GeurAdel

Toen ik het stukje ‘GeurTerreur’ in maart van dit jaar op deze blog plaatste, had ik geen idee van de turbulentie die de maanden erna zouden tekenen. Ja, ik hoopte dat het druk zou gaan worden. Dat was toch ook de bedoeling met het openen van mijn nieuwe studio in Maastricht? Maar zo druk?

Er liep een kunstenaar binnen die wel iets met geur wilde, ‘kunnen we misschien iets samen doen?’. Leuk! Een documentairemaker die gegrepen werd door mijn verhalen over de geuren van de stad. Of ik hierover iets wil zeggen in zijn nieuwe project. ‘Nou, graag.’ Iemand die een geurige kroniek wil laten optekenen. ‘Wauw, mooi idee!’

En dan is er nog de co-creatie met een sopraan om een van mijn meest geliefde aria’s op geur te zetten. De samenwerking met de neuropsycholoog om meer inzicht te krijgen in de werking van geur op het brein. En oh ja, die nieuwe website, die nieuwe huisstijl, die nieuwe…

Veel nieuw en veel nieuws dus. Goed nieuws ook.

Maar genoeg over mij. Neus wil het woord. Héhé eindelijk weer wat geurgeneuzel, wat heb ik dát gemist!

★★★★☆ HIRIS van HERMÈS door Olivia Giacobetti
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎜soft floral⎜fris zepig floraal iris vegetaal stuivend⎢1999

In een tijd waarin grofweg vier van de vijf parfumlanceringen naar karamel, gesuikerde frambozen of suikerspin ruiken en de rest naar open haard of de daad (of een combinatie van beiden) is Hiris gebotteld anachronisme.

Hiris geurt naar aan de lijn gedroogd wasgoed. Knisperend fris linnen opbollend in de wind. Kraakhelder. Licht violet met een zweem blauwwit. Iets warms en geruststellends op de achtergrond. Voor man of vrouw. Elegant. Opgeruimd. In control.

Hiris bakent af en omzoomt. Dit ben ik. En dat ben jij. Dit is mijn terrein. Dáár is de wereld. De ideale geurjas voor op reis of voor een meeting met onwillige personen. Hiris geeft geen krimp. Blijft fier overeind, ook bij druk van buitenaf. Stille kracht. Beschermt en schermt af. Ademt subtiele gereserveerdheid uit. Zelfverzekerd. Soeverein.

Mijn ontdekking van deze zomer. Dit parfum kan bijgezet worden in de gallerij der edelparfums: pure geuraristocratie.

Hoe het met Neus is, vraag je? Neus snift, snuffelt en snuift met volle teugen het leven op. En als Neus zou kunnen kwispelen, dan zou ze dat de hele dag doen. En ik ? Ik loop als een hondje achter haar aan. Ik kan niet anders.

1932, you can’t win them all…

Sycomore. Coromandel. Beige. 31 Rue Cambon. 28 La Pausa. Om maar eens enkele parfums van de hand van Jacques Polge voor Les Exclusifs van Chanel te noemen. Het is geen geheim dat Neus spontaan begint te kwispelen als er een geurwater uit deze reeks in de buurt is.

En nu is er dan ‘1932’. Geïnspireerd op de eerste collectie diamanten juwelen die Chanel in 1932 op de markt bracht. De kennismaking is overrompelend. Sterke opening met citrus, direct gevolgd door een weelderige irisnoot en vetiver. Wauw. Opwekkend en comfortabel tegelijkertijd. Neus dreigt in vervoering te raken, en ik met haar.

Mijn eerste impuls is: hebben! Gelukkig beheers ik me, ga een blokje om in Selfridges en geef zo het parfum de kans zich verder te ontwikkelen. Ik dwaal over de begane grond, neem de roltrap naar het souterrain met de thee van Mariage Frères en verbaas me over het uitzinnige aanbod in deze westerse kooptempel. Neus ligt ondertussen op mijn pols en wacht ongeduldig op wat komen gaat.

(…)

Er komt niet zoveel.

Sterker nog, na een minuut of vijftien is er niet veel over van die eerste overrompelende kennismaking. De luxe en bijzondere opening is verschrompeld tot een weinig verrassende geurige anekdote. De herkenbare vetiver en iris zijn op mijn pols verdwenen en hebben plaats gemaakt voor een stuivend bloemig en licht zepig akkoord. Is dit het? Echt? Of gooit misschien mijn huid roet in dit geurige eten?

