How is your nose today?

Konyune onorange-tanka. Hoe is het met je neus? Zo begroeten de Ongees, het inheemse volk van de Andaman eilanden, elkaar.

Vreemde vraag? Hangt er maar vanaf hoe belangrijk geur voor je is. De Ongees vinden hun neus in ieder geval het belangrijkste zintuig in hun leven. Hij vertelt je of een vrucht rijp of een plant eetbaar is en welke geneeskrachtige werking hij heeft. Of iemand een ziekte onder de leden heeft en welke man of vrouw het sterkste nageslacht levert. De neus is de TomTom van de Ongees en hun belangrijkste gids voor welke beslissing ook. En net als de staart van een kat vertelt hij wat het humeur van de eigenaar is. De neus kan licht voelen of zwaar. Moe of alert. Gerrïteerd of nieuwsgierig.

Ook zijn er natuurvolkeren die als begroeting het edele reukorgaan in de oksel van de ander drukken. ‘Hé wat leuk om je te zien!’, en hup daar verdwijnt de neus in de warme holte. Haar of geen haar, zojuist gebadderd of net uit bed, een stevige snuif aan het vocht dat glinsterend in de schoot van de arm ligt, laat de gemoedstoestand van de eigenaar lezen als een boek. Beetje zurig? ‘Boos geweest jongen, ruzie met je vrouw gehad?’ Zoetig? ‘Veel wortelen gegeten of is je maag van streek?’ Bitter? Hartklachten. Ranzig? Weinig rust gehad of problemen met de blaas.

Moeilijk voor te stellen in onze samenleving, waar we naar hartelust be-, ont- en hergeuren en lichaamsgeur de duivel is. Mocht er ooit een 2.0 versie van De Tien Geboden komen dan zal ‘Gij zult de dampen van uw lichaam ostentatief en met toewijding bestrijden’ er zonder twijfel deel van uitmaken.

Deze ochtend ging ik op zoek naar een leuk plaatje voor dit artikel en googelde ‘smelling armpits’. Met ingetrokken neus en toegeknepen ogen opende ik de tab afbeeldingen. Een duik in de oksel van het internet is op zijn zachts gezegd een stoutmoedige daad voor iemand die gezegend is met de afwijking ‘beeld = geur’. Seeing it, is smelling it...

Ik zal je een verslag besparen van wat me voor de ogen kwam. Want geloof me, je wil niet weten wat ik daar aan harige, rode, ontstoken, gerimpelde, schurftige, vlezige, onthaarde, biljartbal gladde, maagdelijke, door gordelroos geteisterde en getatoeëerde oksels tegenkwam wier uitwasemingen mijn werkruimte parfumeerden met een melange van vers, licht zurig, ranzig, scherp, babyzoet, kruidig, onschuldig, weeïg, zilt en door Rexona en Axe onschadelijk gemaakt zweet.

En toch. Ik hou van lichaamsgeur en ben net als die natuurvolkeren gefascineerd door de geur van zweet.

Zo, dat is eruit.

★★★★☆ FRENCH LOVER door Pierre Bourdon voor Frederic Malle
♪♪ ∫∫ ♀♂ €€⎢dry woods⎢verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Een van de meest verleidelijke parfumnamen die ik ken. Wie grijpt nou niet onmiddellijk naar een fles met zo’n naam? Kom op mensen, niet zo verlegen. Ja grijpen maar. Want welke vrouw wil niet haar neus aanvlijen tegen een verre minnaar met exotische tongval die haar lichaam in een smeuïg puddinkje verandert? En is er ook maar één man die niet droomt van vrouwen die door het parfum dat hij draagt in een … nou ja, je begrijpt het.

Hohoho, nu niet direct naar de webshop rennen om deze vriend onbesnuffeld in je winkelwagentje te gooien. Want dit geraffineerde heerschap is niet van plan iedereen te plezieren.

Allez, deze french lover heeft wel eerst zijn tanden gepoetst. Met een ecologisch verantwoorde tandpasta met engelwortel. De opening is namelijk verkwikkend en lichtvoetig. Na verloop van tijd begint de lover heel lichtjes te geuren naar zweet en huid. Maar hij verliest niet zijn frisheid, daar zorgt het groenkruidige karakter wel voor. Beetje aarde, beetje hout. Het parfum blijft op spanning door iets pikants en prikkelends en de strenge, subtiel bittere kern.

Na langdurige en nauwkeurige inspectie blijkt de Franse vrijer uit koel hout gesneden. Knappe vrouw (of man) die hem weet op te warmen.

Fijnproeversparfum.

