Fiore di Riso, een sfeertekening in rijst

It grew in the black mud.
It grew under the tiger’s orange paws.
Its stems thinner than candles, and as straight.
Its leaves like the feathers of egrets, but green.
The grains cresting, wanting to burst.
Oh, blood of the tiger.

I don’t want you just to sit down at the table.
I don’t want you just to eat, and be content.
I want you to walk out into the fields
where the water is shining, and the rice has risen.
I want you to stand there, far from the white tablecloth.
I want you to fill your hands with the mud, like a blessing.
by Mary Oliver

Ik heb nooit de behoefte gehad om naar eten te ruiken. Sterker nog, mensen die naar eten ruiken vind ik onappetijtelijk. Dat geldt ook voor mezelf. Als ik een restaurant heb bezocht met een slecht werkende afzuiginginstallatie waar gegrilde lamskoteletjes op het menu staan, wil ik na afloop niets liever dan douchen en mijn haren wassen. Mijn kleding verdwijnt na zo’n bezoek linea recta in de wasmand.

In de stad vindt mijn neus moeiteloos mensen die zojuist een frietje hebben gegeten of een stuk peperkoek, koffie hebben gedronken, een sigaret hebben gerookt of godbetert een hardgekookt ei hebben genuttigd. Om maar te zwijgen van de hordes die overdag zonder enige terughoudendheid iets met rauwe ui of knoflook eten. Ze hebben geen idee van het effect van hun consumptie op de olfactorisch sensitieve medemens.

Parfumeurs zijn juist dol op aroma’s die over eten en drinken gaan. Lustig componeren ze er op los. Met aardbei (de vroegere Miss Dior Cherie), appel (All About Eve), chocolade (Vraie Blonde), meloen (Dot), whisky (Ambre Russe), bosfruit (Blask), vijgen (Philosykos), amandelen (L’Eau d’Hiver), turks fruit (1804), drop (Nero), suikerspin (Flowerbomb EdP), melkbrood (Jeux de Peau), perzik (Frangipani), worteltjes (I love les carottes). De lijst is eindeloos. Maar zelden val ik ervoor.

Totdat Fiore di Riso in mijn leven kwam. Een parfum dat onmiskenbaar naar rijst ruikt. Rijst? Ja rijst. En opeens wil ik naar rijst ruiken. En naar bittere amandelen. En zo dwingt dit onweerstaanbaar lekkere parfum mij een dogma los te laten. Hoezo wil ik niet naar eten ruiken? Met een geur als deze gráág.

FIORE DI RISO (2011) van Farmacia SS. Annunziata
♡ ☆ ♪♪ ≀≀ ♀♂ €€ ⎢parfum ⎢floral oriental ⎢Te bestellen bij ParfuMaria
Opent sprankelend met iets van citrusfruit direct gevolgd door de geur van een dampende kom rijst. Zweem van witte bloemen. Bittere amandelen en vanille. Niet suikerzoet, niet weeïg. Wat gepofte rijst. Romige structuur afgewisseld door een heel klein poedertje. Ultra comfortabel. Prikkelt de zintuigen niet, maar brengt ze juist tot rust. Zachtaardig, harmonieus en fijntjes. Aardend en ontspannend. Iets voor na een drukke dag om rustig bij te mijmeren. Of voor als er zachtjes aan je geknabbeld mag worden.

Farmacia SS. Annunziata noemt zelf: mandarijn, bergamot, roos, jasmijn, vanille, tonkaboon en benzoïn.

En hou jij van aroma’s van fruit, drank, noten of snoep in parfum? Wat is je favoriet en voor welke trek je je neus op? Laat het mij en de lezers van deze blog weten en reageer op dit artikel.

14 thoughts on “Fiore di Riso, een sfeertekening in rijst

  1. Deze klinkt erg aanlokkelijk! Ik ben gek op rijst, en op de geur van rijst. Hij staat niet in het assortiment van ParfuMaria, maar misschien komt dat nog?

    Over het algemeen houd ik niet van etenswaren in parfum, op citrusfruit na dan (yum!).

    Philosykos rook heerlijk op het stripje, maar op mijn huid bleef er alleen kokos over. Daar kreeg ik heel snel genoeg van. En ik moest natuurlijk La petite robe noire uitproberen, maar op het stripje vond ik die al niet geweldig en op mijn huid werd het een hele weeïge kersengeur, die ik moest afwassen.