Ook op de geurstrook is het parfum echter in zijn schulp gekropen. Traag sijpelt een gevoel van teleurstelling mijn gemoed binnen. De koop wordt uitgesteld, de honger is verdwenen.

Maar ‘1932’ beoordelen op een enkele waarneming doet geen recht aan het werk van de man die eerder zoveel moois heeft gemaakt. Deze nieuwe creatie van Jacques Polge verdient mijn onverdeelde aandacht en een tweede kans.

Take two
Opnieuw die schitterende opening, echt genieten. En wederom het teleurstellende vervolg van stuivende witte bloemen. Toefje fruit. Niets verrassends, geen enkele opwinding. Enkel een Aha-Erlebnis. Even flitst iets van Coco Mademoiselle en Chance voorbij. Een onprettig drukkend gevoel welt in mijn voorhoofd op. Na 6 uur blijft een wat dunne en zelfs synthetisch geur op de geurstrook achter.

Take three
Geen nieuwe ontdekkingen, ook vandaag niet. Gedesillusioneerd staar ik naar de geurstrook. ‘1932’ is onmiskenbaar Chanel en het is onmiskenbaar een Jacques Polge. Het parfum zit goed in elkaar en is degelijk gemaakt. Maar op de opening na, is het oersaai en mainstream. ‘1932’ is een pretty floral, zonder al teveel karakter en met een klassieke signatuur. Dat Chanel dit parfum in de eregallerij van Les Exclusifs plaatst kan enkel ingegeven zijn door zuiver commerciële motieven. Jammer.

★★★☆☆ 1932 Les Exclusifs (2013) van Chanel
♪♪ ∫∫ ♀ €€⎢soft floral ⎢vanaf vandaag verkrijgbaar bij de Chanel Boutique in Amsterdam

Iemand uit de parfumwereld vertelde me laatst dat de parfumindustrie vaak de meeste tijd, geld en aandacht stopt in de eerste 15 minuten van een parfum. Onder het motto ‘de eerste klap is een daalder waard’ wordt de consument verleid tot een aankoop. Heb jij weleens iets gekocht dat het eerste kwartier heerlijk rook, maar de verwachtingen niet waarmaakte? Vertel!

Equistrius, een fabeldier

Was het een toevluchtsoord, dan was het een boudoir met dik tapijt en dieprode fluwelen gordijnen, het spaarzame licht van buiten teder ontvangend in haar zachte plooien.

Was het een dier, dan één ontsnapt uit dromenland. Uitgedost met melkwitte stralenkrans en stuivende vacht, geboren om te bewonderen, aan te raken en te liefkozen.

Was het een lied, dan was het een ballade, gezongen met omfloerste stem, vrouw noch man, over zuivere liefde en verbondenheid.

Was het een boek, dan was het een novelle, in afzondering met ganzeveer geschreven en  gebonden in het zachtste leer, de woorden kunstig aan elkaar geregen tot een onontkoombaar verhaal.

Was het een gerecht, dan was het eten en drinken tegelijk, iets om aan te sabbelen en in te bijten, om tenslotte gulzig te worden verorberd.

Was het een bloem, dan was het een echo, een zielebeeld, enkel voor de oplettende wandelaar zichtbaar in het veld.

Was het een parfum, dan was het Equistrius, een fabeldier geluidloos galopperend op de rand van de wereld.

★★★★☆ EQUISTRIUS (2007) van Parfum d’Empire
♪♪ ∫∫ ♀♂ € ⎢soft floral⎢o.a. verkrijgbaar bij ParfuMaria en Perfumelounge
Marc-Antoine Corticchiato is de grondlegger van Parfum d’Empire en Equistrius is zijn ode aan zijn geliefde renpaard. Hoezeer moet hij van dit dier gehouden hebben.

Ik ben nu al dagen met dit parfum in de weer en elke dag laat ze me iets anders zien.
Maandag word ik getroffen door het donkerroze fruit en de stuivende opening van het parfum. Ook is er een element dat ik associeer met drank, rode wijn wel te verstaan.

Dinsdag concentreer ik me op de iris, die dan weer in vol ornaat aanwezig is, dan weer een verlegen rol op de achtergrond speelt. De iris in Equistrius is er een met een expressie die ik graag zie: glad, olie-achtig en verdicht. À la Dior Homme. Na een uur of twee wordt ze wat koeler en lichter van structuur en neemt ze de kleur van violet aan. Even later is de iris weer sumptuous en verleidelijk.