Je begrijpt dat ik na deze ontboezeming benieuwd ben naar jouw verhouding tot lichaamsgeur. Trek je er je neus voor op? Of kan het je zo nu en dan toch bekoren? En wat vind jij van parfums met een zweterige toets? Vertel!

Hemels water

Een mens zit vreemd in elkaar.

Net nu ik verzaligd mijn benen in de zon leg en de gazpacho, tabouleh, gegrilde scampies en een glas pastis met ijs onder handbereik zijn, word ik verliefd op een parfum dat een ode brengt aan de regen. Inderdaad, regen.

Angeliques sous la Pluie.

Even dacht ik Jean-Claude Ellena te betrappen op een fantasie over Angelique, die na een hoosbui doorweekt in zijn Zuid-Franse parfumtempel verschijnt. Maar nee, die ‘s’ van Angeliques laat geen ruimte voor wulpse gedachten. Het gaat hier om engelwortel (angelica archangelica) en Ellena’s creatie is een welriekende haiku over een majestueuze plant in een regenbuitje. Kuiser wordt het niet.

Over regen gesproken. Volgens de deskundigen zijn er drie regentypes. Het kan niet anders of dit moeten huiskamergeleerden zijn. Want tel even met me mee: er zijn de striemend straffe regens in de herfst waarin nog geen hond naar buiten wil. Die vanuit het westen in een hoek van 45 graden een weg vinden langs de sluiting van je jas en zonder pardon je arme lijf geselen. Dan heb je de zomerse stortregens met druppels groter dan een centimeter. Vloek of zegen, je wordt er behoorlijk nat van.

En vergeet de drizzle niet, de druilregen, nauwelijks waar te nemen, maar dit type heeft slechts een straatbreedte nodig om je tot op de draad te doorweken. Dat zijn er al drie. Dan heb je nog de ijsregens, de hoosbuien, de slagregens, de wolkbreuken, de plensbuien, de watergordijnen, de motregens, de zomerse buitjes en de moesson. Mis ik er nog een?

Gelukkig is er deze week nauwelijks regen, maar wel Angeliques sous la Pluie. Met dank aan de weergoden.

♡★★★★☆ ANGELIQUES SOUS LA PLUIE (2000) van Jean-Claude Ellena voor Frederic Malle
♪ ∫ ♀♂ €€⎢woods⎢verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Een flinke scheut Hendrick’s Gin met Fever-Tree tonic klettert over mijn polsen. In een fractie van een seconde overbrug ik de 200 kilometer die mij scheiden van Pure C, het jongere en hippere zusje van Oud Sluis van (bijna ex-) driesterren chef Sergio Herman. De cocktailkaart is er eentje om bij weg te dromen en het roomwitte interieur van het restaurant, de duinen met het wiegende helmgras en het uitzicht op zee vertragen mijn hartslag. De cocktail met ijsblokjes van rozemarijn en andere groene kruiderijen geeft me het laatste zetje om mijn gedachten met een korrel zout te nemen.

Het kan niet anders of Ellena slurpt ook graag dit drankje weg. En misschien zat hij vorig jaar wel diezelfde septemberavond in een van die andere ronde kunststoffen banken. Genoot hij van hetzelfde brouwseltje als ik. Met Hendrick’s gin en Fever-Tree tonic en van die kunstig gemaakt ijsblokjes. Ik durf mijn fles Angeliques sous la Pluie erom te verwedden dat aan gin of tonic, of misschien wel aan allebei, een druppel engelwortelolie is toegevoegd.

Ellena zou Ellena niet zijn als hij na deze sprankelend frisse opening niet op de rem trapt. Eerst het briesend paard de vrije teugel geeft om het daarna krachtig tot de orde te roepen. Hij verstaat de kunst van het temmen, deze man. Verbazingwekkend hoe hij het tintelend frisse groenkruidige begin van citrus, jeneverbes en subtiel zoete engelwortel in een oogwenk omtovert in een geraffineerd zachte, musky, tikje sweaty en houtige, licht warme en comfortabele geur. Enkel waarneembaar als je de drager op de huid kruipt.

Angeliques sous la Pluie. Engelwortel in de regen, een regen van de fijnste soort. Ellena’s geurige aquarel in watertonen.

Maar je maakt mij niet wijs dat Ellena onder het genot van die gin-tonic niet even aan Angelique dacht…

Net nu ik de laatste hand aan dit artikel leg, begint het te regenen in Maastricht. Goed voor de engelwortel die haar krachtige wortels en stengels weer kan volzuigen met hemelwater. En ik? Ik laat de gin-tonic voor wat ie is en laaf me aan de beelden van ‘Ocean without a shore’ van Bill Viola, een videokunstenaar die gegrepen is door watergordijnen.

