Selfridges of London

Al op Marylebone Highstreet zweven de helgele tasjes me tegemoet. Grote maten, kleine maten, bollend of met ingevallen wangen. Zonder uitzondering stapt de eigenaar ervan blij voort, opgetogen over de zojuist gedane aankoop.

Sinds dinsdag verblijf ik in de buurt van een waar Londens kooplusthof. Op een steenworp afstand van ons hotel.

Selfridges, wat kun je hier eigenlijk niet krijgen? Alle bekende en minder bekende luxemerken geven hier sinds 1909 acte de présence. Alleen al om het hele warenhuis door te lopen heb je uren nodig. Zonder ook maar een pashokje van binnen te zien, een laars uit te checken, een parfum te ruiken of een lipstick te proberen.

Ik ben trouwens helemaal niet dol op winkelen. Nooit geweest ook. Zodra ik me in een warenhuis of een koopgoot begeef krijg ik het benauwd en begint mijn hoofd te tollen. Dus als ik een mooie trui zie en hij is een beetje betaalbaar koop ik hem meteen in een andere kleur. ‘Zo dat is ook weer geregeld…’. Het enige waarvoor ik me graag de benen onder mijn lijf uitloop is parfum. En Selfridges is packed with the stuff. Dus muziek in mijn oren, muts en zonnebril op en go.

Mijn doorzettingsvermogen wordt duchtig op de proef gesteld door de sales representatives die bij een vleug oogcontact direct een koopslachtoffer van me willen maken. Met een glimlach en een ‘Just browsing, thank you’ sla ik de eerste aanvallen af. Een onverlaat waagt het een puf Gucci Guilty Black in mijn richting te sprayen. Een giftige blik gaat retour. Please….!

Wat gedesoriënteerd meer ik aan in de Dior-haven. Een beeldschone jonge vrouw met Slavische trekken (Svetlana lees ik later op haar naambordje) ontfermt zich vriendelijk doch doortastend over me. Ze zet me op een stoel en houdt me Grand Bal voor. Een elegante compositie van jasmijn, ylang ylang, neroli en musk drijft mijn neus binnen. Mijn hart reageert blij met een sprongetje, de lente is in aantocht, jawel!

Patchouli Impérial en Oud Ispahan volgen. Beide zijn heerlijk, ook hier die verfijnde en classy signatuur. Geen gekke start van dit snuffeltripje.

Door naar Chanel voor het nieuwe parfum uit de prestigieuze Les Exclusifs-serie, 1932. In Nederland pas volgende maand verkrijgbaar, maar misschien lanceren ze dit parfum wel eerder in Londen. Bingo! Tientallen flessen met een bleek geelgroene vloeistof lachen me toe.

Een puf op een geurstrook, beetje wapperen, beetje blazen. Neus bevindt zich in opperste staat van paraatheid. Langzaam snuif ik de geur op. Ik kijk de verkoper veelbetekenend aan en geef hem zonder iets te zeggen mijn rechterarm. Hij glimlacht tevreden en besprenkelt mijn huid. Ik ruik en schud lichtjes mijn hoofd. Jacques did it again.

De eerste kennismaking met 1932, een compositie rond iris, jasmijn en vetiver, is overrompelend. Ik ben benieuwd of het vervolg net zo indrukwekkend is. To be continued next week. 

Vaderdag: op zoek naar viriel parfumgeluk

Iedereen die me een beetje kent weet van mijn kruistocht tegen olfactorische alledaagsheid en slaapverwekkende middelmaat. Nu vaderdag weer voor de deur staat is dit een ideaal moment om mijn strijd wat te intensiveren. Tijd voor een marsroute dus.

  • Inspecteer het planchet boven de wastafel en verwijder met één soepele beweging alle flesjes met de toevoeging ‘blue’, ‘aqua’, sport’ en ‘light’. Luister niet naar het stemmetje ‘oh wat zonde’ in je hoofd.
  • Controleer zijn kledingla en het dashboardkastje op verweesde flessen. Deze zijn al lang toe aan een andere bestemming.
  • Geef al je trofeeën een dikke kus en breng ze naar de kringloopwinkel, of nee, liever naar de glasbak.