De dynamiek van het parfum verrast me, is wervelend, de aroma’s cirkelen in een pulserende cadans om elkaar heen.

Woensdag wentel ik me in het comfi karakter van het parfum en dringt een hint van lichtbruine suède mijn neus binnen. En ruik ik daar iets van chocolade en paardenvacht? Deze tonen zijn echter zo subtiel dat ik me even afvraag of het geen zinsbegoocheling is.

Donderdag baal ik ervan dat het parfum op mijn huid zo zoet wordt en valt me het aroma van viooltjes op. En geniet ik verder van al het andere.

En vandaag? Vandaag zeg ik ronduit: mjum!

Iris is een zeer kostbaar parfumingrediënt. De wortel van de plant wordt gebruikt en niet de bloem. In Equistrius zijn maar liefst drie verschillende extracten van de Florentijnse iris verwerkt. Christopher Sheldrake, gelegenheidsparfumeur bij Chanel, vertelt in bijgaand filmpje over dit bijzondere produkt. 

Ik ben dol op iris en jij?

Five drops of Nº 5…

Mai-o-mai. Wat een leuke en bijzondere reacties op het artikel ‘vintagestress’ van vorige week. Dank. Na een goede nachtrust (echt!) is er nu eindelijk een besluit. De pro’s en con’s zijn tegen het licht gehouden, ik heb gewikt en gewogen. En na met succes een paniekaanval te hebben afgeslagen, heb ik de knoop doorgehakt. Yés.

Tot een paar maanden geleden was Chanel Nº 5, vreemd genoeg een blank spot in mijn parfumuniversum. Ooit heb ik haar in mijn tienerjaren gedragen, maar Cristalle en Nº 19 spraken me meer aan. Sinds die tijd heb ik nooit meer naar haar omgekeken.

Het boek van Tilar Mazzeo The secret of Chanel Nº 5 maakte een einde aan deze onverschilligheid. Een met ontelbare feiten en anekdotes doorwrocht werk over de ontstaansgeschiedenis en het kolossale succes van Le Monstre. Haar boek leest als een thriller.

Wist je bijvoorbeeld dat:

De voornaam van Coco Gabrielle was? Op jeugdige leeftijd was ze een variété-artieste en werd door de theaterbezoekers liefkozend ‘Coco’ genoemd. Dat beviel haar.

Gabrielle na de dood van haar moeder in 1895 door haar vader naar het nonnenklooster Aubazine is gestuurd? Haar voorliefde voor eenvoudige en strenge vormen dateert uit die tijd.

Ernest Beaux, de parfumeur, tien parfums op verzoek van Coco Chanel creëerde en dat ze viel voor nummer 5? Toeval? Vijf was ook haar geluksgetal.

Chanel de parfumeur de opdracht gaf een uiterst kostbaar parfum te maken, zodat de concurrentie ontmoedigd zou worden om het te copiëren?

Beaux, bij de Russische parfum- en cosmeticagigant Rallet, Bouquet de Catherine creërde, als eerbetoon aan Russische keizerin Catherine de Grote? Het nagenoeg zeker is dat de latere Rallet Nº 1, ook door Beaux gemaakt, een copie hiervan was? En Chanel Nº 5 is gebaseerd op dezelfde receptuur?

Er twee verhalen de ronde doen over de achtergrond van het logo? Ofwel Chanel vond haar inspiratie in een medallion in Château Crémat, een bruidstaartachtige villa van een Amerikaanse vriendin in de heuvels van Nice. Maar het kan ook zijn dat ze het motief van de dubbele C’s zag in het haar bekende Château de Chaumont, ooit eigendom van Catharina de Medici, een parfumista…

Chanel gedurende de tweede W.O. goede betrekkingen onderhield met de Duitse bezetter in Parijs? Met politiek had ze niets, vertelde ze. Maar met macht en geld des te meer.

Marilyn Monroe, zonder daar ooit een dime voor te hebben ontvangen, de belangrijkste ambassadeur is geweest in het bestaan van het parfum? De verkoop explodeerde na haar inmiddels legendarische woorden:

Op de vraag “what do you wear in the morning?”, antwoordde ze
“A sweater and a skirt.”
“And in the afternoon?”
“Another sweater, another skirt.”
“What about the evening?”
“The same, but in silk.”
“And at night?”
“Five drops of Nº 5.”