Geïnteresseerd in de achtergronden van dit werk? Klik dan hier.

En naar welke geuren grijp jij deze zomer?

L’Eau d’Hiver, Ellena’s knuffelparfum

                                  Knuffelparfum, definitie volgens Van Dale:
                                  1. parfum dat de zin tot knuffelen aanwakkert
                                  2. parfum dat de drager knuffelt, omarmt en verwarmt
                                  3. parfum dat door de drager geknuffeld wil worden

                                  Synoniemen: knuffelend parfum, knuffelbaar parfum, geurig                                                knuffeltje.

Nu de natuur zich bijna geheel heeft teruggetrokken, de wereld uit louter grijstinten lijkt te bestaan en 2012 op zijn eind loopt, is mijn verlangen naar een knuffelparfum op zijn hevigst.

Deze week heb ik mezelf streng toe moeten spreken. ‘Nee Tee, we gaan nu niet zeuren over het weer, dat is niet jouw stijl. Ja, ik weet het: het is koud, het is nat, het is glad, het is grijs. So what? Dat is het zo ongeveer de helft van het jaar in Nederland. Get used to it.’

Ooit heeft een wijze man mij geleerd dat als je de mondhoeken optrekt tot een glimlach, de goede zin er wel achteraan komt. Sindsdien stap ik vrolijk grimassend de koude nattigheid in en omarm winterse buien, striemende slagregens en ander ongerief. En verdorie, hou het lang genoeg vol en je voelt je een ander mens. Laat je niet ontmoedigen door mensen die je strak in het gezicht kijken, vol wrok over de streken van moeder natuur. Lach ze vrolijk toe, en ik verzeker je, je krijgt een glimlach terug.

Maar goed, koud blijft het en nat ook. En grijs. En donker. En het leven doet maar. En het is het eind van het jaar. En ik heb heel hard gewerkt.

Dus ja, waar andere mensen zichzelf knuffelen met chocoladeletters, kerstkransjes, wildgebraad of mollige wijnen, zoek ik mijn heil in parfum. En laat mijn neus nu net op L’Eau d’Hiver zijn gevallen.

★★★★☆ L’Eau d’Hiver (2003) door Jean-Claude Ellena voor Frédéric Malle
♪♪ ∫∫∫ ♀♂ €€  ⎢woody oriental ⎢Exclusief verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Zeer tere, koelwarme geursensatie. Sereen en zuiver als zojuist gevallen sneeuw. Sprankelend zonder te verblinden. Onschuldig en puur. En, hoe bijzonder, tegelijkertijd aangenaam warm.

Opent fris met kristalzuivere limoen badend in voorzichtig opgewarmde amandelmelk. Iets stuivends, iets reins, iets schoons. Poedersneeuw. Delicaat fantasiebloemetje.

In de loop van de tijd neemt de frisheid af en dijt het ronde en comfortabele karakter uit. Het parfum blijft echter verderlicht en een koel aura blijft waarneembaar. Zijdezachte textuur. Totale afwezigheid van logheid of zwaarte. De haard aan, het raam open, zoiets.

L’Eau d’Hiver is een perfect uitgebalanceerd parfum en valt onmiskenbaar binnen de definitie van knuffelparfum. Ze is als de baby snow monkey van de hoofdfoto: veilig weggestopt tussen de vacht van zijn ouders, voetjes en lijfje warm. Maar met de kou op de neus. Heerlijk.

Bekijk het prachtige filmpje van Marsel van Oosten over een snow monkey familie in het Japanse Jigokudani, badderend in een natuurlijke hot tub.

De winter en de decembermaand zijn gearriveerd en ik grijp onmiddellijk naar andere parfums. Jij ook? Wat is jouw favoriete knuffelparfum? Vertel!

 

Ik ga op reis en neem mee…

Teenslippers. Check. Tandenborstel. Check. Mascara en lipgloss. Check check. Jurkje blote rug. Check. Bolerootje. Check. Hakken. Hakken? t’ Is er snikheet. Ga je die arme voeten daarin persen? Oké, oké, het oog wil ook wat. Check. Plastic om mee te betalen. Check. Lavendelolie. Check. Bonita Avenue. Check. Schriftje. Check. Mobieltje. Check. Parfum. Uhhh. Uhm. Hmm.

‘Nee Tee, dat gaat echt niet.’
‘Wat gaat niet?’, vraag ik onnozel.
‘We gaan geen flessen meeslepen.’
‘Hè, hoezo niet?’, hou ik me van de domme.
‘Teveel gesjouw en ze nemen te veel ruimte in.’
‘Ik heb geen probleem met sjouwen en er is voldoende plek in de auto’, antwoord ik kregelig.
‘Maar het is er veel te warm voor die gevoelige watertjes.’