Gefeliciteerd. Dat was een moedige actie. Op naar de parfumerie.

  • Negeer de aanbiedingen in de winkel. Je bepaalt zelf wel waar je man naar ruikt.
  • Negeer ook de combinatiepakketten met showergel of, nog erger, aftershave. Enkel bedacht door marketeers om van hun onverkoopbare voorraden af te komen.
  • Als de verkoopster aan je vraagt waar hij van houdt, vermijdt dan de woorden ‘fris’, ‘sportief’ en ‘mannelijk’. De kans is anders groot dat er iets onder je neus wordt gehouden dat aan veredelde toiletreiniger doet denken.
  • Projecteer het beeld van je liefje in de manshoge billboards met geboetseerde koffiebruine torso’s, sixpack en hongerige blik. Is dit echt iets voor hem denk je?

Hoera! We zijn nu echt meters aan het maken.

Euh, en nu? Hoe deze anarchistische acties om te zetten in viriel parfumgeluk? Niet eenvoudig omdat het aanbod ook na al dit gestreep nog steeds overweldigend is. Geen paniek. Neem de tijd, vertrouw op je neus en alles komt goed.

Mijn lijstje? Goed dan, omdat je het vraagt. Hier een greep uit mijn zomerfavorieten. Voor al onze leuke, mooie, lieve, interessante, spannende en aantrekkelijke mannen, vader of geen vader. Omdat ze het waard zijn…

EAU SAUVAGE van Dior / Citrus / Bij Douglas ed.

Klassieker. Citrusbom. Ultra fris en opwekkend. Maakt alert en actief. Het alternatief voor ‘sport’ en ‘light’. Vermoedelijk de brandstof waar Jack Bauer 24 uur op loopt.

 

GREY FLANNEL van Geoffrey Beene / Green / Via internet

Messcherp en assertief. Oorspronkelijk en origineel. Witty. Puntige groene karakters met viooltjes. Onwaarschijnlijk lekker. Uitermatie geschikt voor Mad Man Don Draper.

 

POUR UN HOMME van Caron / Floral / Bij Annindriya

Stijlvol en verfijnd. Boordenvol lavendel op een romig bedje van vanille. In zijn eenvoud magistraal. Een basisgeur voor de geurgarderobe van elke man. Iets voor Colin Firth als King George VI in de King’s Speech.

 

APOM POUR HOMME / Woody Oriental / Bij Annindriya en Skins

Citrus, ceder en oranjebloesem. Iets poederigs. Warme basis. Intrigerend geurprofiel. Een geur die je doet stilstaan en je hoofd doet omdraaien. Zou ik ook doen voor Nate Fisher van Six Feet Under, dus een goede combi.

 

L’EAU FROIDE van Serge Lutens / Woods / Bij Celeste o.a.

Eerder op deze blog besproken. Een parfum die de gemoederen tot bedaren brengt. Komt misdaadbestrijder Cedric Daniels in The Wire goed van pas. Ook iets voor Arjen Robben bij het nemen van penalties.

 

DIOR HOMME van Dior / Woods / Bij Douglas ed.

Iriswortel op zijn best. Comfortabel, smooth en handwarm. Onalledaags en met niets te vergelijken. Hoge aaibaarheidsfactor. Fijnproeversparfum. Voor karakters als Alan Rickman’s Colonel Brandon in Sense & Sensibility.

 

EAU SAHARIENNE van Les Voiles Depliees / Woods / Bij Aafkes

Ook eerder op deze blog besproken. Onlangs gepromoveerd tot hunkerparfum. Sensueel, kruidig en iets luchtigs. Zo ongeveer moet Sayid op het strand in Lost geroken hebben. Na een frisse duik, dat wel.

 

DECLARATION van Cartier / Dry Woods /  Bij Douglas ed.

Ragfijne compositie. Fris met een stoere kruidige basis. Iets voor Brad Pitt.  Oh nee, die is sinds kort aan de Chanel No. 5. Voor Angelina dan maar? Die heeft thuis toch de broek aan. Ook mijn favoriet trouwens in de tijd dat ik enkel ‘mannengeuren’ droeg.