Mijn besluit staat vast. Het flesje wordt geopend. En daarmee volg ik de nipte meerderheid van ‘voor’-stemmers (6-5). Wanneer? Tsja, zodra ik er klaar voor ben, over niet al te lange tijd en op een passend moment. Van de opening zal uitgebreid verslag worden gedaan op deze blog. En zoals beloofd, wordt een decant verloot onder de mensen die hebben gereageerd op de blogpost van 4 mei.

Tijd voor een heel andere vraag. Een intieme, maar goed, die moet ook gesteld kunnen worden op deze blog. Marilyn deed het. Ik doe het niet. Doe jij het? Jezelf parfumeren voor het slapen gaan? Of wordt nu alles anders met Brad Pitt als nieuw boegbeeld van La 5? Ja, je leest het goed. Brad Pitt wordt het nieuwe boegbeeld van Chanel Nº 5. Hè?!

Les Voiles Dépliées, een zomernovelle

Enrico Buccella, onafhankelijk parfumeur van Italiaanse komaf, verraste mij eerder met  zijn Cerchi nell’Acqua parfums. Ik keek dan ook uit naar een kennismaking met zijn nieuwste geesteskinderen die hij dit voorjaar uitbracht onder het Les Voiles Dépliées label. Vier bijzondere parfums die alleen hun verhaal vertellen aan oplettende luisteraars.

DES SALINS
❼ ♪♪ ≀≀ ♀ €€⎢soft floral⎢
Eerst: een boeketje Lelietjes van Dalen in een glazen vaas met vers water. Dan: tikje zepig en stuivend. Hint van dennen. De geur van zongedroogd wasgoed. Een moderne interpretatie van White Linen. Verrassend.

BAYADÈRE
⁇! ♪♪♪ ≀≀≀ ♀♂ €€⎢woods⎢
Pittig kruidig en groen. Puntig en strak geurprofiel. Heel veel kruidnagel, ietwat overheersend. Zweem van Ylang-Ylang. Ontwikkelt na verloop van tijd iets stuivends en een miniscuul zeepje. Eindeloos lang. Een krachtig en fascinerend parfum voor stoere en eigenzinnige types.

EAU SAHARIENNE
♡☆ ♪ ≀≀ ♀♂ €€⎢woody oriental⎢
Sex on the beach. Zand ruik ik niet in dit parfum, maar wel huid, zweet en andere lichaamsgeuren. Iets pikants en fris piept er tussendoor. Sterke toets van sandelhout. Draagt heel dicht op de huid. Eerste half uur verslavend lekker. Eindigt als een namiddagzonnetje, aangenaam warm. Een favoriet.

POTICHE
☆ ♪♪ ≀≀ ♀ €€⎢floral oriental⎢
Opent fris zurig met op de achtergrond een licht zoetje van vanille. Tere bloemetjes, zijdezachte poeder en iets romigs. Een kruidige toon houdt het parfum spannend en voorkomt dat het weeïg wordt. Eindigt zacht en teder als een wiegeliedje. Troostparfum.

De vier parfums lezen als een novelle. Een verhaal over het ochtendfrisse meisje Des Salins dat op een zonnig Italiaans strand de stoere en sexy Bayadère ontmoet. Eén blik op het tweetal en het is onmiddellijk duidelijk: dit wordt een broeierige middag. Negen maanden later wordt een wonderschoon kindje geboren dat de naam Potiche draagt. Of ze lang en gelukkig leven, daar doet de parfummeesterverteller Buccella geen uitspraak over. We zullen geduld moeten hebben tot het verschijnen van zijn vijfde parfum. Ik kijk er naar uit.

Allen verkrijgbaar bij Aafke’s, ook in een samplekitje met alle vier de parfums.

 

DOORGESNUFFELD: Bigarade Concentree EdPFM, Fleurs de Citronnier SL en No.22 Chanel

Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.

Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad  op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.

De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.

De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.

Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.

BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.

FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.

No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.

Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?