Ai, dat snijdt hout. Warmte is heel slecht voor parfum. Mijn linker hersenhelft heeft weer eens gelijk. Ergerlijk. Ik haal de flessen uit mijn reistas en stal ze voor me uit op tafel. Een mooi gezicht.

Eau Parfumée au thé vert van Bvlgari, voor op die echt hete dagen. Het zullen er best wat zijn. Geen twijfel mogelijk, moet mee.

Frangipani van Ormonde Jayne, zalig voor ’s avonds op een terrasje. De ultieme after sun. Check.

Boisé Fruité van Montale, echt iets voor als we van de Gran Paradiso naar de Langhe rijden. En natuurlijk zijn Roses Musk, altijd goed.

Een oude Vent Vert van Balmain, groen floraal en opwekkend. Peinzend houd ik haar in mijn hand. Zou wel eens van pas kunnen komen voor dat dagje Turijn. Dan kan Bel Respiro van Chanel thuisblijven. Dat scheelt weer.

Maharani Intense van Nicolai. Die moet sowieso mee, die kan ik echt niet missen.

Jabu van Mona di Orio. Stel het wordt koud daar in de bergen, dan komt deze poederige, warme oranjebloesem goed van pas. Oh, en het kan natuurlijk ook een dag regenen. Goddank is er Beige van Chanel, die helpt me er wel doorheen.

Ik haal de glazen buisjes, spraytjes en trechtertjes te voorschijn en pak de fles Bvlgary. Een, twee, drie, twintig pufjes in een buisje. Het begint onmiddellijk heerlijk fris te ruiken in mijn werkkamer.

Een half uur later staan 7 spraytjes voor me op tafel en de mini Vent Vert. Daar moet ik die dagen toch wel mee doorkomen? Even bekruipt me de twijfel en kijk ik nog eens rond op mijn geurkamer. De doos met citrusgeuren lonkt naar me en ik trek haar uit de kast. Het proefje van Bigarade Concentree ligt voor het grijpen. Check. En deze moet ook mee. De héle fles. Zo, nu ben ik er klaar voor.

Het had wat voeten in aarde, maar de klus is geklaard. En welke parfums mogen met jou mee op reis? Ik ben benieuwd naar jouw selectie.

DOORGESNUFFELD: Bigarade Concentree EdPFM, Fleurs de Citronnier SL en No.22 Chanel

Het kon zo echt niet langer. Ze lagen tot enkele dagen geleden overal in huis, de geurstroken en parfumproefjes. Op de eettafel, op de vensterbank, in de boekenkast, op de traptredes, in de plooi van de bank, in de geurkamer (waar ze thuishoren), naast mijn bed, in mijn werktas, in mijn andere werktas, in mijn jaszak, in de zakken van mijn vest. In mijn portemonnee, in mijn schriftje dat altijd meegaat op snuffeltour en laatst vond ik nog een Spicebomb van Victor & Rolf in mijn broekzak.

Het werd dus hoog tijd dat een klusjesman de herinrichting van het kleinste kamertje van ons huis (nou ja, het op één na kleinste…) ter hand ging nemen. Hij zaagde een groot werkblad  op maat, monteerde deze tussen twee muren en hing wat schappen op. Et voilà, een overvol, rommelig en veel te klein geurhok werd omgetoverd tot een ruim, comfortabel en fraai geurpaleis. Quel bonheur.

De parfumgrondstoffen staan nu in alfabetische volgorde op een schap. Van de A van ambergris en anijszaad tot de V van vanilline en de W van wortel. Ik hoef mijn linkerarm maar even uit te strekken om mijn geurgeheugen op te frissen. Vetiver? Het flesje met de stroperige vloeistof is onder handbereik. Samen met ylang ylang, venkel en wierook in het doosje waar voorheen de verrukkelijke bonbons van de Maastrichtse Patissier Peter Lemmens hun onderkomen hadden.

De nog te beoordelen proefjes staan bij elkaar in een zwart wit gestreepte doos. De decantjes zijn netjes opgeborgen in een witte Ikea archiefdoos, beschermd tegen licht en warmte. De parfumbibliotheek is uitgemest en de dubbele exemplaren zijn opgeborgen in een luchtdichte box in onze koele kelder. De parfumboeken staan aan de rechterkant op het werkblad en de parfums die ik op dit moment graag draag zijn uitgestald op een bijzettafeltje.