 

EAU DE GLORIE van Parfum d’Empire / Dry Woods / Bij Annindriya en ParfuMaria

Pikant en knisperend. Aanwezig en vasthoudend. Zet tot actie aan en maakt onrustig. Groene kruiden, wat leer en ergens iets zachts. Ruwe bolster, blanke pit, dat idee. Ideaal maatje van Jason Bourne in The Bourne Ultimatum.

 

En ladies, zijn we er klaar voor? Niet dralen, kom op nou, aanvalluh!

Koop jij ook wel eens een parfum voor je lief? Hoe ga je te werk? Waar laat je je door leiden? Welk parfum is zijn favoriet? Heb je ook wel eens iets gekocht wat ie helemaal niet lekker vond? Of jijzelf niet, achteraf? Vertel het mij en de lezers van deze blog door te reageren op dit artikel.

 

NEWS / some hot topics in the perfume community


Mei 2012, issue 6

Dior lanceert nieuwe geur Escale à Parati
Dior meert een vierde keer af, ditmaal in Parati. Eerder werden Escale à Portofino (2008), Escale à Ponderichy (2009) en Escale aux Marquises (2010) uitgebracht. Stuk voor stuk lichtvoetige en frisse geuren die niet al te veel aandacht vragen van de drager en zijn omgeving.

Escale à Parati is in dezelfde stijl gemaakt als haar drie voorgangers. Ditmaal heeft François Demachy, huisparfumeur van Dior, zich laten inspireren door het vissersplaatsje Parati, Brazilië. Een prachtige plek, 125 km ten zuiden van Rio de Janeiro, omgeven door witte stranden, wijvende palmen en azuurblauw water. Denk er soepel dansende gebruinde lichamen, bruisende cocktails en een klaterlach bij en het plaatje is compleet.

Maar Escale à Parati is verre van een sensueel parfum. Het is juist het tegenovergestelde door het prominente colognekarakter. De geur wordt gedomineerd door citrus, bittere sinaasappel, munt en petitgrain met een hint van besjes, kaneel, rozenhout en tonka. Voor op superhete dagen, of omdat je echt geen idee heb wat je vandaag nu weer eens zult dragen…

Verkrijgbaar bij de bekende ketens, 75 ml € 71,50 en 125 ml voor 102,00.

TheNobleNose in Londen 
Morgen vertrek ik voor 5 dagen naar Londen, en ja, er wordt natuurlijk weer volop gesnuffeld. Een bezoek aan de flagshipstore van Amouage staat op het programma en ook staat er een afspraak voor een interview met Linda Pilkington van Ormonde Jayne. Helaas zijn haar bijzondere parfums nog niet verkrijgbaar in Nederland, maar mijn gutfeeling zegt dat dat niet meer lang op zich laat wachten.

Keep you posted!

DOORGESNUFFELD: Londonbeauties, ‘ik ga naar huis en neem mee…’

Dat leek aanvankelijk niet mee te vallen, een top 5 samenstellen uit alle geuren die ik vorige week in Londen geroken heb. Maar het bleek eenvoudiger dan gedacht. De geuren die slechts de geurstrook raakten vielen namelijk af. Waarom? Omdat het in mijn ogen niet fair is om een geur op basis van een momentopname te beoordelen. Niet getreurd, er bleef na deze ruwe selectie nog heel wat te snuffelen en selecteren over.

Mijn hart blijkt deze week uit te gaan naar al die prachtige, warme en kruidige geuren die op mijn pad zijn gekomen. Komt vast door het weer, ijskoud, zonnig en winters. Of het nu Louanges Profanes, Ambre Nuit of Ambre Russe is, ze zal je verwarmen. En L’Autre en Cuir Fetiche sluiten wonderwel aan bij de straffe, frisse kou van vandaag.

