The fragrance of adventure and poetry
endlessly pervades each cup of tea

 Henri Mariage

Hij is dol op thee. En zijn echtgenote ook. Elke dag nippen ze op hetzelfde tijdstip verzaligd aan hun porceleinen kom en daalt een weldadige rust over hen neer. Even is er alleen die delicate, warme, lichtgroene vloeistof en de witte damp die omhoog kringelt. Ze kijken elkaar aan en wisselen een blik van verstandhouding uit. ‘Thee, wat zouden we moeten zonder?’.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn jaren geleden ergens in Parijs. Jean Claude Ellena’s liefde voor thee was groot en onbegrensd, ging over in fascinatie en eindigde tenslotte in een obsessie. Hij liep in en uit bij dé theetempel van Parijs, Mariage Frères en stak dag na dag zijn neus in de potten met thee uit Japan, China en Thailand. Volledig bevangen door het verlangen de essentie van deze versterkende drank te vangen in een parfum, zocht hij naar de onbekende formule.

Het lukte Ellena uiteindelijk in 1989 zich van zijn kwelgeest te bevrijden. Hij bracht het door mensenhanden gefabriceerde molecuul ionone samen met Hedione (de handelsnaam van een synthetisch molecuul met de karakteristieken van jasmijn) en creëerde de illusie van thee. Het geuralfabet was vanaf dat moment een veelzijdige letter rijker.

Even leek hij eind tachtiger jaren zijn tijd te ver vooruit. Dior liet de formule schieten, wilde op het laatst toch iets anders voor zijn Fahrenheit. Yves Saint Laurent vond het een interessant concept, maar iets te wild. Thee? You’re kidding!

Maar gelukkig was er Bvlgari, de sjieke juwelier, die iets bescheidens en delicaats voor zijn rijke clientèle zocht. Onbekend met de voorgeschiedenis omarmden ze Eau Parfumée au thé vert. Het was vanaf de lancering een instant succes. Het bestaat gelukkig, gerechtigheid.

EAU PARFUMÉE AU THÉ VERT van Bvlgari (1989)
☆ ♪ ≀ ♀♂ €⎢citrus ⎢Verkrijgbaar via internet
Fris, groen, citrussy, tikje kruidig. Subtiel bloemig. Lichtvoetig, transparant en verfijnd. Verjaagt vermoeidheid en verkwikt. Keer op keer op keer. Geen groter plezier dan me op een warme dag te benevelen met dit licht geparfumeerde geurwater. Nog lekkerder als het flesje uit de koelkast komt. Sinds 1989 een vaste waarde in mijn geurgarderobe en ook deze zomer mag ze mee in mijn koffer naar Italië.

Helaas zijn de voortekenen van een naderend einde van dit blijmakende levenselixer duidelijk zichtbaar. Dus wil je nog genieten van dit meesterwerk sla dan je slag op internet.

Geïnteresseerd in de edele kunst van het theezetten? In Japan is het een belangrijke culturele traditie. Bijgaand een filmpje waarin de meest eenvoudige ceremonie, bon temae, stapsgewijs uit de doeken wordt gedaan. Jij kijkt nooit meer hetzelfde naar je kopje groene thee.

En hou jij van parfums met een theetoon? Wat is jouw favoriet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.