Natuurlijk moest dit paradijs der zintuigen ritueel worden ingewijd. Is er een mooiere manier denkbaar dan een intensieve snuffelronde van parfums die al tijden naar me lonken vanuit de doos “nog te testen”? Ik vroeg aan mijn neus ‘En? Waar heb je zin in vandaag?’. Haar antwoord: Diptique (5 stuks), Serge Lutens (3 stuks), Chanel (1), Frederic Malle (3 stuks), Robert Piguer (2 stuks), Byredo (1), de vintage Pour Une Femme van Caron en de uit produktie genomen What about Adam van Joop!. ‘Jij je zin’. Aan het werk dus. Deze inwijdingsrite leverde drie winnaars op.

BIGARADE CONCENTREE van Éditions de Parfums Frédéric Malle (2002)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢citrus ⎢Verkrijgbaar bij Skins Cosmetics
Bigarade = bittere sinaasappel. Verkwikkende dans van citrusfruit. Limoen, sinaasappel en iets peperigs en bitters. Wat warmte, wellicht afkomstig van het aroma van hooi dat op de site van EdPFM genoemd wordt. Voorjaarsvermoeidheid en neerslachtigheid maken geen schijn van kans bij dit elixer. Bedrieglijk eenvoudig parfum van de hand van Jean-Claude Ellena.

FLEURS DE CITRONNIER van Serge Lutens (2004)
☆ ♪♪ ≀≀♀♂ €€ ⎢floral oriental ⎢verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums en de Bijenkorf
Poederige frisheid, ik wist niet dat het mogelijk was. Fleurs de Citronnier bewijst dat het kan. De neroli met zijn groene en wat strakke karakter zorgt voor een spannende ervaring. Ook hier laat Serge Lutens zien dat hij meester is in het verbinden van twee tegenpolen, ditmaal rul versus strak.

No. 22 van Chanel, Les Exclusifs (1922)
☆ ♪♪ ≀≀♀ €€ ⎢soft floral⎢Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique op de PC Hooftstraat
Als je niet van zepige karakters in een parfum houdt, dan kun je nu ophouden met lezen. Ook mensen met een afkeer van aldehydes kunnen maar beter de dop op de fles houden. Maar zij die dol zijn op stuivend frisse bloemenparfums met een ragfijne en zeer elegante structuur zullen verrukt ‘ohhhhhh’ uitroepen bij het ruiken van No.22. Onmiskenbaar Chanel.

Zo, dat ruimt lekker op. En jij? Hoe hou jij je parfumverzameling op orde? Staat ook jouw huis ten dienste van je ietwat uit de hand gelopen hobby of ben je een opgeruimd wezen en heb je alles onder controle?

Larger than life: Une Rose van Edouard Fléchier

En opeens hebben mijn neus, lichaam en geest geen zin meer in orientals zoals Shalimar van Guerlain of Labdanum 18 van Le Labo. Ook kunnen florientals zoals Chamade en weelderige geuren met tuberoos me niet meer verleiden. Twee weken geleden nog een heerlijke fles Coromandel van Chanel aangeschaft. Het zal een maand of zeven duren voor ik haar opnieuw tevoorschijn haal om samen de herfst in te luiden.

Mijn neus vertelde me afgelopen week als eerste dat de lente definitief zijn intrede heeft gedaan. Ook al is er buiten nog niet veel te ruiken. Hooguit water dat loskomt uit de bevroren grond en vochtdampen die door bevroren plantenstengels en gebladerte aan de lucht worden afgegeven.

Mijn neus speurt naar lentegeuren. Snuffelt enthousiast aan tallloze geurwaters, zoekend naar grassige tonen, bloemenaroma’s en vooral speelse karakters. En tot mijn verbazing hebben rozen deze week een ongekende aantrekkingskracht op haar.

Ooit schijnt Coco Chanel wuft uitgeroepen te hebben ‘welke vrouw wil nu ruiken naar een bloem?’.  Nou, ik dus. Zo nu en dan.

Soliflors, tot de 20e eeuw de dominante parfumstijl, zijn parfums die een bepaalde bloem representeren. Je zult ze niet snel vinden in mijn privécollectie. Fresia’s, hyacinten, lelies of jasmijn, ik laat ze allemaal aan me voorbij gaan.

Maar voor rozen maak ik een uitzondering. En zeker voor Une Rose van Editions de Parfums Frederic Malle, een ultraklein parfumhuis in 2000 opgericht door Frederic Malle. Malle geeft zijn parfumeurs totale vrijheid. Geen focusgroepen, geen briefings, geen restricties op kosten. Zijn aanpak heeft geleid tot een uitzonderlijke reeks parfums.