DOORGESNUFFELD La dolce vita: ‘Waves’ en ‘Isotta’ van Cerchi nell’Acqua

Een van de leukste dingen in mijn leven als professioneel snuffelaar is het ontmoeten van mensen met eenzelfde afwijking. Ze maken deel uit van een geheime clan, een onzichtbaar genootschap van Grenouilles met een voorliefde voor het riekende. Ze weten elkaar feilloos te vinden, herkennen elkaar van mijlenver. Deze wezens ervaren de wereld door de neus, het edele reukorgaan dat eerder dan alle andere zintuigen gevaar of lust waarneemt. Of het nu lekker, vies, walgelijk, hemels, vreemd, onalledaags of verontrustend ruikt, het maakt de leden van het genootschap der snuffelaars niet uit, als er maar iets te snuffelen valt. Dan is er rust. Tevredenheid. Concentratie. En soms, extase.

Een bijzonder exemplaar uit deze clan ontmoette ik vanmiddag in Woerden, of all places. Ja, inderdaad, ze zijn overal.

Zijn naam: Edward Kloppenburg, eigenaar van Aafke’s, een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in niche parfums uit Italië. Een heerschap met een scherpe neus, gezien de hoogwaardige parfumhuizen die deel uitmaken van zijn assortiment.

Eerder heb ik Lira en Regio van XerJoff uit zijn assortiment besproken. Vandaag een korte impressie van twee geuren van Cerchi nell’Acqua, gemaakt door Enrico Buccella. Een ultraklein parfumhuis geleid door een creatieve duizendpoot. Karaktervol en eigenzinnig.

WAVES van Cerchi nell’Acqua
☆ ♪♪ ∫∫ ♀♂ €€ ⎢woody oriental ⎢Exclusief verkrijgbaar bij Aafke’s
Een geur vol tegenstellingen, fris tegenover warm, opstijgend tegenover geaard, mannelijk tegenover vrouwelijk. Heldere compositie. Perfecte balans. Ik kan me niet voorstellen dat de maker ook maar ergens in het creatieve proces geplaagd werd door twijfels over het eindresultaat. Mijn neus ruikt tonen van amber, bloemen, citrus en hout. Een geur met de wow!-factor.

ISOTTA van Cerchi nell’Acqua
☆ ♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢soft floral⎢Exclusief verkrijgbaar bij Aafke’s
Verleidelijke opening van viooltjes, perzik en musk. De iris op de achtergrond zorgt voor een stevige ruggengraat. Tikkeltje stuivend en poederig. Geraffineerde luxe. Voor vrouwen met klasse en een sjieke uitstraling. Kan weleens een hunkerparfum worden. Wordt vervolgd.

‘There is a baby in every bottle’…

Een goede rutsj! Happy new year! Gelukkig nieuwjaar! Bonne Année! Sretna nova godina! Un próspero Año Nuevo! Boldog Új Évet! Felice Anno Nuovo! Fröhliches Neujahr!

Vorige week nam ik een voorproefje op de kerstdagen, vandaag een vooruitblik op de jaarwisseling…

De laatste avond van het jaar, de eerste uurtjes van het nieuwe jaar. De natuur is in diepe rust, de kleuren grijs en bruin overheersen in het straatbeeld. Binnen glinsteren de kerstballen en branden de kaarsen.

De opwinding die in de lucht hangt. Het plotselinge besef dat alles mogelijk is. Een fris, onbezoedeld nieuw jaar, ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’. Op wat dan ook. Een nieuwe liefde, een zwangerschap, een promotie, 5 kilo afvallen, stoppen met roken, vaker naar het museum. You name it. Alsof we collectief de zwaarte, de teleurstelling en zelfs de angst voor het leven van ons kunnen afschudden, zoals een eend de waterdruppels van haar verendek.

Het trekken van een rigoureuze streep onder alles wat onprettig was. Het uitroken van de demonen, die zich altijd wel ergens in je geest weten te verschansen. De opluchting dat het jaar in goede gezondheid ten einde is gebracht, met een dak boven het hoofd en een gevulde koelkast. Het genieten van de verworvenheden, de warmte binnen de familie, de gezondheid van de kinderen, het gezellige huis, die moeilijke klus die is geklaard. De verbouwing die achter de rug is. Het behaalde rijbewijs en de bachelorsgraad.

En dan de sprong in het diepe. De goede voornemens. De oliebollen en het vuurwerk. De oorverdovende knallen, de stoepen bezaaid met het rode papier van de megaknallers die de kwade geesten moeten verdrijven. De champagne, het bruisende vocht dat uit de flessenhals spuit. De grote ogen van opwinding en blijdschap. De kriebels in je buik als je net even te diep in de ogen van een ongewoon aantrekkelijk mensenkind kijkt.

