Ik ga op reis en neem mee…

Teenslippers. Check. Tandenborstel. Check. Mascara en lipgloss. Check check. Jurkje blote rug. Check. Bolerootje. Check. Hakken. Hakken? t’ Is er snikheet. Ga je die arme voeten daarin persen? Oké, oké, het oog wil ook wat. Check. Plastic om mee te betalen. Check. Lavendelolie. Check. Bonita Avenue. Check. Schriftje. Check. Mobieltje. Check. Parfum. Uhhh. Uhm. Hmm.

‘Nee Tee, dat gaat echt niet.’
‘Wat gaat niet?’, vraag ik onnozel.
‘We gaan geen flessen meeslepen.’
‘Hè, hoezo niet?’, hou ik me van de domme.
‘Teveel gesjouw en ze nemen te veel ruimte in.’
‘Ik heb geen probleem met sjouwen en er is voldoende plek in de auto’, antwoord ik kregelig.
‘Maar het is er veel te warm voor die gevoelige watertjes.’

Ai, dat snijdt hout. Warmte is heel slecht voor parfum. Mijn linker hersenhelft heeft weer eens gelijk. Ergerlijk. Ik haal de flessen uit mijn reistas en stal ze voor me uit op tafel. Een mooi gezicht.

Eau Parfumée au thé vert van Bvlgari, voor op die echt hete dagen. Het zullen er best wat zijn. Geen twijfel mogelijk, moet mee.

Frangipani van Ormonde Jayne, zalig voor ’s avonds op een terrasje. De ultieme after sun. Check.

Boisé Fruité van Montale, echt iets voor als we van de Gran Paradiso naar de Langhe rijden. En natuurlijk zijn Roses Musk, altijd goed.

Een oude Vent Vert van Balmain, groen floraal en opwekkend. Peinzend houd ik haar in mijn hand. Zou wel eens van pas kunnen komen voor dat dagje Turijn. Dan kan Bel Respiro van Chanel thuisblijven. Dat scheelt weer.

Maharani Intense van Nicolai. Die moet sowieso mee, die kan ik echt niet missen.

Jabu van Mona di Orio. Stel het wordt koud daar in de bergen, dan komt deze poederige, warme oranjebloesem goed van pas. Oh, en het kan natuurlijk ook een dag regenen. Goddank is er Beige van Chanel, die helpt me er wel doorheen.

Ik haal de glazen buisjes, spraytjes en trechtertjes te voorschijn en pak de fles Bvlgary. Een, twee, drie, twintig pufjes in een buisje. Het begint onmiddellijk heerlijk fris te ruiken in mijn werkkamer.

Een half uur later staan 7 spraytjes voor me op tafel en de mini Vent Vert. Daar moet ik die dagen toch wel mee doorkomen? Even bekruipt me de twijfel en kijk ik nog eens rond op mijn geurkamer. De doos met citrusgeuren lonkt naar me en ik trek haar uit de kast. Het proefje van Bigarade Concentree ligt voor het grijpen. Check. En deze moet ook mee. De héle fles. Zo, nu ben ik er klaar voor.

Het had wat voeten in aarde, maar de klus is geklaard. En welke parfums mogen met jou mee op reis? Ik ben benieuwd naar jouw selectie.

Eau Parfumée au thé vert, Ellena’s theeklassieker

The fragrance of adventure and poetry
endlessly pervades each cup of tea

 Henri Mariage

Hij is dol op thee. En zijn echtgenote ook. Elke dag nippen ze op hetzelfde tijdstip verzaligd aan hun porceleinen kom en daalt een weldadige rust over hen neer. Even is er alleen die delicate, warme, lichtgroene vloeistof en de witte damp die omhoog kringelt. Ze kijken elkaar aan en wisselen een blik van verstandhouding uit. ‘Thee, wat zouden we moeten zonder?’.

Zo moet het ongeveer gegaan zijn jaren geleden ergens in Parijs. Jean Claude Ellena’s liefde voor thee was groot en onbegrensd, ging over in fascinatie en eindigde tenslotte in een obsessie. Hij liep in en uit bij dé theetempel van Parijs, Mariage Frères en stak dag na dag zijn neus in de potten met thee uit Japan, China en Thailand. Volledig bevangen door het verlangen de essentie van deze versterkende drank te vangen in een parfum, zocht hij naar de onbekende formule.

Het lukte Ellena uiteindelijk in 1989 zich van zijn kwelgeest te bevrijden. Hij bracht het door mensenhanden gefabriceerde molecuul ionone samen met Hedione (de handelsnaam van een synthetisch molecuul met de karakteristieken van jasmijn) en creëerde de illusie van thee. Het geuralfabet was vanaf dat moment een veelzijdige letter rijker.

