Agent Provocateur: een parfum met de tere geur van bleekroze rozen, een toefje warme huid, een zweem aarde en wat stekeligs. Het bracht me terug naar die ochtend twee jaar geleden, toen de prachtige klimroos werd geveld. Inmiddels geniet ik van haar opvolgster, de schitterende New Dawn, die elke zomer en nazomer overdadig bloeit.

_________________________

Lieve lezers,

met ‘Tsjoek’ stop ik voor onbepaalde tijd (en met pijn in mijn hart) met schrijven over mijn geuravonturen op deze blog. Ik heb er intens van genoten en ik hoop jullie ook. Ik zal jullie leuke, grappige, waardevolle reacties missen, het was de kroon op elk artikel dat ik schreef. Wellicht pak ik de pen weer op, want ik weet: ik ga dit allemaal missen! Maar nu gaat mijn weg verder met Geurlab, kijk maar eens. 

Met welgeurende groet,

Tanja

8 thoughts on “Tsjoek!, de laatste…

  1. Allemachtig wat een bloedstollend akelig verhaal. En zo levendig verteld dat ik alles zag en vooral rook. Die arme roos. Het enige leuke vond ik die rokende collega met zijn leedvermaak, maar voor de rest, luguber. Des te groter was wel de opluchting dat er een nieuwe roos is. Je weet het wel te doseren, Tanja! perfecte timing.
    Ik gooi er, nog onder de indruk, een rozenparfum tegenaan. Paris edp of Nahema extrait, ik aarzel nog.

    • Hee Anna,

      ja het brute einde van mijn geliefde roos kan niet anders worden geëerd dan zo…

      Ohhh Paris edp, de vintage bedoel je? Een van mijn favoriete parfums uit mijn studententijd. Een docente tekenen aan de academie gebruikte hem en als ik daar poseerde als model rook ik haar geur. Zalig. Eerst verscheen de geur in het lokaal en zij kwam er twee tellen later achteraan… Ik heb haar nooit durven vragen wat ze droeg, maar bleef naarstig zoeken naar het parfum. Tot ik het vond in een parfumerie bij jou om de hoek, tegenover het Stedelijk Museum. Heette die winkel ook niet Paris? Ik was de koning te rijk en heb de geurschat onmiddellijk de mijne gemaakt. Paris maakt me tot op de dag van vandaag intens blij. Jaren heb Ik heb er nog jacht opgemaakt op de veilingsites om een ouwetje te vinden en zowaar met succes. Want ook hier geldt: het oorspronkelijke parfum ruikt anders, subtieler dan wat de laatste jaren op de markt te krijgen is. Ervaar jij dat ook zo? En Nahema, de extrait nog wel! Je weet ze wel te vinden Anna, ben benieuwd wat het geworden is!

      • hi Tanja,
        Nee, geen vintage helaas. Ik ben het met je eens, maar ik vind de Paris van het moment ook nog zeer aangenaam, moet wel edp zijn, edt is nu wat scherp en vluchtig. Nahema extrait kocht ik voor € 133 in de uitverkoop van de Bijenkorf. Nog steeds veel geld, maar een schijntje als je bedenkt dat de volle prijs ± €300 is! Ja, ik bof vaak.
        Ik heb gekozen voor Paris.
        Die winkel heette Le Palais des Parfums. Een prachtige winkel, de eigenaar noemde zich dan ook ”propriétaire”. Toen hij ermee ophield werd het ”Ici Paris”, maar die is nu ook weg.

  2. Dat is met recht een verhaal in geuren en kleuren Tanja, het zweet spat tot hier in Amsterdam. En wat een hoopvolle naam voor de opvolgster na zo een bitter einde.

    • 🙂

      Dat vind ik nou ook: ‘New Dawn’, een prachtige naam en zo passend bij de zeer subtiele teerroze kleur van de bloem. Haar geur is gelijk haar kleur, fijntjes en met een zachte frisheid.

  3. Toevallig stuitte ik gisteren op je site. Ik heb gisteren de hele avond (en eigenlijk vandaag ook de hele dag, pretenderend alsof ik naar mijn kinderen luisterde) je site doorgeplozen. Ik heb elk blog gelezen. Bijna elke review. Naarstig aantekeningen gemaakt. Mijn samples van nichegeuren op bed uitgestrooid. Tot ik vanmiddag ineens zag dat je laatste blog uit 2015 stamt. (En is het toeval, dat je laatste blog gaat over een oorverdovende stilte in huis na het verdwijnen van de roos?) Geen idee of je dit nog leest, maar is er een kansje dat je weer gaat schrijven?

    • Hi Sarah!, zie nu pas je bericht! De blog is slapende… ;-). Fijn je reactie, misschien blaas ik hem wel nieuw leven in! Nee dat was ’toeval’, of bestaat dat niet?! Benieuwd naar jouw parfumkeuzes!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.