LOUANGES PROFANES Parfumerie Generale (2008)
♡ ☆ ♪♪ ∫∫∫ ♀ €€ ⎢ Floral Oriental⎢Verkrijgbaar bij Annindriya
Neroli heeft nooit tot mijn favoriete aroma’s behoort, maar ik moet concluderen dat ze me eindelijk voor zich gewonnen heeft. Louanges Profanes maakt het me dan ook erg makkelijk om die pikante groenige geur van de bittere sinaasappelbloesem te omarmen. Samen met de lelies, honing, bezoin en wierook een onweerstaanbaar parfum. Delicaat en warm. Geurt eindeloos lang. Tsja, en dan heb je zomaar een hunkerparfum te pakken.

AMBRE NUIT Dior (2009)
☆ ♪♪ ∫∫ ♀ €€ ⎢ Woody Oriental⎢Verkrijgbaar bij de e-shop van Dior.com
Misschien wel dé favoriet uit La Collection Privée, de exclusieve reeks geuren van Dior; alhoewel Mitzah ook diepe indruk op me heeft gemaakt. Een wonderlijk levendig en warm, kruidig parfum. Sprankelend door de bergamot en ceder waarmee het opent. Bloemig door de rozen. Kruidig door de patchouli en de ambergris brengt wat warmte. Zeer elegant.

AMBRE RUSSE Parfum d’Empire (2004)
☆ ♪♪ ∫∫∫ ♀♂ € ⎢ Soft Oriental⎢Verkrijgbaar bij Parfumaria
Hou je van whisky, dan hou je van Ambre Russe. In een oogwenk bevind ik me weer in die kleine ambachtelijke whiskystokerij op het eiland Sky, toen ik jaren geleden Schotland bezocht. Het donkere en woeste broertje van Ambre Nuit. Drank en leer, een gevaarlijke combinatie. Voor hele stoere mannen en vrouwen. Het vreemde was dat deze blockbuster op de huid van mijn lief iets bloemigs kreeg…

L’AUTRE Diptyque (1973)
☆ ♪♪ ∫∫∫ ♀♂ €€ ⎢dry woods⎢Enkel verkrijgbaar bij (flagshipstores) Diptyque
Vorige week schreef ik er al over, vandaag maakt deze geweldige geur deel uit van de Londen top 5. Straffe en strenge geur. Bomvol komijn, kardemom, lemongrass en patchouli. Zo ongeveer zal een specerijenmarkt in Delhi ruiken. De komijn ontpopt zich als het lekkerste lichaamszweet dat ik ooit geroken heb. Tsja, daar moet je natuurlijk wel van houden. De lemongrass en de ceder houdt het fris en voorkomt ongemakkelijke situaties…

CUIR FETICHE Maitre Parfumeur et Gantier (2011)
☆ ♪♪ ∫∫∫ ♀♂ € ⎢ Dry Woods⎢Onder andere verkrijgbaar bij Parfumaria
Waarschijnlijk de meest vrouwelijke dry woods die er momenteel op de markt is. Het leer subliem verwerkt in een compositie van bloemen, musk en de houtige karakters van patchouli en sandelhout. Geraffineerd en verfijnd. Staat te boek als een unisex parfum, maar is onmiskenbaar vrouwelijk…

DOORGESNUFFELD: Futur, Mon Jasmin Noir, Teint de Neige en Dune

 

Vandaag de eerste editie van doorgesnuffeld. Met meteen drie aanvullingen op de symbolen die ik in het artikel van vorige week vrijdag heb gelanceerd. Afgelopen weekend bleef de nieuwe rubriek me door het hoofd spelen. Een teken dat ik er toch nog niet helemaal tevreden over was. Dus vroeg ik mezelf af: wat zou ik als lezer nog meer in één oogopslag over een parfum aan de weet willen komen?

KRACHT ♪
De eerste aanvulling is het ♪- tekentje. Eén symbooltje betekent: de geur heeft een ingetogen, beheerst of zelfs verlegen karakter. ♪♪ betekent dat de geur aanwezig is, zonder opdringerig te zijn. En ♪♪♪ krijgen de extraverte en luidruchtige geuren, de powerbeesten. Denk aan de Poisons, Angels en Broadway Nites van deze wereld.