Vandaag parfums voor een ieder die een rotsvast vertrouwen heeft in de potentie van het menselijk ras. In de liefde en de zuivere intenties. Voor iedereen die vrij en ongeremd en het nieuwe jaar durft in te gaan. Voor de man en de vrouw die genieten van het leven en van elkaar. En een extra parfum als toegift, eentje voor tussen de lakens.

Broadway Nite (2003) Bond nr. 9 (soft floral)
Bruisend en bubbelend als champagne. Lichtvoetig en sprankelend. Opwekkend en betoverend. Vloeibaar goud in sprayvorm. Enkele pufjes en je waant je het middelpunt van de Oscaruitreiking, omgeven door honderden fonkelende sterretjes. Opent stuivend fris met een lichtgroene toets en vervolgt met een uitbundige cocktail van rozen en kamperfoelie. Musk en vanille geven het parfum geraffineerd comfort. Ultrafijne poeder. Gebottelde levenslust en voorspoed. Zeer intens. Wat wil je nog meer van een nieuwjaarsparfum? Ik kan het met de beste wil van de wereld niet bedenken.

Onder andere verkrijgbaar bij Babassu in Amsterdam en Leiden.

Regio (2011) van XerJoff (woody oriental)
De geuren van Xerjoff, het was liefde op het eerste gezicht. Waar dit mee te maken heeft? De parfums zijn karaktervol, voelen heel natuurlijk aan, en zijn verfijnd en verrassend.

Toen ik Regio voor de eerste keer rook kwam alles even tot stilstand. Misschien herken je de volgende situatie. Je maakt een autoritje door een geweldig mooi landschap, je neemt de bocht en de schoonheid die voor je ligt ontneemt je letterlijk de adem. Iets dergelijks overkwam mij met Regio.

Begint opwekkend met bergamot in de hoofdrol en lavendel als tweede viool. Musk en een warme kruidigheid volgen samen met iets pikants en pittigs. De schoonheid van dit parfum zit in de ragfijne en uitgebalanceerde compositie. Alle onderdelen zitten op de juiste plek en in de juiste verhouding. Gestroomlijnde perfectie. Doet klassiek en tegelijkertijd modern aan. Beelden van mannen à la Danny Ocean en Rusty Ryan komen voorbij. Een parfum voor mannen die goed gesoigneerd en met bravoure het nieuwe jaar instappen. Blakend van zelfvertrouwen, sexy en onverschrokken.

Onder andere verkrijgbaar bij Aafkes.

Absolue Pour le Soir (2011) van Maison Francis Kurkdjian (woods)
There’s a baby in every bottle’, sprak hij en keek me doordringend met zijn donkerbruine ogen aan. ‘Right’.

Mijn gedachten dwalen af naar die snikhete middag 10 jaar geleden in McLaren Vale, Australië. Mijn lief en ik bezochten wijnhuis Fox Creek en werden onthaald met een diep donkerrood en bruisend glas sparkling shiraz. En ja, bij die babies kon ik me direct van alles voorstellen.

Misschien dat Francis Kurkdjian ook een slok van deze levenselixer heeft genomen en anders wel van een ander opwindend bubbeltje uit de champagnekelders van zijn familie. Feit is dat Absolue Pour Le Soir een ronduit, nou ja, ik kan het echt niet anders noemen, geile geur is. Absolue Pour le Soir is niet zozeer een geur maar een fysieke ervaring. Tuurlijk, ik kan nu iets vertellen over het extreem dierlijke en kruidige karakter van komijn, ceder en wierook. Of over de originele compositie. Maar dat is niet wat dit parfum zo speciaal maakt. Deze geur gaat over seks, en je lichaam reageert onmiddellijk zodra de eerste moleculen je neus indrijven. There’s a baby in every bottle, en misschien wel meer dan een. Cheers!

Verkrijgbaar bij Annindriya en skins.

En met welk parfum stap jij het nieuwe jaar in? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Maar eerst de kerstdagen; ik wens je een mooie tijd!

Poison, the next generation: ‘de verschoppeling, de megaster, de schreeuwlelijk, het buitenbeentje en de baby’.

Het commerciële succes van een parfum is af te meten aan de hoeveelheid flankers die zij voortbrengt. Flankers zijn parfums die de naam dragen van de kaskraker met een toevoeging zoals Sport, Sensuelle of Eau. De parfumproducent wil zo de schare liefhebbers van het succesvolle ‘moeder’-parfum verleiden tot aanschaf van de nieuwe geur.