Malle voegde ook Edouard Fléchier met zijn tovenaarskunsten aan zijn team toe.
Une Rose, uitgebracht in 2003, is zijn eerste en bij mijn weten enige rozenparfum. Een roos van reusachtige afmeting. Larger than life en met recht een flowerbomb.

Er is weinig lieflijks en onschuldigs aan deze geur te ontdekken. Het lijkt er eerder op dat Fléchier zich heeft laten inspireren door de onmiskenbare erotische uitstraling van de volledig geopende bloem, de doornen en de met mest doorwoelde aarde.

Was Une Rose een vrouw, dan had ze trekken van Scarlett Johansson, Kate Winslet, Maria Callas en Jessye Norman. Sexy, puur, woest, vlezig, onweerstaanbaar, emotioneel, luidruchtig en groots. Trek de gordijnen dicht, zet de aria ‘Ebben? Ne andrò lontana’ uit La Wally van Catalani op en de dvd van ‘Lost in Translation’, zonder geluid. Verlicht de kamer met tientallen kaarsen en spray een beetje Une Rose op. Sluit je ogen. Haal diep adem.  Open je voor de zinneprikkelende wereld waarin je je nu bevindt. Welkom in het universum van Fléchier.

UNE ROSE van Editions de Parfums Frederic Malle (2003)
☆ ♪♪♪ ∫∫∫  ♀ €€€ ⎢floral⎢verkrijgbaar bij Skins en de webwinkel van EdPFM
Explosie van rozen en een lichte toets van geranium. Iets donkers en dierlijks. Eindeloos lang. Enorme concentratie. Twee pufjes is meer dan voldoende om jezelf, en de ruimte waarin je je bevindt, te parfumeren. Voorzichtig aan dus. Niet mee uit gaan eten en ook bezoek aan bios of concertzaal is met dit parfum af te raden. Stiekem de opvolger van Poison, zijn andere geesteskind uit 1985?

En jij? Hou jij van soliflors?

De mooiste, de ondeugendste, de verontrustendste: parfumoogst 2011

Ik had vorig jaar om deze tijd niet kunnen bevroeden dat ik nu dit stuk zou schrijven. Maar als ik op dit jaar en zelfs mijn leven terug kijk, dan hing het eigenlijk al heel lang in de lucht. The Noble Nose; vrucht van mijn fascinatie en liefde voor geur. En uitlaatklep voor een andere liefde: het spelen met woorden en het vertellen van verhalen.

Nu het jaar op z’n einde loopt wil ik graag alle lezers bedanken voor het bezoeken van mijn site en voor alle lieve en bijzondere reacties die ik de afgelopen maanden heb mogen ontvangen via deze blog en per mail. Elke dag verwonder ik me erover dat mensen mijn schrijfsels weten te vinden en ze ook nog leuk genoeg vinden om terug te keren of de moeite nemen om te reageren. Dank, dank, DANK!

Ter afsluiting van dit jaar uiteraard een lijstje. Ik ben dol op lijstjes. Wie niet? De beste films van 2011, de twintig mooiste boeken, de Top 2000… Lijstjes zijn een fenomeen dat hoort bij zo’n laatste week van een kalenderjaar.

Mijn lijstje gaat uiteraard over parfum. Over de geuren die op mij dit jaar een onuitwisbare indruk maakten.

Mijn absolute winterfavoriet
Eau d’Hiver Frederic Malle (woods)
Witte amandelen in handwarm water met een zachte poederigheid. Ronduit mjum.

De geur die voor de zachtste landing zorgde op de eerste herfstige dag dit jaar
Coromandel van Chanel (oriental)
Warm, rond en comfortabel met die heerlijke toets van vochtige, mossige bosaarde (dank je Agnes!).

Mijn meest geliefde lentegeur
La Tulipe van Byredo (floral)
Ragfijne gebottelde onschuld, de perfecte huwelijksgeur.

Het ondeugendste parfum
L’Ombre Fauve van Parfumerie Generale (woods)
Pierre Guillaume’s trip naar verre oorden vol sexy jongelingen.

Het beste anti-depressivum
Zonder Aqua Allegoria Pamplelune van Guerlain was ik de verschrikkellijk natte zomer van dit jaar niet doorgekomen. Opwekkend en energiek. En ja, het ruikt naar grapefruit, maar de heerlijkste rijpe grapefruit die ik ooit geroken heb! Een model grapefruit, archetypisch, eentje voor de Arc van Noach.

Mijn grootste ontdekking
Ik kan niet kiezen. En waarom zou ik? Ik ben hier toch de baas?
De geuren van Mona di Orio en XerJoff.