VLUCHTIGHEID ∫
Hoe lang blijft het parfum hangen? Vervliegt het snel, of is het na uren nog steeds waarneembaar? Eén tekentje staat voor korte levensduur, minder dan 2 uur. ∫∫-tekentjes staat voor een gemiddelde levensduur, tussen de 2 en 5 uur . En ∫∫∫-tekentjes betekent dat het parfum meer dan 5 uur waarneembaar is.

DIKKE ZEVEN ❼
De derde aanvulling is de toevoeging van de categorie ‘dikke zeven'(❼). Deze categorie zit tussen de TOPKLASSE en de GRIJZE MUIZEN in. DIKKE ZEVENS zijn parfums die echt heel lekker zijn en goed gemaakt. Ze blinken niet zozeer uit in originaliteit of karakter, maar ze zijn o zo prettig om te dragen.

In mijn beleving had de ☺ voor de TOP parfums onvoldoende zeggingskracht en wordt vervangen door een ☆.

Alle geuren worden getest op een geurstrook, en de waardering in ☆, ❼, ⁇!, ▩, ☹, ☁, ∫ en ♪ is hierop gebaseerd. Het hunkerparfum (♡) heb ik natuurlijk op de huid gedragen, want hoe anders kan het ooit een persoonlijke favoriet worden?

En dan nog iets over de GRIJZE MUIS (▩). Ik zou dolgraag een symbool van een muis gebruiken. Jammergenoeg kan ik hem nergens vinden. Kan iemand me hiermee helpen?

Deze week in doorgesnuffeld:

FUTUR Robert Piguer (2009)
☆ ♀ ♪♪ ∫∫∫ € ⎢ woods/green⎢ EdP ⎢ verkrijgbaar bij de gespecialiseerde parfumerie
Stuivend en opwekkend. Energiek en vitaal. Groen. Witte bloemen. Classy. Schitterend begin van de lente. Enkel verkrijgbaar in 100 ml.

MON JASMIN NOIR Bvlgary (2011)
❼ ♀ ♪ ∫∫ € ⎢ floral oriental⎢ EdP ⎢ verkrijgbaar bij de bekende ketens
Zachte en warme witte bloemengeur. Fijntjes en delicaat. Comfortabel. Zeer breed inzetbaar.

TEINT DE NEIGE Lorenze Villoresi (2000)
❼ ♀ ♪♪♪ ∫∫∫ €⎢ floral oriental⎢ EdT⎢ verkrijgbaar o.a. bij Celeste en Annindriya
Poederig, vol en zeer vrouwelijk parfum. Musk , rozen en jasmijn. Omhullend en verwarmend. Ideaal voor een koude winterdag.  Blijft oneindig lang hangen.

DUNE Dior (1991)
☆ ♀ ♪♪ ∫∫∫ € ⎢ woody oriental⎢ EdT⎢ verkrijgbaar bij de bekende ketens
Een absolute klassieker en ooit een hunkerparfum. Verontrustend, intrigerend en origineel. Kruidig. Warm en fris tegelijkertijd. Witte bloemen. Smooth én rul. Een parfum dat bol staat van de tegenstellingen. Chanel ging er op door en bracht 5 jaar later Allure uit.

 

Poison, the next generation: ‘de verschoppeling, de megaster, de schreeuwlelijk, het buitenbeentje en de baby’.

Het commerciële succes van een parfum is af te meten aan de hoeveelheid flankers die zij voortbrengt. Flankers zijn parfums die de naam dragen van de kaskraker met een toevoeging zoals Sport, Sensuelle of Eau. De parfumproducent wil zo de schare liefhebbers van het succesvolle ‘moeder’-parfum verleiden tot aanschaf van de nieuwe geur.

Poison heeft vijf flankers voortgebracht: drie dochters, een hermafrodiet en een kleindochter.

TENDRE POISON (1994) Floral
Een voor de hand liggende keuze om Edouard Fléchier de eer te gunnen de eerste flanker voor Poison te ontwikkelen. Was de meester in staat om opnieuw een hype te ontketenen? De verwachtingen waren hoog gespannen toen negen jaar na de lancering van Poison dochter Tendre ter wereld kwam. Het oordeel was destijds eensluidend: dit is een telg uit de Poisonfamilie.