Poison heeft vijf flankers voortgebracht: drie dochters, een hermafrodiet en een kleindochter.

TENDRE POISON (1994) Floral
Een voor de hand liggende keuze om Edouard Fléchier de eer te gunnen de eerste flanker voor Poison te ontwikkelen. Was de meester in staat om opnieuw een hype te ontketenen? De verwachtingen waren hoog gespannen toen negen jaar na de lancering van Poison dochter Tendre ter wereld kwam. Het oordeel was destijds eensluidend: dit is een telg uit de Poisonfamilie.

Tendre opent met frisse groene tonen en het muskachtige karakter dat Poison zo typeert. Na een minuut of tien blijft een indringend zoete witte bloemengeur over. De intensiteit van het parfum verraadt haar afkomst. Zo moeder zo dochter.

Tendre is inmiddels uit produktie genomen. Zo ben je lid van de familie, zo lig je er weer uit.

HYPNOTIC POISON (1998) Woody Oriental
Ik moet iets bekennen. Ik heb moeite om met een open geest en neus flankers tegemoet te treden.  De commerciële drijfveren van de parfumproducent zorgen voor terughoudendheid. Is een flanker niet meer van hetzelfde? Of juist iets minder? Kan een flanker verrassen? Kan het iets anders zijn dan een crowdpleaser? Hypnotic Poison bewijst dat het kan.

Hypnotic doet me denken aan een romige bonbon van een meester patissier. Zo’n ronde, met fluweelzachte praliné van melkchocolade omhuld door kokosschaafsel. Licht gearomatiseerd met rozenwater, peper en sandelhout. Zo’n bonbon die je in een keer in je mond wilt stoppen. En waar je hand op zoek gaat naar de volgende, terwijl je mond nog niet helemaal leeg is. Als je wil dat er in je gehapt wordt deze Kerst, dan is Hypnotic iets voor jou.

PURE POISON (2004) Soft Floral
Stuivende witte bloemen met oranjebloesem en musk. Maar dan wel heel veel van alles. Alsof er een bouwlamp van 1000 watt op je neus wordt gezet. Doet chemisch en zelfs wat goedkoop aan. Niet door het minste trio gemaakt trouwens. Benaim / Ropion / Polge van respectievelijk Polo / Dune / Dior Homme hebben hun handtekening onder Pure Poison gezet. Misschien net iets te veel manpower? Deze week Pure voor de vierde maal getest. Eindconclusie? Ik blijf er graag bij uit de buurt.

MIDNIGHT POISON (2007) Woody Oriental
Als ik deze geur geblinddoekt had geroken, dan had ik nu een beer moeten opeten. Ik had namelijk durven wedden dat dit een mannengeur is en geen vrouwengeur. Midnight is een koele, kruidige geur met een compacte structuur. Musk, anijs en een ietsiepietsie fruit. Een geur die eerder in de richting gaat van een fougère dan een woody oriental. Misschien wel de enige echte unisex in de stal van Dior.

HYPNOTIC POISON EAU SENSUELLE (2010) Floral Oriental
Een flanker van een flanker. Dat moet wel betekenen dat Hypnotic Poison een buitengewoon succesvol parfum is. En inderdaad, Parfums Christian Dior laat weten dat Hypnotic de best verkocht Poisongeur in Nederland is. En daarmee werd de kraamkamer voor deze kleindochter in gereedheid gebracht.

Hypnotic Eau Sensuelle is ontwikkeld door de huidige huisparfumeur François Demachy, die in 2006 de overstap maakte van Chanel naar Dior. Een ‘neus’ met een trackrecord om u tegen te zeggen. De man van 28 La Pausa, Antaeus en kaskrakers als Allure Homme en Coco Mademoiselle. En voor Dior de man achter de Escale en de La Collection serie, de Miss Dior Cherie en J’Adore flankers.

Wat meteen opvalt bij de opening van Eau Sensuelle is het ‘water’-achtige karakter. Binnen een minuut verdwijnt dit om plaats te maken voor de geur van witte amandelen, musk vanille, tuberoos en abrikoos. Smeuïge en tegelijkertijd krokante structuur. Fruitig. Herkenbare basis van sandelhout, musk en vanille. Goed gemaakt, zeker, maar ik voel geen enkele opwinding. Er kriebelt niets. Mijn hart klopt rustig door. Wat overheerst is een gevoel van teleurstelling. Ben benieuwd wat de Hypnotic-adepten van deze kleindochter vinden.