Grootste verrassing in mainstream parfumland
Bottega Veneta van Bottega Veneta (chypre)
Een subtiele en karaktervolle chypre. Bravo!

Baiser Volé van Cartier (floral)
Voor iedereen die de lancering heeft gemist: loop bij het eerste lentezonnetje de dichtstbijzijnde Ici/Douglas/Sephora binnen en laat je verrassen door deze kristalheldere, groenige geur van lelies.

Mooiste vintage geur die ik dit jaar heb weten te bemachtigen
Ook dit zijn er twee: Vent Vert van Balmain en Arpege van Lanvin. My holy vintage grail.

Het meest verontrustende brouwsel
Serge Lutens Tubereuse Criminelle (floral)
Gebottelde waanzin met een happy ending.

En daarmee is deze lijst ook meteen een voorproefje van wat er allemaal komen gaat op mijn blog in 2012. En meer, want vanaf de tweede week van januari zal naast de vrijdag ook op dinsdag een artikel verschijnen.

—-

May you be happy,
May you be safe,
May you be at ease,
May you be healthy.

Ik wens je alle goeds voor 2012!

De 20 mooiste herfstgeuren…

‘De twintig mooiste herfstgeuren’, nu heb ik toch iets over mezelf afgeroepen. De 20 mooiste herfstgeuren. Het is net zoiets als de 20 mooiste liedjes, de 20 mooiste films, de 20 beste restaurants, de  20 mooiste plekken op aarde. Onmogelijk toch, en zonde om zoveel schoonheid terug te brengen tot twintig uitverkorenen?!

Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Kom op Tanja, niet van dat benauwde. Maar laten we één ding afspreken. Het zijn 20 mooie herfstgeuren, heel mooie herfstgeuren, verschrikkelijk mooie herfstgeuren. De selectie is een persoonlijke en niet in steen gehouwen…

Laat ik eerst vertellen hoe onderstaande lijst tot stand is gekomen. Hij is gemaakt tegen de achtergrond van mijn geurbibliotheek. Deze bibliotheek is inmiddels 793 geuren groot en groeit elke week. In deze bibliotheek zijn opgenomen

  • de oude klassiekers zoals Joy, Arpege, Chanel no.5, Shalimar, Tabac Blond, Miss Dior, Mitsouko, Knize Ten en vele anderen,
  • moderne klassiekers zoals L’Eau d’Issey, Pleasures , J’Adore, Coco Mademoiselle, Gucci Rush, Angel, Aromatics Elixer en Cool Water,
  • nagenoeg alle geuren, die met vier of vijf sterren beoordeeld zijn door de geurcritici Turin en Sanchez,
  • tientallen geuren die niet meer in produktie zijn, maar wel van invloed zijn geweest op alles wat daarna kwam, zoals Chypre de Coty, Shocking, Feminite du Bois en Le Feu d’Issey,
  • vintage geuren zoals Vent Vert, Madame Rochas, Fracas en Calèche en
  • honderden nichegeuren.

Enkel geuren die in Nederland verkrijgbaar zijn, zijn meegenomen in de selectie.

De lijst is opgesteld in lijn met het geurwiel. Omdat geuren uit de citrus- en waterfamilie minder geschikt zijn voor dit natte en winderige jaargetijde, zul je deze niet terugvinden in de lijst. Je drinkt in deze tijd van het jaar toch ook geen ijsthee of gaat in je bikini aan het zwembad liggen? En ook fruitige en groene geuren zul je niet aantreffen in de lijst, deze passen beter bij respectievelijk de nazomer en de lente.

Ik ben op zoek gegaan naar geuren die aansluiten bij de kruidigheid van de herfst. Geuren die troost bieden op een onstuimige of regenachtige herfstdag. Geuren die je omhullen als een comfortabele jas. Geuren die een verhaal vertellen, met een kop en een staart.  Geuren met warmte, zonder log of stroperig te zijn. Geuren die ruiken naar een knisperend droog herfstblad. Of naar de zoetheid van pompoen en pastinaak. De lila asters in de vochtige herfsttuin. De geur van stoofschotel die door de straten zweeft. Dààrover gaat de herfst, en daarover gaan ook de geselecteerde geuren.

FLORAL
Nuit de Tubereuse • L’Artisan Parfumeur
Verfijnde tuberoos? Ja, het bestaat. Ragfijn, subtiel en vederlicht. Met oranjebloesem, musk, benzoïn en engelwortel, een prachtig herfstboeket. De warmte van de kardemom maakt deze geur onweerstaanbaar. Hou je niet van tuberoos? Dan toch!