Tendre opent met frisse groene tonen en het muskachtige karakter dat Poison zo typeert. Na een minuut of tien blijft een indringend zoete witte bloemengeur over. De intensiteit van het parfum verraadt haar afkomst. Zo moeder zo dochter.

Tendre is inmiddels uit produktie genomen. Zo ben je lid van de familie, zo lig je er weer uit.

HYPNOTIC POISON (1998) Woody Oriental
Ik moet iets bekennen. Ik heb moeite om met een open geest en neus flankers tegemoet te treden.  De commerciële drijfveren van de parfumproducent zorgen voor terughoudendheid. Is een flanker niet meer van hetzelfde? Of juist iets minder? Kan een flanker verrassen? Kan het iets anders zijn dan een crowdpleaser? Hypnotic Poison bewijst dat het kan.

Hypnotic doet me denken aan een romige bonbon van een meester patissier. Zo’n ronde, met fluweelzachte praliné van melkchocolade omhuld door kokosschaafsel. Licht gearomatiseerd met rozenwater, peper en sandelhout. Zo’n bonbon die je in een keer in je mond wilt stoppen. En waar je hand op zoek gaat naar de volgende, terwijl je mond nog niet helemaal leeg is. Als je wil dat er in je gehapt wordt deze Kerst, dan is Hypnotic iets voor jou.

PURE POISON (2004) Soft Floral
Stuivende witte bloemen met oranjebloesem en musk. Maar dan wel heel veel van alles. Alsof er een bouwlamp van 1000 watt op je neus wordt gezet. Doet chemisch en zelfs wat goedkoop aan. Niet door het minste trio gemaakt trouwens. Benaim / Ropion / Polge van respectievelijk Polo / Dune / Dior Homme hebben hun handtekening onder Pure Poison gezet. Misschien net iets te veel manpower? Deze week Pure voor de vierde maal getest. Eindconclusie? Ik blijf er graag bij uit de buurt.

MIDNIGHT POISON (2007) Woody Oriental
Als ik deze geur geblinddoekt had geroken, dan had ik nu een beer moeten opeten. Ik had namelijk durven wedden dat dit een mannengeur is en geen vrouwengeur. Midnight is een koele, kruidige geur met een compacte structuur. Musk, anijs en een ietsiepietsie fruit. Een geur die eerder in de richting gaat van een fougère dan een woody oriental. Misschien wel de enige echte unisex in de stal van Dior.

HYPNOTIC POISON EAU SENSUELLE (2010) Floral Oriental
Een flanker van een flanker. Dat moet wel betekenen dat Hypnotic Poison een buitengewoon succesvol parfum is. En inderdaad, Parfums Christian Dior laat weten dat Hypnotic de best verkocht Poisongeur in Nederland is. En daarmee werd de kraamkamer voor deze kleindochter in gereedheid gebracht.

Hypnotic Eau Sensuelle is ontwikkeld door de huidige huisparfumeur François Demachy, die in 2006 de overstap maakte van Chanel naar Dior. Een ‘neus’ met een trackrecord om u tegen te zeggen. De man van 28 La Pausa, Antaeus en kaskrakers als Allure Homme en Coco Mademoiselle. En voor Dior de man achter de Escale en de La Collection serie, de Miss Dior Cherie en J’Adore flankers.

Wat meteen opvalt bij de opening van Eau Sensuelle is het ‘water’-achtige karakter. Binnen een minuut verdwijnt dit om plaats te maken voor de geur van witte amandelen, musk vanille, tuberoos en abrikoos. Smeuïge en tegelijkertijd krokante structuur. Fruitig. Herkenbare basis van sandelhout, musk en vanille. Goed gemaakt, zeker, maar ik voel geen enkele opwinding. Er kriebelt niets. Mijn hart klopt rustig door. Wat overheerst is een gevoel van teleurstelling. Ben benieuwd wat de Hypnotic-adepten van deze kleindochter vinden.

Wat blijft me bij van dit intensieve bezoek aan de familie Poison?