    De enige “etensgeur” die ik echt verrukkelijk vond, was Pear Cassis van Fresh, die ik ooit als sampletje van Skins had gekregen. Ik werd ongelooflijk blij van die geur. Toen het sampletje op was, had Skins hem al niet meer in het assortiment, en mijn vriend heeft destijds in New York nog een fles voor me gekocht. Als Pear Cassis niet discontinued was, zou ik hem zeker blijven kopen, ook al had hij een staying power van 0 op mijn huid (de enige manier om er redelijk lang van te genieten, was om hem op een zakdoekje te spuiten en dat bij me te dragen).

    • Inderdaad, Fiore di Riso zit niet in het vaste assortiment van ParfuMaria. Maar je kunt dit parfum daar wel bestellen.

      Ja ik ben ook dol op citrusfruit in parfum, dat is de uitzondering op de regel, evenals perzik. Er zou ook wel heel veel wegvallen als je niet van citrusfruit houdt omdat deze aroma’s erg vaak in de topnoot worden verwerkt.

      Het lijkt trouwens dat we een overeenkomstige huidsamenstelling hebben: helaas blijft bij mij ook enkel een kokosachtige geur op mijn huid over als ik Philosykos draag. Jammer!

      Hmmm, de geur van kersen! Gecombineerd met peer, ik zou het graag eens ruiken.
      Kersen kom je niet vaak tegen in een parfum. Oproep aan de lezers: kent iemand een parfum met een duidelijke toets van kersen?

      • Beste Tanja,

        waarom ik niet eerder op jouw blog terecht ben gekomen, is mij een wonder! Dikke complimenten voor je artikelen en met name je mooie schrijfstijl!
        Maar nu ter zake: hoewel deze reactie ietwat laat komt, merkte ik op dat er nog niemand had gereageerd op je vraag over kersen in parfums.
        Mijn favoriet is Luctor et Emergo van the People of the Labyrinths. Behalve kersen, bevat deze geur ook vanille en amandelen. Ik meen mij te herinneren dat deze geur ook een grote (internationale) prijs heeft gewonnen. Helaas is de geur vreselijk duur, maar zeker het proberen waard!

        • Dag Saskia,

          welkom op mijn blog; en dank je wel voor je hartelijke woorden!

          Dank ook voor de tip, zie dat Luctor en Emergo in Nederland verkrijgbaar via hun webshop in een Eau de Toilette en parfumuitvoering. Zet hem op mijn snuffellijst. De combi kersen/amandelen/vanille klinkt trouwens als de lekkerste kersenvlaai die in Maastricht verkrijgbaar is: kersenschuim van Peter Lemmens, mjum.

      • Hilde Soliani. Heeft een kersen geur. Una tira altra heet die. Orgasmo van haar ook zalig kersen met amandel. Nobile 1942 Café Chantant. Poederige geur met oa kersen. Chantal Thomass.

  2. ha Tanja, jazeker hou ik van fruit in parfum : amandelen, manderijnen, vijgen…. allemaal geuren die ik gebruik(te) van Campos de Ibiza !
    Ik lees graag gedichten van Mary Oliver; maar deze opening van jou, wat een beauty…. xd

    • Dank voor je reactie, Dorothy!
      Fijn dat je genoten hebt van dit juweeltje van Mary Oliver. Ik vind haar gedichten ook prachtig!

  3. Tanja, ik was gisteren een dagje in Amsterdam en o.a. bij Babassu.Heb voor het vak gestaan maar niets geroken!!!! Heel jammer dat ik je blog nog niet had gelezen. Staat nu op mijn nog te ruiken lijstje. Op zich heb ik niet zo veel met geuren met uitgesproken aroma’s behalve met Pyrgos van Sigilli (Aafkes) dan zit ik in een klap rond Sinterklaas met kaneel, venkel, lavendel etc. Heeeeeeeeeel lekker.
    Ken je die??? verder houd ik niet van mierzoete geuren.
    o ja, en dan nog een speciale die me nu te binnen schiet: rubber: black van Bulgari. Niet voor elke dag maar ook heeeeeeel speciaal.

    • Dag Mary, dank je wel voor je reactie, wat een heerlijke zaak hè Babassu!