Even leek hij eind tachtiger jaren zijn tijd te ver vooruit. Dior liet de formule schieten, wilde op het laatst toch iets anders voor zijn Fahrenheit. Yves Saint Laurent vond het een interessant concept, maar iets te wild. Thee? You’re kidding!

Maar gelukkig was er Bvlgari, de sjieke juwelier, die iets bescheidens en delicaats voor zijn rijke clientèle zocht. Onbekend met de voorgeschiedenis omarmden ze Eau Parfumée au thé vert. Het was vanaf de lancering een instant succes. Het bestaat gelukkig, gerechtigheid.

EAU PARFUMÉE AU THÉ VERT van Bvlgari (1989)
☆ ♪ ≀ ♀♂ €⎢citrus ⎢Verkrijgbaar via internet
Fris, groen, citrussy, tikje kruidig. Subtiel bloemig. Lichtvoetig, transparant en verfijnd. Verjaagt vermoeidheid en verkwikt. Keer op keer op keer. Geen groter plezier dan me op een warme dag te benevelen met dit licht geparfumeerde geurwater. Nog lekkerder als het flesje uit de koelkast komt. Sinds 1989 een vaste waarde in mijn geurgarderobe en ook deze zomer mag ze mee in mijn koffer naar Italië.

Helaas zijn de voortekenen van een naderend einde van dit blijmakende levenselixer duidelijk zichtbaar. Dus wil je nog genieten van dit meesterwerk sla dan je slag op internet.

Geïnteresseerd in de edele kunst van het theezetten? In Japan is het een belangrijke culturele traditie. Bijgaand een filmpje waarin de meest eenvoudige ceremonie, bon temae, stapsgewijs uit de doeken wordt gedaan. Jij kijkt nooit meer hetzelfde naar je kopje groene thee.

En hou jij van parfums met een theetoon? Wat is jouw favoriet? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Vaderdag: op zoek naar viriel parfumgeluk

Iedereen die me een beetje kent weet van mijn kruistocht tegen olfactorische alledaagsheid en slaapverwekkende middelmaat. Nu vaderdag weer voor de deur staat is dit een ideaal moment om mijn strijd wat te intensiveren. Tijd voor een marsroute dus.

  • Inspecteer het planchet boven de wastafel en verwijder met één soepele beweging alle flesjes met de toevoeging ‘blue’, ‘aqua’, sport’ en ‘light’. Luister niet naar het stemmetje ‘oh wat zonde’ in je hoofd.
  • Controleer zijn kledingla en het dashboardkastje op verweesde flessen. Deze zijn al lang toe aan een andere bestemming.
  • Geef al je trofeeën een dikke kus en breng ze naar de kringloopwinkel, of nee, liever naar de glasbak.

Gefeliciteerd. Dat was een moedige actie. Op naar de parfumerie.

  • Negeer de aanbiedingen in de winkel. Je bepaalt zelf wel waar je man naar ruikt.
  • Negeer ook de combinatiepakketten met showergel of, nog erger, aftershave. Enkel bedacht door marketeers om van hun onverkoopbare voorraden af te komen.
  • Als de verkoopster aan je vraagt waar hij van houdt, vermijdt dan de woorden ‘fris’, ‘sportief’ en ‘mannelijk’. De kans is anders groot dat er iets onder je neus wordt gehouden dat aan veredelde toiletreiniger doet denken.
  • Projecteer het beeld van je liefje in de manshoge billboards met geboetseerde koffiebruine torso’s, sixpack en hongerige blik. Is dit echt iets voor hem denk je?

Hoera! We zijn nu echt meters aan het maken.

Euh, en nu? Hoe deze anarchistische acties om te zetten in viriel parfumgeluk? Niet eenvoudig omdat het aanbod ook na al dit gestreep nog steeds overweldigend is. Geen paniek. Neem de tijd, vertrouw op je neus en alles komt goed.

Mijn lijstje? Goed dan, omdat je het vraagt. Hier een greep uit mijn zomerfavorieten. Voor al onze leuke, mooie, lieve, interessante, spannende en aantrekkelijke mannen, vader of geen vader. Omdat ze het waard zijn…

EAU SAUVAGE van Dior / Citrus / Bij Douglas ed.

Klassieker. Citrusbom. Ultra fris en opwekkend. Maakt alert en actief. Het alternatief voor ‘sport’ en ‘light’. Vermoedelijk de brandstof waar Jack Bauer 24 uur op loopt.

 

GREY FLANNEL van Geoffrey Beene / Green / Via internet

Messcherp en assertief. Oorspronkelijk en origineel. Witty. Puntige groene karakters met viooltjes. Onwaarschijnlijk lekker. Uitermatie geschikt voor Mad Man Don Draper.