Moeder Poison, hoewel de scherpe randjes in de loop der jaren zijn verdwenen, is nog steeds een charismatische en imposante verschijning. Dat kun je niet van al haar nakomelingen zeggen. Hypnotic met haar warme, sensuele en uitbundige karakter is de uitzondering en mijn favoriete familielid. En wellicht door mijn zwak voor buitenbeentjes, trekt mijn neus ook naar Midnight. Tendre mocht van Dior al niet aan de kerstdis verschijnen, en eerlijk is eerlijk, ik mis haar niet. En als je me maar ver genoeg uit de buurt houdt van Pure, ben ik tevreden. En Eau Sensuelle? Ik ben dol op babies, kan er zelfs geen genoeg van krijgen. Maar als parfum heb ik liever iets met meer karakter.

Met enige weemoed denk ik terug aan de verzengende intensiteit van Poison bij haar lancering in 1985. Een geur voor powerwomen, extravert, brutaal en een tikkeltje masculien. Zin om even in de tijd terug te gaan? Kijk dan naar een van de eerste videoclips in de popmuziek met een ander icoon uit de tachtiger jaren. ‘Ladies and gentlemen, Miss Grace Jones’.

Hoe kijk jij aan tegen het fenomeen flankers? Voel jij dezelfde reserve als ik, of word je juist gestimuleerd om een nieuwe geur te proberen? Welke nakomeling van Poison is je het liefst? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel.

Volgende week: feestparfums!

Poison (1985) van Dior, ‘no cigars, no poison’.

Poison. Is er een vrouw die niet voor dit parfum viel toen het in 1985 op de markt kwam? Ik was in ieder geval op slag verliefd. Een vreemde en onalledaagse geur, overrompelend, intens en onweerstaanbaar.

En een radicale breuk met alles wat Dior eerder aan parfums had uitgebracht. De toonbeelden van verfijning en goede smaak, zoals Miss Dior en Diorella, trokken witjes weg bij de intrede van powerbeest Poison. Ik kan me zo voorstellen dat er de nodige wenkbrauwen werden gefronst in de wereld van de Parijse haute couture.

Aan Poison werd door de toen 36-jarige Edouard Fléchier drie jaar gewerkt. Maurice Roger, destijds de bestuursvoorzitter van Parfums Christian Dior had hem carte blanche gegeven. Enkel een paar algemene uitgangspunten waren duidelijk: het moest krachtig zijn, verontrustend en vernieuwend.

De creatie en de lancering van het parfum kostte Dior maar liefst 40 miljoen dollar. Een alleszins aanvaardbare investering, zo bleek al snel. In de eerste twee weken na de lancering in 1985 werd er alleen al in Parijs elke 50 seconden een fles Poison verkocht. Het was een eclatant succes.

Niet iedereen was overigens even dol op de overweldigende kracht van het parfum. Zo had menig restaurateur een bordje op de deur met het gebod “no cigars and no Poison”…

Anno 2011 is Poison nog steeds een indrukwekkende en onalledaagse geur. Het parfum is wel wat slanker dan in 1985, ruikt iets frisser en transparanter. Heeft minder dat donkere en dat verontrustende. Oogt moderner. Aan intensiteit heeft het echter nog niets ingeboet. Het is een fruitbom, maar dan zonder die plakkerige zoetheid die veel moderne geuren kenmerkt. Het heeft zelfs een zekere elegantie met z’n lichte poederigheid en iets rulle structuur.

Poison, tegengif voor middelmatigheid, bekrompenheid, angstaanvallen en frigiditeit. Het dwingt je je te bevrijden van zelf opgelegde beperkingen. Het nodigt je uit nieuwe paden in te slaan en onbekende gebieden te ontdekken. Poison verontrust en maakt je alert. Een larger than life tuberoos. Een moderne klassieker. En een echt feestparfum.

Wat voor herinneringen heb jij aan Poison? Laat het mij en de lezers van deze blog weten door te reageren op dit artikel!

Volgende week: De dochters van Poison: Tendre, Hypnotic, Pure, Midnight en Sensuelle.