      Nee, Pyrgos van Sigilli ken ik niet, klinkt lekker met die venkel. Maar of ik het wil dragen? Overigens is dat niet het criterium of ik een geur mooi of niet mooi vind. Ik vind een heleboel geuren mooi zonder ook maar de minste behoefte te hebben om ze over me heen te sprayen. Bijvoorbeeld L’Eau Froide van Serge Lutens of Lira van XerJoff. Ik bewonder dan de compositie of geniet van de creativiteit of het vakmanschap waarmee de geur gemaakt is.

  4. Ja, Tanja, een gevoelge neus brengt genot maar is soms lastig. Ik heb menige vertraging opgelopen omdat ik niet graag in een volle tram stap, en ik heb menig concert maar half gehoord omdat ik kon ruiken wat mijn buren hadden gegeten. In parfums vind ik een perzik- of pruimnoot prettig (Femme!) en ik viel destijds voor Angel (±1999?). Philosykos is een favoriet, bij mij is het houtig met een heerlijke vijg. Als je er over gaat denken, kan je hele waslijsten opnoemen, want er zit vaak een fruitige noot in een goed parfum. Maar al te fruitig moet het voor mij niet zijn, dan haak ik af; ik eet trouwens ook niet graag fruit. Brood, melk en vanille: voor mij hoeft het niet, ik deel je smaak!

    • Hee Anna,

      dank je wel voor je reactie, leuk om te lezen wat jouw neus zoal meemaakt 😉 .

      Overigens kan ik het aroma van vanille zeer waarderen. Maar als het verwerkt is tot een erg zoet, dik en weeïg akkoord dan ben ik weg.

  5. Ah, ik moet Fiore di Riso wel proberen. Het stond al op mijn “te ruiken” lijstje maar nu zal het voorgang krijgen.

    Ik ben niet dol op parfums die als gourmands beschouwd worden (vooral niet als ze echt zoet zijn), maar fruitige noten of een goed gemaakte vanilla kan ik wel waarderen. Ik ben dol op gekookte/gebakken fruiten zoals in Lutens Arabie, Feminite du Bois, Bois et Fruits, Egoiste of Jacomo #8. De japanse pruimen in Ume vind ik schitterend. Vijgen en cocosnoot mogen ook komen (Philosykos, Fleurs de Figuier, Premier Figuier, Bronze Goddess). Abrikozen en perziken (Femme, Peau de Peche) kunnen ook heerlijk zijn maar bessen vind ik zelden lekker in parfum.
    Honing kan ik alleen in hele kleine hoeveelheiden hebben, anders wordt ik er misselijk van (ja, Tobacco-Vanille, Miel de Bois, Honey and the Moon en Mechant Loup zijn niet voor mij).
    Vanilla geuren waardeer ik alleen als ze niet te zoet zijn. Van Ambre Narguile en Spiritueuse Double Vanilla kan ik genieten op een strip maar ik zou ze niet willen dragen. Geef me liever Mona di Orio’s Vanille, Havana Vanille of Vanille Noire van Yves Rocher. O ja, de rum in de eerste twee vind ik ook geweldig, trouwens ook in Lubin Idole (allebei versies).

    • Dag Agnes,

      Wat een heerlijke lijst met parfums, dank je wel voor je reactie!
      We hebben veel overeenkomsten qua geurvoorkeur. De Peau de Peche van Keiko Mecheri is een van mijn favorieten uit haar reeks.

      Een van de weinig echte vanilles die ik kan dragen is die van Mona di Orio omdat deze behoorlijk ‘droog’ is. Een andere is Vanille Incensee van Atelier Cologne: een koele vanille, prachtig.

  6. Ik vind Fiore di Riso juist helemaal niet naar rijst ruiken. Ruik een overvloed aan witte bloemen, vleugje citrus maar geen rijst. Omdat ik gek ben op rijst in een parfum ben ik op zoek gegaan en heb 2 favorieten gevonden. De eerste is Poudre de Riz van Huitieme Art (Pierre. Guilluime) zachte rijst poeder,monoi en vanille. De 2e is. Etat Libre de Orange. Fils de Dieu de Riz et agrumes. Aromatisch met limoen,kokos.koriander, rijst en andere specerijen. Lekkere mainstream met rijst is Kenzo Amour.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.