 

POUR UN HOMME van Caron / Floral / Bij Annindriya

Stijlvol en verfijnd. Boordenvol lavendel op een romig bedje van vanille. In zijn eenvoud magistraal. Een basisgeur voor de geurgarderobe van elke man. Iets voor Colin Firth als King George VI in de King’s Speech.

 

APOM POUR HOMME / Woody Oriental / Bij Annindriya en Skins

Citrus, ceder en oranjebloesem. Iets poederigs. Warme basis. Intrigerend geurprofiel. Een geur die je doet stilstaan en je hoofd doet omdraaien. Zou ik ook doen voor Nate Fisher van Six Feet Under, dus een goede combi.

 

L’EAU FROIDE van Serge Lutens / Woods / Bij Celeste o.a.

Eerder op deze blog besproken. Een parfum die de gemoederen tot bedaren brengt. Komt misdaadbestrijder Cedric Daniels in The Wire goed van pas. Ook iets voor Arjen Robben bij het nemen van penalties.

 

DIOR HOMME van Dior / Woods / Bij Douglas ed.

Iriswortel op zijn best. Comfortabel, smooth en handwarm. Onalledaags en met niets te vergelijken. Hoge aaibaarheidsfactor. Fijnproeversparfum. Voor karakters als Alan Rickman’s Colonel Brandon in Sense & Sensibility.

 

EAU SAHARIENNE van Les Voiles Depliees / Woods / Bij Aafkes

Ook eerder op deze blog besproken. Onlangs gepromoveerd tot hunkerparfum. Sensueel, kruidig en iets luchtigs. Zo ongeveer moet Sayid op het strand in Lost geroken hebben. Na een frisse duik, dat wel.

 

DECLARATION van Cartier / Dry Woods /  Bij Douglas ed.

Ragfijne compositie. Fris met een stoere kruidige basis. Iets voor Brad Pitt.  Oh nee, die is sinds kort aan de Chanel No. 5. Voor Angelina dan maar? Die heeft thuis toch de broek aan. Ook mijn favoriet trouwens in de tijd dat ik enkel ‘mannengeuren’ droeg.

 

EAU DE GLORIE van Parfum d’Empire / Dry Woods / Bij Annindriya en ParfuMaria

Pikant en knisperend. Aanwezig en vasthoudend. Zet tot actie aan en maakt onrustig. Groene kruiden, wat leer en ergens iets zachts. Ruwe bolster, blanke pit, dat idee. Ideaal maatje van Jason Bourne in The Bourne Ultimatum.

 

En ladies, zijn we er klaar voor? Niet dralen, kom op nou, aanvalluh!

Koop jij ook wel eens een parfum voor je lief? Hoe ga je te werk? Waar laat je je door leiden? Welk parfum is zijn favoriet? Heb je ook wel eens iets gekocht wat ie helemaal niet lekker vond? Of jijzelf niet, achteraf? Vertel het mij en de lezers van deze blog door te reageren op dit artikel.

 

DOORGESNUFFELD: La Treizième Heure en L’Heure Brilliante van Cartier

Zoals eerder beloofd, vandaag twee geurflitsen met in de hoofdrol geuren uit de exclusieve Les Heures de Parfum-serie van Cartier. De hele serie (9 parfums) ademt kwaliteit, vakmanschap en verfijning. Stuk voor stuk paradepaardjes van de hand van Mathilde Laurent. De moeite van het ontdekken waard. Maar er is één nadeel: wat zijn deze delicatie geurwatertjes schreeuwend duur. Wat ze kosten? 250 euro voor een fles van 75 ml. Oeps.

LA TREIZIÈME HEURE
☆ ♪ ≀≀≀ €€€ ⎢dry woods ⎢Cartier Boutique, PC Hooftstraat Amsterdam
Opent met de sterk medicinale geur van jodium. Iets bitters donkergroen, zwarts en samentrekkends op de achtergrond. Zwarte thee, mate. Soepel glad leer. Jodium twijfelt of het drank wil worden. Toch maar niet. Streng, serieus en ongenaakbaar. Een geur die je rechtop doet zitten. Absoluut niet uit om te plezieren. Draagt heel dicht op de huid. Nauwelijks sillage. Als een onzichtbare regencape die je beschermt tegen allerhande onheil.