Verkrijgbaar bij o.a. Babassu en Celeste Parfums

Dianthus • Etro
Wonderlijk hoe schitterend de kruidige anjergeur aansluit bij alles wat er in de herfsttuin te ruiken valt. En opzienbarend hoe lang deze geur houdt. Twee dagen op de geurstrook en hij is nog steeds aanwezig. Kristalheldere opening, opwekkend. Diepte en warmte door vanille en musk. Zeker, als je niet van de geur van anjers houdt kun je Dianthus misschien beter overslaan. Maar wellicht brengt deze compositie je op andere gedachten.

Verkrijgbaar o.a. bij Babassu (sale), Celeste Parfums, Parfumerie Mignonne Maastricht en Parfumerie Aalbers Nijmegen

SOFT FLORAL
Arpège • Lanvin
Een van de mooiste soft florals ooit. In goed gezelschap van Chanel No.5 en Gold Amouage. Waarom Arpege? Omdat het precies, maar dan ook precies het midden houdt tussen uitbundig (Gold) en gereserveerd (No.5), tussen zomer (Gold) en winter (No.5), tussen vol (Gold) en slank (No.5).

‘Arpège, a musical perfume, leaves a trail of warm fresh notes. An extraordinary combination, it smells of flowers, fruits, fur and leaves. It whispers a happy song’ – Louise de Vilmorin, franse schrijfster en journalist.

Verkrijgbaar bij de betere parfumerie.

Une Fleur de Cassie • Editions de Parfums Frederic Malle
Heel veel bloemen, en zo beheerst. Jasmijn, tuberoos, cassie, roos en mimosa. Iets groen kruidigs maakt het parfum lichtvoetig. Sandelhout bindt het met een raffia touwtje samen. Een geur voor liefhebbers, een geur voor een verwende neus. Een kunstwerk, ik kan niet anders zeggen.

Verkrijgbaar bij Skins.

FLORAL ORIENTAL
Boucheron Boucheron
Weelderig en rijk. Heel veel van alles. Sprankelend, knisperend en pikant. En, oh wonder, nergens vliegt dit unieke parfum uit de bocht. Strak gestructureerd. Alle bloemen, vruchten en specerijen hebben hun eigen plaats. Voor eigenzinnige en extraverte vrouwen. Een echte klassieker.

Verkrijgbaar bij de betere parfumerie.

Parfum Sacré • Caron
In zo’n beetje alles het tegenovergestelde van Boucheron. Creamy, rond en welgemanierd. Zacht fluisterend, in plaats van luid roepend. Een verrukkelijk bloemenparfum, met een verrassend peperig begin. Omhult je als een ultra-zachte beigekleurige wollen sjaal.

Verkrijgbaar o.a. bij Annindriya en Celeste Parfums.

SOFT ORIENTAL
1969 • Histoires de Parfums
Dit parfum is eten en drinken tegelijk. Overrompelend. Eerder buik dan hoofd. Eerder vlees dan botten. Kinderlijke blijdschap. Kruidkoek met noten, vanille en geconfijt fruit. Een coulis van rozen en wat geraspte donkere chocolade. Een goudkleurig herfstzonnetje completeert het geheel.

Verkrijgbaar o.a. bij Amarna Maastricht en Celeste Parfums.

ORIENTAL
Coromandel • Chanel
De complexiteit van Coromandel is mindboggling. Er valt zoveel te ruiken en te voelen. Ja inderdaad, te voelen. Je voelt de geur bijna meer dan je hem ruikt. Fluwelig, zacht. De kruiden zijn verfijnd als van de meest exquise curry. Na een minuut of tien wordt het parfum lichter, frisser, aromatischer, minder rond. De energie van de geur verandert. Het lijkt alsof het parfum besloten heeft er niet langer voor vrouwen te willen zijn, maar voor mannen. Het is niet langer zacht en rond, maar krachtig en pittig. Maar wat mij het meest raakt is de onvoorstelbaar fijne structuur. Weergaloos.

Verkrijgbaar bij de Chanel Boutique in Amsterdam.

Shalimar • Guerlain 
Een van de grootste klassiekers aller tijden. Gecreëerd in 1925 door Jacques Guerlain. Een sensueel parfum, barstensvol rozen en jasmijn. Met een heerlijke frisse opening van bergamot. Vanille, tonkaboon en opopanax geven uren warmte, comfort en troost op een koude en winderige herfstdag. 86 jaar oud maar springlevend.

Verkrijgbaar o.a. bij Celeste Parfums, Parfumerie Mignonne Maastricht en de Bijenkorf vestigingen in de randstad.

Dit was het eerste deel van ‘De 20 mooiste herfstgeuren’, volgende week vrijdag het tweede en laatste deel.