Wat blijft me bij van dit intensieve bezoek aan de familie Poison?

Moeder Poison, hoewel de scherpe randjes in de loop der jaren zijn verdwenen, is nog steeds een charismatische en imposante verschijning. Dat kun je niet van al haar nakomelingen zeggen. Hypnotic met haar warme, sensuele en uitbundige karakter is de uitzondering en mijn favoriete familielid. En wellicht door mijn zwak voor buitenbeentjes, trekt mijn neus ook naar Midnight. Tendre mocht van Dior al niet aan de kerstdis verschijnen, en eerlijk is eerlijk, ik mis haar niet. En als je me maar ver genoeg uit de buurt houdt van Pure, ben ik tevreden. En Eau Sensuelle? Ik ben dol op babies, kan er zelfs geen genoeg van krijgen. Maar als parfum heb ik liever iets met meer karakter.

Met enige weemoed denk ik terug aan de verzengende intensiteit van Poison bij haar lancering in 1985. Een geur voor powerwomen, extravert, brutaal en een tikkeltje masculien. Zin om even in de tijd terug te gaan? Kijk dan naar een van de eerste videoclips in de popmuziek met een ander icoon uit de tachtiger jaren. ‘Ladies and gentlemen, Miss Grace Jones’.

Hoe kijk jij aan tegen het fenomeen flankers? Voel jij dezelfde reserve als ik, of word je juist gestimuleerd om een nieuwe geur te proberen? Welke nakomeling van Poison is je het liefst? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Volgende week: feestparfums!

Madame Rochas van Rochas, ’tijdloze elegantie’.

1960. Het jaar waarin Frankrijk zijn eerste atoomproeven in Afrika deed, Frans Togo onafhankelijk werd en John F. Kennedy tot president van de Verenigde Staten werd gekozen. Het jaar waarin Dalida drie hits had en Johnny Halliday Laisse les filles zong.

En het jaar van Madame Rochas.

Het moet een inspirerende samenwerking zijn geweest tussen Guy Robert en Helene Rochas. Hij, jong en veelbelovend parfumeur. De man die later onder andere Calèche voor Hermes (1961) zou maken en Gold (1983) voor Amouage.

Zij, ook jong en op vroege leeftijd weduwe geworden. Vijf jaar eerder verloor ze haar man Marcel en nam ze de leiding over Rochas op zich. Ze zou de boeken in gaan als jongste vrouwelijke CEO van Frankrijk en bleek uitermate geschikt voor deze functie.

Madame Rochas en Hélène Rochas. Het parfum en de vrouw erachter. Is er eigenlijk verschil tussen beiden?

Actief en vitaliserend. Energiek en aanwezig. Krachtig, maar beheerst. Feminisme avant la lettre. Een parfum voor een leiderstype, à la Neelie Smit Kroes. Goed gekapt, en in klassieke outfit gekleed. Chic nachtblauw, zwart of donkerbruin. Goud, geen zilver. Liever diamanten dan parels. Glanzende dieprode of dieproze lipstick. Kasjmier mantel en Tods of ballerina’s. Bijpassende tas. Damesachtig, maar niet tuttig.

Ook deze vrouwen maken stormen in hun leven mee, ze buigen licht maar barsten nooit. Paris, London, Amsterdam-Zuid, Maastricht Sint Pieter.

De vintage parfum de toilette toont zich springlevend. Lichte poederigheid en zeer luxe zeep. Heel frisse en opwekkende opening. Boeket van tere witte en heel lichtgele fantasiebloemen. Beetje pittig en warm. Ik zou zweren dat er kummel in zit, ook al staat dat nergens vermeld. Een kleine microkosmos van verfijning en elegantie.

Laat me eens weten of jij Madame Rochas kunt waarderen of het eerder een parfum uit een voorbij tijdperk vindt.

En mocht je juist zin hebben gekregen in een duik in 1960, bekijk dan het filmpje waarin Dalida itsi bitsi petit bikini zingt. In pyama en zonder Madame Rochas.

Volgende week Niche parfums: ultiem comfort met Teint de Neige van Lorenzo Villoresi.

(This post has also been published in English on Estellana.com.)