L’HEURE BRILLIANTE
☆ ♪♪ ≀≀ €€€ ⎢citrus ⎢Cartier Boutique PC, Hooftstraat Amsterdam
Een kruising tussen Gin Tonic en Moijito. Laat ik nu dol op beide drankjes zijn. En daarmee is alles gezegd over deze goddelijk bruisende appetizer. Tikje aldehydes voor die extra lift. Voor op snikhete zomerdagen of zwoele avonden. Of voor mensen die een knisperend fris parfum willen, maar een hekel hebben aan de klassieke eau de cologne stijl. Een aperitivo non-alcoholico, uitermate geschikt voor Bob.

Zo nu en dan ontbreekt mij elk prijsbewustzijn bij het kopen van een parfum. Laatst nog Luxe Champaca van Comme des Garçons gekocht, 45 ml voor 170 euro. Au. Maar van elke spray geniet ik met wijd opengesperde neusvleugels. En jij? Waar ligt bij jou de grens?

DOORGESNUFFELD: Bigarade Concentree EdPFM, Fleurs de Citronnier SL en No.22 Chanel

Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.

Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad  op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.

De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.

De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.

Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.

BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.

FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.

No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.

Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?

De mooiste, de ondeugendste, de verontrustendste: parfumoogst 2011

Ik had vorig jaar om deze tijd niet kunnen bevroeden dat ik nu dit stuk zou schrijven. Maar als ik op dit jaar en zelfs mijn leven terug kijk, dan hing het eigenlijk al heel lang in de lucht. The Noble Nose; vrucht van mijn fascinatie en liefde voor geur. En uitlaatklep voor een andere liefde: het spelen met woorden en het vertellen van verhalen.

Nu het jaar op z’n einde loopt wil ik graag alle lezers bedanken voor het bezoeken van mijn site en voor alle lieve en bijzondere reacties die ik de afgelopen maanden heb mogen ontvangen via deze blog en per mail. Elke dag verwonder ik me erover dat mensen mijn schrijfsels weten te vinden en ze ook nog leuk genoeg vinden om terug te keren of de moeite nemen om te reageren. Dank, dank, DANK!

Ter afsluiting van dit jaar uiteraard een lijstje. Ik ben dol op lijstjes. Wie niet? De beste films van 2011, de twintig mooiste boeken, de Top 2000… Lijstjes zijn een fenomeen dat hoort bij zo’n laatste week van een kalenderjaar.

Mijn lijstje gaat uiteraard over parfum. Over de geuren die op mij dit jaar een onuitwisbare indruk maakten.

Mijn absolute winterfavoriet
Eau d’Hiver Frederic Malle (woods)
Witte amandelen in handwarm water met een zachte poederigheid. Ronduit mjum.

De geur die voor de zachtste landing zorgde op de eerste herfstige dag dit jaar
Coromandel van Chanel (oriental)
Warm, rond en comfortabel met die heerlijke toets van vochtige, mossige bosaarde (dank je Agnes!).

Mijn meest geliefde lentegeur
La Tulipe van Byredo (floral)
Ragfijne gebottelde onschuld, de perfecte huwelijksgeur.

Het ondeugendste parfum
L’Ombre Fauve van Parfumerie Generale (woods)
Pierre Guillaume’s trip naar verre oorden vol sexy jongelingen.

Het beste anti-depressivum
Zonder Aqua Allegoria Pamplelune van Guerlain was ik de verschrikkellijk natte zomer van dit jaar niet doorgekomen. Opwekkend en energiek. En ja, het ruikt naar grapefruit, maar de heerlijkste rijpe grapefruit die ik ooit geroken heb! Een model grapefruit, archetypisch, eentje voor de Arc van Noach.

Mijn grootste ontdekking
Ik kan niet kiezen. En waarom zou ik? Ik ben hier toch de baas?
De geuren van Mona di Orio en XerJoff.

Grootste verrassing in mainstream parfumland
Bottega Veneta van Bottega Veneta (chypre)
Een subtiele en karaktervolle chypre. Bravo!

Baiser Volé van Cartier (floral)
Voor iedereen die de lancering heeft gemist: loop bij het eerste lentezonnetje de dichtstbijzijnde Ici/Douglas/Sephora binnen en laat je verrassen door deze kristalheldere, groenige geur van lelies.

Mooiste vintage geur die ik dit jaar heb weten te bemachtigen
Ook dit zijn er twee: Vent Vert van Balmain en Arpege van Lanvin. My holy vintage grail.

Het meest verontrustende brouwsel
Serge Lutens Tubereuse Criminelle (floral)
Gebottelde waanzin met een happy ending.

En daarmee is deze lijst ook meteen een voorproefje van wat er allemaal komen gaat op mijn blog in 2012. En meer, want vanaf de tweede week van januari zal naast de vrijdag ook op dinsdag een artikel verschijnen.

—-

May you be happy,
May you be safe,
May you be at ease,
May you be healthy.

Ik wens je alle goeds voor 2012!